Antúnez ahizpak XIX. mendeko Espainiako bi brodatzaile izan ziren. Josefa Antúnez Meléndez eta Ana Antúnez Meléndez. 1833an eta 1836an jaio ziren Lebrijan (Sevillako probintzia). XIX. mendearen azken herenean meritu handiko artelanak egin zituzten, gehienak brodatuak, Sevillako Aste Santuko ermandadeetarako. Juan Antonio Antúnez Lebrijako eskribauak eta Ana Meléndez Villamik osatutako senar-emazteen alabak izan ziren. 1862. urtetik Sevilla hiriko bizilagunak izan ziren, eta bertan Macarena auzoan kokatutako tailer bat zuten.[1] Ana Antúnez 1896ko otsailaren 14an hil zen eta Josefa Antúnez 1904ko azaroaren 27an. Biak San Fernandoko hilerrian (Sevilla) lurperatu zituzten.
Antúnez ahizpek Jesus del Gran Poder Ermandaderako egindako karduetako tunika. 1881ean estreinatu zen.
Lana
Hauek dira beren lan nagusiak:
Zazpi Hitzen ermandadeko Erremedioetako Ama Birjinaren mantua (Sevilla).
Botere Handiko Jesusen Ermandadeko Minaren Ama Birjinaren mantua, 1872an amaitua.
Botere Handiko (Sevilla) Jesusen Ermandadearen Botere Handiko Jesusentzat brodatutako tunika morea, 1881ean estreinatu zena eta karloen tunika deitzen dena.[2]
Mantua Hermandad de la O-rentzat (Sevilla), Eguzkien mantua deitzen dena (1880). Espartinasko Ermandade Sakramentalari saldu zioten eta 1891n Antúnez ahizpek egindako beste mantu batek ordezkatu zuen.
San Gil Ermandadeko Doloreetako Ama Birjinarentzako mantua (Ecija), 1882an estreinatua,
Sevillako Hermandad de la O-rako mantua, beltz-beltzean egina eta 1891. urtean estreinatua.[1] 1930ean, Jerez de la Fronterako Santo Entierro ermandadeari saldu zioten, udalbatzako Pietatearen Ama Birjinarentzat.
Cachorro Ermandaderako (Sevilla) mantua, Patrocinio Ama Birjinari eskainia.[3] XX. mendeko 20ko hamarkadan Huelvako Jesús Nazareno ermandadeari saldu zioten, eta 1922. urteko prozesio irteeran erabili zen lehen aldiz. 1936an erabat suntsitu zen sute batean.
Carreteria izeneko Ermandaderako mantua (Sevilla). 1886an estreinatu zen eta 1955eko urriaren 31n gertatutako sute batek erabat suntsitu zuen. Sevillako Aste Santuko bitxi brodatu handienetakotzat hartzen zuten askok.[4]
Castilleja de la Cuestako Santiago Apostoluaren Ermandade Sakramentalak duen Bakardadearen Ama Birjinaren Ostiral Santuko prozesioko mantu beltza, Andaluziako Aste Santuko kategoria artistiko handieneko ehun-piezetako bat da. Nicolasa del Campok 1889an emandako 30.000 erreali esker egina. [5]
Ikasleak
Juan Manuel Rodríguez Ojeda diseinatzaile eta brodadore handia Antúnez ahizpen lantegian trebatu zen, baina gero independizatu egin zen.[6]
Ana Antúnezek ez zuen ondorengotza ezagunik izan. Josefa Antúnez Antonio Muñiz tailugilearekin ezkondu zen eta bi seme izan zituen: Ángel Muñiz Antúnez, 1875ean jaioa, eta Jerónimo Muñiz Antúnez, 1870ean jaioa. Azken horrek tailugile eta brodatuen diseinatzaile gisa lan egin zuen, Sevillako Santa Maria Magdalena elizan bataiatu zuten eta hiri horretako Alhondiga kalean kokatu zuen bere egoitza.[3]
Erreferentziak
↑ abAntonio Mañes Manaute: Esplendor y simbolismo en los bordados. Sevilla Penitente, vol. III. Editorial Gever, S.A., Sevilla, 1995.
