Ekonomian, erosahalmena edo erosteko ahalmena pertsona eta familiek euren errentarekin eros ditzaketen ondasun eta zerbitzuen multzo generiko eta zehaztu gabekoa da, horien uneko prezioetan. Inflazio edo prezioen gorakada dagoenean, erosteko ahalmena jaitsi egiten da, errentak neurri berean goratzen ez badira. Terminoa klase sozialak sailkatu eta, marketin arloan, produktu eta zerbitzu berrien prezioa ezartzean nori zuzendu behar zaizkion finkatzeko.
Erosteko ahalmenaren kalkulua
Bideo hau Ikusgela proiektuaren parte da. Bideoak dituzten artikulu guztiak ikus ditzakezu hemen klik eginez gero.Inflazioa zer den, zergatik gertatzen den eta zer ondorio dituen azaltzen duen bideoa.
Erosteko ahalmena, oro har, moneta-unitate batekin (dolarra edo euroa) eros daitezkeen ondasun eta zerbitzuen kopuruaren arabera neurtzen da.
Erosteko ahalmena kalkulatzeko, pertsona edo etxe batek behar eta eskuratu nahi dituen ondasun eta zerbitzuen kostua hartu behar da kontuan. Beraz, erosteko ahalmenaren kalkuluan oinarrizko produktuen prezioak sartu behar dira, hala nola janaria, etxebizitza, arropa eta zerbitzu publikoak, luxuzko ondasun eta zerbitzuak, hala nola bidaiak, hezkuntza eta entretenimenduak.[1]
Erosteko ahalmena kalkulatzeko, kontsumitzailearen prezioen indizea (KPI) izeneko neurria erabiltzen da, eremu geografiko jakin batean etxebizitzek kontsumitzen dituzten ondasun eta zerbitzuen prezioen aldaketa neurtzen duena. KPI kalkulatzeko, ondasun- eta zerbitzu-saski baten prezioak konparatzen dira, denboraldi jakin batean, eta saski beraren aurreko aldiko prezioak.
KPIa kalkulatu ondoren, erosteko ahalmena zehaztu daiteke pertsona edo etxe baten diru-sarrerak KPIren arabera doituz. Adibidez, pertsona batek aurreko urtean 10.000€ irabazi bazituen eta KPIa %2 igo bazen, orduan bere erosteko ahalmena 9800€ izango litzateke, behar dituen eta eskuratu nahi dituen ondasun eta zerbitzuen kostua handitu egin delako.[2]
