Tribu erara antolatutako gizarte askotan, gerrariek klan edo gizarte klase berezi bat osatzen dute.
Goi Erdi Aroan, feudalismoa garatzen hasi zenean, gerrarako gaitasun handiena zutenek gizartean nabarmentzea lortzen zuten, eta gizarte maila gorenetara igotzeko aukera zuten. Horrela, prebendak eta pribilegioak lortzen zituzten gizarteko gainerako kideen gainetik, gizarte hori etsaiengandik babestearen truke, basailutza kontratuaren bidez. Dirudunek soilik zituzten gerrari profesionalak izateko beharrezko baliabideak. Funtsean, nobleak eta zaldunak ziren gerrariak, eta euren basailuen laguntza zuten, gerrarako.
Europan, behin Erdi Aroa amaituta, gerrariak profesionalizatu egin ziren. Geroztik, hiru motatako gerrariak bereizten dira: soldaduak, Estatu baten alde borrokatzeko eginkizuna dutenak; mertzenarioak, beren onura pertsonalaren truke borrokatzen direnak; eta gerrillariak, erresistentzia taldeak eta talde iraultzaileak osatuz borrokatzen direnak.
Eusko gudariak
Eusko Gudarostea osatzen zuten gizon-emakumeak izendatzeko, eusko gudari izena erabiltzen da edo, besterik gabe, gudari.
ETAk bere kideak izendatzeko (eusko) gudari terminoa erabiltzen zuen, Eusko Gudarosteko gudari haien jarraipen historikotzat hartuta.