Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Andrew Harclay

Andrew Harclay

Ilustración contemporánea de Harclay.

Earl de Carlisle
25 de marzo de 1322-3 de marzo de 1323
Predecesor Nuevo título
Sucesor Cargo suprimido

Información personal
Nacimiento c. 1270
Westmorland
Fallecimiento 3 de marzo de 1323
Carlisle (Cumberland)
Causa de muerte Ahorcado, arrastrado, descuartizado y decapitado Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Inglesa
Familia
Padres Michael Harclay (padre)
Joan Fitz (madre)
Información profesional
Ocupación Militar y político Ver y modificar los datos en Wikidata
Conflictos Guerras escocesas

Andrew Harclay, 1.er earl de Carlisle (c. 1270-3 de marzo de 1323), conocido de forma alternativa como Andreas de Harcla, fue un importante líder militar inglés encargado de defender la frontera con Escocia durante el reinado de Eduardo II. Con raíces de una familia de caballeros de Westmorland, fue nombrado sheriff de Cumberland en 1311. Se distinguió en las guerras escocesas, y en 1315 rechazó un asedio en el castillo de Carlisle contra Roberto I Bruce. Poco después de esto, los escoceses lo tomaron preso, y quedó solo en libertad después de un importante rescate. El logro más destacado de Harclay llegó en 1322, cuando derrotó al barón rebelde Tomás de Lancaster en la batalla de Boroughbridge entre los días 16 y 17 de marzo. Por esta razón se creó y concedió el título de earl de Carlisle.

Como uno de los principales líderes militares en la frontera con Escocia, Harclay se frustró con la inactividad de Eduardo II, en particular con la degradante derrota inglesa en la batalla de Old Byland el 14 de octubre de 1322, que dejó ver que la guerra era imposible de ganar. Harclay inició negociaciones con los escoceses por su propia voluntad y el 3 de enero de 1323 se firmó un tratado de paz con Roberto I Bruce. El acto se produjo sin el consentimiento real, y se consideró hecho a traición.[1]​ El rey emitió una orden de arresto al earl y, el 25 de febrero, Harclay fue detenido y llevado como prisionero ante la presencia del monarca. Fue citado ante los jueces reales el 3 de marzo para escuchar las acusaciones, pero negó una audiencia y fue ejecutado el mismo día, además de desposeído de sus cargos. Fue ahorcado, arrastrado y descuartizado, por lo que sus reliquias se conservaron en diferentes partes del país. Solo al cabo de cinco años se le permitió un entierro apropiado, pero la condena por traición nunca se le anuló.

Familia y primeros años

El nombre de familia de Harclay proviene de la villa de Hartley en Westmorland.[2]​ Aunque se sabe relativamente poco sobre sus primeros años, Andrew Harclay fue probablemente el hijo mayor de sir Michael Harclay y de Joan, hija del terrateniente de Yorkshire William Fitzjohn. Además, su hermano menor fue el teólogo Henry Harclay, un cancelario de la Universidad de Oxford.[3]​ Michael Harclay fue sirviente de la familia Clifford, y sheriff de Cumberland desde 1285 hasta 1296. La primera aparición documentada de Andrew Harclay data de 1292 en el eyre (un juicio medieval) de Westmorland, momento donde se asume que tenía al menos veintiún años y, por lo tanto, nació a principios de la década de 1270.[3]

Carrera militar

Su carrera militar se remonta a 1304, cuando participó en una campaña en las guerras escocesas. En 1309, recibió una orden real para ayudar a Robert de Clifford en la defensa de la frontera contra Escocia.[3]​ Su estatus a nivel local mejoró aún más en 1311, cuando fue nombrado sheriff de Cumberland, cargo que ya había ocupado su padre. Esto fue seguido por su elección como caballero de la comarca en 1312, y en diciembre de 1313, se distinguió como el líder de la defensa contra una invasión escocesa.[3]​ Recibió más aclamaciones en el verano de 1315, cuando defendió con éxito el Castillo de Carlisle contra un asedio de Roberto I Bruce,[4]​ y en consecuencia, recibió un regalo de mil marcos del rey.[5]

A finales de 1315 o en 1316, los escoceses se llevaron cautivo a Harclay y exigieron un rescate de dos mil marcos. Su ascenso meteórico durante los años anteriores le había hecho enemigos en la sociedad local, quienes ahora aprovecharon la oportunidad para difundir rumores difamatorios sobre él en la corte. No obstante, el rey ayudó a recaudar el dinero necesario para asegurar la libertad de Harclay, pero, durante los próximos años, pareció haber perdido el favor real.[3]​ No fue hasta 1319 cuando una vez más fue nombrado sheriff y, al mismo tiempo, defensor de los castillos de Carlisle y Cockermouth, y Guardián de la frontera occidental. En 1321 también recibió una citación personal al parlamento.[3]

Boroughbridge

Mapa de la batalla de Boroughbridge, que muestra cómo las fuerzas de Harclay cortaron el paso de Lancaster a través del río.

El logro más destacado de Harclay llegó con la batalla de Boroughbridge en 1322. Esta fue la culminación de una lucha en curso entre el rey Eduardo II y su conde más poderoso, Tomás de Lancaster. El conflicto se originó por el desacuerdo sobre el manejo de la guerra con Escocia; Lancaster, y muchos otros, encontraron deficiente el esfuerzo del monarca.[6]​ En marzo de 1322, tras intentar una insurrección fallida contra el rey que finalmente terminó en fracaso, Lancaster huyó del ejército real hacia el norte. Mientras tanto, Eduardo ordenó a Harclay, como sheriff de Cumberland, que movilizara a las fuerzas de los condados del norte de Cumberland y Westmorland y se trasladara al sur.[7]​ Sus órdenes eran reunirse con el ejército real, pero mientras se detenía en la ciudad de Ripon, en Yorkshire, recibió información de que Lancaster llegaría al cercano Boroughbridge al día siguiente,[8]​ por lo que Harclay decidió tomar la iniciativa y ocupar el puente, lo que evitaría el paso de Lancaster a través del río Ure.[9]

El 16 de marzo, el ejército de Lancaster llegó a Boroughbridge. Los rebeldes fueron superados en número; mientras Harclay comandaba alrededor de cuatro mil hombres, Lancaster solo tenía unos setecientos caballeros y hombres de armas y algunos seguidores a su servicio.[10]​ Además de esto, las fuerzas leales estaban altamente capacitadas y experimentadas en las guerras escocesas, donde los ingleses habían aprendido de sus enemigos tácticas que Harclay utilizó en esta batalla.[9]​ La Crónica de Lanercost describe cómo empleó el schiltron escocés, una formación compacta de soldados de infantería con picas o lanzas, muy eficaz contra las fuerzas pesadas de caballería de Lancaster.[11]​ Según The Brut, Lancaster intentó persuadir a Harclay para que se uniera a su lado, a cambio de grandes extensiones de tierras.[12]​ Harclay había sido anteriormente un partidario de Lancaster, y posiblemente también su criado; en 1318 el nombre de Harclay apareció en un perdón real para Lancaster y sus seguidores.[5]​ En esta ocasión, sin embargo, este último decidió permanecer leal al rey y rechazó la oferta del conde.[12]

El combate fue breve y desigual.[13]​ El plan de Lancaster era cruzar por un vado del río, mientras el conde de Hereford, uno de los pocos magnates que le había permanecido leal, cruzaba el puente.[14]​ Sin embargo, este avance falló a causa de la muerte de este último mientras lo cruzaba y las graves heridas que sufrió su compañero Roger de Clifford, segundo barón de Clifford.[15]​ Lancaster, por su parte, se vio sometido a un fuego de arquería tan intenso que tuvo que suspender su ataque.[16]​ Las deserciones durante la noche, combinadas con los refuerzos reales, le obligaron a rendirse al día siguiente, y el 22 de marzo terminó siendo ejecutado.[17]​ En consecuencia, gracias a la victoriosa batalla de Harclay, el rey le recompensó generosamente. El 25 de marzo fue nombrado earl de Carlisle y se le otorgaron tierras por valor de mil marcos al año.[18]​ El 15 de septiembre, también fue nombrado Guardián de las Marcas, las fronteras escocesas.[19]

Traición

Escudo de Andrew Harclay: la cruz de San Jorge, con una merleta negra en el primer cuarto.

El 14 de octubre de 1322, el ejército inglés fue derrotado por los escoceses, bajo el mando de Roberto I Bruce, en la batalla de Old Byland en Yorkshire. El comandante inglés, Juan de Bretaña, earl de Richmond, fue capturado, mientras que el propio rey escapó por poco.[20]​ En consecuencia, esta se convertía en la peor derrota que los ingleses sufrían en las guerras desde la batalla de Bannockburn en 1314.[21]​ Harclay recibió una citación para unirse al ejército real, pero no pudo llevar a sus tropas al sur a tiempo para acudir al rescate del monarca. El evento lo convenció de que la guerra contra Escocia no se podía ganar bajo el liderazgo del actual rey,[22]​ y en consecuencia, entró en negociaciones directas con los escoceses, sin la autorización de este último, y el 3 de enero de 1323 firmó un tratado de paz con Roberto I Bruce en Lochmaben.[23]

El tratado reconocía a Escocia como un reino independiente. Además, estipulaba que Roberto debía pagar cuarenta mil marcos a los ingleses, y que a Eduardo se le debería permitir elegir una esposa de su propia familia para el heredero de este.[24]​ Sin embargo, en el texto estaba implícita una alianza entre Roberto y Harclay para usar la fuerza contra Eduardo, si fuera necesario, para implementar los términos del tratado.[3]​ Parece poco probable que Harclay esperara el indulto real por sus acciones, sino que lo más probable era que contemplase desertar del bando inglés y cambiarse al de Roberto; se rumoreaba que incluso planeaba casarse con una de las hijas de este último.[3]​ No obstante, es probable que su acción surgiera de una preocupación genuina por la situación del norte y fuera un intento desesperado por sacar el máximo provecho de un momento difícil.[1]

Aunque los historiadores generalmente han mostrado comprensión por las acciones de Harclay, el evento es comúnmente conocido como «la traición de Harclay».[25]​ En palabras de Maurice Keen: «Hacer una tregua, o de hecho dar salvoconductos o hacer cualquier acuerdo con los enemigos del rey sin la debida concesión de poderes, es lesa majestad y puede definirse como tal en otros casos militares».[26]​ Harclay había recibido tales poderes en febrero de 1322, pero se consideró que había excedido su prerrogativa por el tratado de 1323.[27]​ También es posible que Eduardo le guardara rencor a Harclay por el hecho de que no acudiera al rescate en Byland. Sin embargo, no hay evidencia de que hubiera recibido la carta real a tiempo para que llegase al campo de batalla mucho más pronto de lo que lo hizo realmente.[28]

Muerte y consecuencias

Cuando Eduardo se enteró de la traición de Harclay, emitió una orden de arresto del conde. Ya que este último intentaba obtener apoyo para su causa, el rey comenzó a fortificar los castillos del norte.[3]​ El prófugo duró con libertad hasta el 25 de febrero, cuando sir Anthony Lucy lo arrestó en el castillo de Carlisle.[29]​ Lucy, quien actuó con una pequeña fuerza, era alguien de confianza para Harclay, por lo que el arresto se realizó como una maniobra sorpresa.[3]​ La enemistad entre ellos dos podría deberse a una disputa sobre la propiedad de Papcastle. Además, en 1322, Harclay también había desposeído brevemente a Lucy de sus tierras después de la rebelión de dicho año, a pesar de que este no había participado en ese suceso.[30]

El 3 de marzo, Harclay compareció ante un juez real en Carlisle, pero se le negó una audiencia adecuada,[3]​ a la que asistió vestido con sus ropas de caballero y conde. Le cortaron sus espuelas, le rompieron su espada sobre su cabeza, fue despojado de su túnica, y le dijeron que no era un caballero, sino un truhan.[31]​ Luego fue declarado culpable de traición y condenado a ser ahorcado, arrastrado y descuartizado.[30]​ Se comportó con dignidad en su ejecución, donde sostuvo que había actuado teniendo en cuenta los mejores intereses del país.[3]​ Después de su muerte, su cabeza fue llevada al rey en Knaresborough (Yorkshire), antes de que lo colgaran en el puente de Londres. Las cuatro partes de su cuerpo se dispersaron por todo el país y se exhibieron en Carlisle, Newcastle, Bristol y Dover.[32]

La cabeza de Harclay estuvo expuesta en Londres durante cinco años. Su hermana solicitó al rey que devolviera las distintas partes del cuerpo para un entierro cristiano, y en 1328 se le concedió dicha solicitud.[33]​ Aunque hubo más afanes por conseguir más clemencia, ninguno de estos esfuerzos fue aceptado. Durante el reinado de Eduardo III, el sobrino de Harclay, Enrique, solicitó la anulación del cargo de traición, pero la petición fue ignorada.[3]​ En cuanto al tratado de paz, la sabiduría de la política de Harclay fue reivindicada después de su muerte. La incapacidad de Eduardo II para ganar la guerra contra los escoceses, combinada con su negativa a reconocer a la corona escocesa, resultó insostenible al final.[34]​ Además, fueron las habilidades militares de Harclay y las fuerzas bien organizadas las que dieron la poca protección que tenían las fronteras del norte durante los años anteriores.[35]​ Menos de tres meses después de la ejecución de Harclay, Eduardo acordó una tregua de trece años con Escocia.[36]

Referencias

  1. a b Barrow, 1965, p. 351
  2. Barrow, 1965, p. 338
  3. a b c d e f g h i j k l m Summerson, 2004, Harclay, Andrew, earl of Carlisle (c.1270–1323)
  4. Phillips, 1972, p. 89
  5. a b Fryde, 1979, p. 123
  6. Maddicott, 1970, pp. 108-109
  7. McKisack, 1959, p. 66
  8. Haines, 2003, p. 139
  9. a b Barrow, 1965, p. 344
  10. Maddicott, 1970, p. 311
  11. DeVries, 1996, pp. 93-94
  12. a b DeVries, 1996, pp. 94-95
  13. Prestwich, 2007, p. 201
  14. DeVries, 1996, p. 94
  15. Haines, 2003, p. 140
  16. DeVries, 1996, pp. 95-6
  17. Haines, 2003, pp. 140-1
  18. Prestwich, 2007, p. 356
  19. Haines, 2003, p. 271
  20. Barrow, 1965, pp. 345-346
  21. Barrow, 1965, p. 346
  22. Haines, 2003, pp. 167-168
  23. Phillips, 1972, p. 229
  24. Barrow, 1965, pp. 351-352
  25. Maddicott, 1970, p. 323;Childs, 2005, p. xlvi
  26. Keen, 1996, p. 161
  27. Haines, 2003, p. 272;Keen, 1996, pp. 160-161
  28. Fryde, 1979, p. 131
  29. Phillips, 1972, pp. 229-230
  30. a b Fryde, 1979, p. 157
  31. Renton, 1889, p. 12
  32. Haines, 2003, p. 272
  33. Prestwich, 2007, p. 385
  34. Tout, 1914, p. 150
  35. Fryde, 1979, pp. 132, 158
  36. Barrow, 1965, p. 353

Bibliografía

Enlaces externos

Read more information:

Election in Vermont Main article: 1944 United States presidential election 1944 United States presidential election in Vermont ← 1940 November 7, 1944 1948 →   Nominee Thomas E. Dewey Franklin D. Roosevelt Party Republican Democratic Home state New York New York Running mate John W. Bricker Harry S. Truman Electoral vote 3 0 Popular vote 71,527 53,820 Percentage 57.06% 42.93% County Results Dewey   50-60%   60-70%   70-…

De plaats Veenendaal in de Nederlandse provincie Utrecht kende vroeger een uitgebreide wolindustrie, die in de tweede helft van de 20e eeuw geheel verdwenen is. Het enige wat er van rest is de cholesterolfabriek van Solvay. Voorgeschiedenis Toen op het einde van de 17e eeuw de turfwinning tot een einde kwam, werd omgeschakeld op de verwerking van schapenwol. Deze nijverheid bestond weliswaar reeds ten tijde van de turfwinning, die immers seizoensgebonden was, maar nu werd ze hoofdactiviteit. Er …

У Вікіпедії є статті про інші значення цього терміна: Сос. Село Сосазерб. Sos Вигляд на село. Координати 39°42′46″ пн. ш. 47°00′33″ сх. д.H G O Країна  Азербайджан АзербайджанРайон ХоджавендськийВисота центру 675 мОфіційна мова Азербайджанська моваНаселення 1 016 …

Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: Travelport – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR TravelportJenisPerusahaan swastaIndustriPerjalananDidirikan2001; 21 tahun lalu (2001)KantorpusatLangley, Berkshire, Britania RayaTokohkunc…

English architect For other people named Thomas Lee, see Thomas Lee (disambiguation). Memorial to Thomas Lee, Junior, at St. Anne's Chapel, Barnstaple Thomas Lee (Jnr) (1794 – 5 September 1834), the son of Thomas Lee of Barnstaple, Devon,[1] was an English architect. He was educated at Barnstaple Grammar School and left to train briefly in 1810 at Sir John Soane's office, where his father no doubt placed him, but left for the office of David Laing. He was also admitted to the Royal Aca…

Couscous Couscous (IPA /kʊskʊs/ - Berber) atau biasanya dipanggil Maftoul di Yordania, Lebanon,Israel dan Palestina adalah makanan utama di negara-negara Maghreb, lebih populer di Aljazair,[1] Maroko, Tunisia, dan Libya. Makanan ini terbuat dari butiran gandum semolina. Makanan ini lebih populer di Sahel, Prancis, Sisilia barat di provinsi Trapani di Italia, dan sebagian di Timur Tengah. Couscous dapat dimasak dengan banyak masakan lainnya seperti daging sapi, hasil boga bahari atau se…

Village in Estonia Village in Rapla County, EstoniaPukamäeVillageCountry EstoniaCountyRapla CountyParishKohila ParishTime zoneUTC+2 (EET) • Summer (DST)UTC+3 (EEST) Pukamäe is a village in Kohila Parish, Rapla County in northwestern Estonia.[1] References ^ Classification of Estonian administrative units and settlements 2014 (retrieved 28 July 2021) vteSettlements in Kohila ParishBorough Kohila Small boroughs Aespa Hageri Prillimäe Villages Aandu Adila Angerja Hageri …

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (يناير 2020) الحاج حسين علي رضا وشركاه المحدودةمعلومات عامةالتأسيس 1906النوع عمل تجاري المقر الرئيسي جدة السعوديةموقع الويب real-timeprice.com المنظومة الاقتصاديةالنوع الفني خاصة…

Коломийська цісарсько-королівська гімназіяНазва на честь: Казимир IV Ягеллончик Країна  Австро-Угорщина і  Польська Республіка[1]Розташування Коломия 48°31′ пн. ш. 25°01′ сх. д. / 48.517° пн. ш. 25.017° сх. д. / 48.517; 25.017Координати: 48°31′&#…

Si ce bandeau n'est plus pertinent, retirez-le. Cliquez ici pour en savoir plus. Cet article ne cite pas suffisamment ses sources (août 2017). Si vous disposez d'ouvrages ou d'articles de référence ou si vous connaissez des sites web de qualité traitant du thème abordé ici, merci de compléter l'article en donnant les références utiles à sa vérifiabilité et en les liant à la section « Notes et références » En pratique : Quelles sources sont attendues ? Comment…

Postclassic Maya state Itza Kingdom1194–1697The Itza kingdomStatusKingdomCapitalNojpeténCommon languagesItza’Religion Maya religionGovernmentMonarchyHistorical erapost classic period• Hunac Ceel forces the Itza people out of Chichen Itza 1194• Spanish invasion. 1697 Preceded by Succeeded by League of Mayapan New Spain Today part ofMexicoGuatemalaBelize The Peten Itza kingdom was a kingdom centered on the island-city of Nojpetén on Lake Peten Itza. Nojpetén Main article:…

For the tree species more generally, see Ficus religiosa. Sacred fig tree in Bodh Gaya, Bihar, India The Mahabodhi Tree at the Sri Mahabodhi Temple in Bodh Gaya The Diamond throne or Vajrashila, where the Buddha sat under the Bodhi Tree in Bodh Gaya 24°41′45.29″N 84°59′29.29″E / 24.6959139°N 84.9914694°E / 24.6959139; 84.9914694 The Bodhi Tree (tree of awakening[1]), also called the Mahabodhi Tree, Bo Tree,[2] is a large sacred fig tree (Ficus …

Uitenhage CommandoUitenhage Commando emblemActive1973-1984Country South AfricaAllegiance  Republic of South Africa  Republic of South Africa Branch  South African Army  South African Army TypeInfantryRoleLight InfantrySizeOne BattalionPart ofSouth African Infantry CorpsArmy Territorial ReserveGarrison/HQUitenhageMilitary unit Uitenhage Commando was a light infantry regiment of the South African Army. It formed part of the South African Army Infantry Formation as wel…

Stuart Memorial in Dunedin D.M. Stuart bust outside Knox Church Donald McNaughton Stuart (1819 – 12 May 1894) [1] was a New Zealand presbyterian minister and educationalist. Stuart was the son of Alexander Stuart and Janet (McNaughton) his wife, was born in the hamlet of Styx Kenmore,[2] or Stichs,[1] Perthshire, Scotland. In 1837 he started a school at Leven, Perthshire, and two years later entered at the University of St Andrews.[2] Having supported Dr. Th…

Book by Brian Cleeve The Far Hills Hardback first edition 1952AuthorBrian CleeveCountryUnited KingdomLanguageEnglishGenreNovelPublisherJarrold'sPublication date1952Media typePrint (hardback)Pages238 pp (hardback edition) The Far Hills was the first of Irish author Brian Cleeve's novels to be published. Written when he lived in South Africa, it is a roman à clef about his time in Dublin immediately after World War II. The novel paints an unflattering picture of lower middle-class life in Ir…

Australian actress This biography of a living person needs additional citations for verification. Please help by adding reliable sources. Contentious material about living persons that is unsourced or poorly sourced must be removed immediately from the article and its talk page, especially if potentially libelous.Find sources: Jessica Napier – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (February 2010) (Learn how and when to remove this template message) …

روجير حاجي محمد تقي  - قرية -  تقسيم إداري البلد إيران  بلد  إيران محافظة فارس مقاطعة لامرد بلدة أشكنان قسم كال إحداثيات 27°33′22″N 53°09′27″E / 27.55611°N 53.1575°E / 27.55611; 53.1575 السكان التعداد السكاني 199 نسمة (إحصاء 2006) معلومات أخرى التوقيت توقيت إيران توقيت صيفي …

American video game developer This article needs editing to comply with Wikipedia's Manual of Style. Please help improve the content. (December 2019) (Learn how and when to remove this template message) Irrational GamesFormerlyIrrational Games(1997–2007, 2009–2017)2K Boston(2007–2009)TypeSubsidiaryIndustryVideo gamesFounded1997; 26 years ago (1997)FounderKen LevineJonathan CheyRobert FermierDefunctFebruary 23, 2017; 6 years ago (2017-02-23)FateRebrandedS…

Ship of the same class or design as another This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Sister ship – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (September 2014) (Learn how and when to remove this template message) The four Iowa-class battleships off the Virginia Capes on 7 June 1954; from front to back is…

هذه المقالة تحتاج للمزيد من الوصلات للمقالات الأخرى للمساعدة في ترابط مقالات الموسوعة. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة وصلات إلى المقالات المتعلقة بها الموجودة في النص الحالي. (يوليو 2019) منتخب الولايات المتحدة لسباعيات الرغبي للسيدات بلد الرياضة الولايات المتحدة …

Ukrainian freestyle wrestler Oleksandra KhomenetsOleksandra Khomenets at the 2021 World Wrestling Championships in Oslo, NorwayPersonal informationNationalityUkrainianSportCountryUkraineSportAmateur wrestlingWeight class55 kgEventFreestyle Medal record Women's freestyle wrestling Representing  Ukraine World Championships 2022 Belgrade 55 kg 2021 Oslo 55 kg European Championships 2022 Budapest 55 kg European U23 Championship 2023 Bucharest 57 kg World Juniors Championships 2022 Sofia 57…

Ceremonial staff in Christianity For other uses, see Crosier (disambiguation). This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Crosier – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2017) (Learn how and when to remove this template message) Western- and Eastern-style crosiersWestern-style crosier of Arc…

President of Ecuador Francisco Arízaga LuqueActing President of EcuadorIn officeJuly 14, 1925 – January 10, 1926Preceded byLuis Telmo Paz y MiñoSucceeded byHumberto Albornoz Personal detailsBorn(1900-02-06)February 6, 1900Lima, PeruDiedOctober 22, 1964(1964-10-22) (aged 64)Guayaquil, EcuadorSpouseMaria Lola Murillo Arzube This article does not cite any sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and rem…

Pattern consisting of an array of large filled circles of same size For the town, see Polkadot, North Carolina. For the cryptocurrency, see Polkadot (cryptocurrency). Red polka dots on a yellow background Woman wearing polka dot dress Polish Bunzlauer ceramics German ceramics Frédéric Bazille's 1867 painting Family Reunion, containing two women in blue polka dot dresses The Polka dot is a pattern consisting of an array of large filled circles of the same size.[1] Polka dots are commonl…

Voce principale: Slittino ai Giochi olimpici. Alle olimpiadi invernali del 1980 di Lake Placid (Stati Uniti), vennero assegnati tre titoli olimpici nello slittino. Indice 1 Podi 1.1 Uomini 1.2 Donne 2 Medagliere 3 Altri progetti Podi Uomini Evento Oro Tempo Argento Tempo Bronzo Tempo Singolo maschile(dettagli) Bernhard Glass 2'54796 Paul Hildgartner 2'55372 Anton Winkler 2'56545 Doppio maschile(dettagli)  Germania EstHans RinnNorbert Hahn 1'19331  ItaliaPeter GschnitzerKarl Brunner 1'1…

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: A Musical History – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (December 2016) (Learn how and when to remove this template message) 2005 box set by the BandA Musical HistoryBox set by the BandReleasedSeptember 27, 2005RecordedSeptember 1961 – May 1…

حسين القحطاني معلومات شخصية الاسم الكامل حسين مسعود آل منصر القحطاني الميلاد 20 ديسمبر 1994 (العمر 29 سنة)المملكة العربية السعودية الطول 1.77 م (5 قدم 9 1⁄2 بوصة)[1][1] مركز اللعب لاعب وسط الجنسية السعودية  معلومات النادي النادي الحالي نادي الشباب الرقم 15 مسيرة …

Bare TreesAlbum de studio de Fleetwood MacLansareMartie 1972Înregistrare1971-1972GenRockDurată36:58Casă de discuriRepriseStudioDe Lane Lea Music Centre, Wembley, LondraLimba originarălimba engleză  ProducătorFleetwood Mac și Martin BirchRecenzii profesioniste*Allmusic [1] Robert Christgau B+ [2] Cronologie – Fleetwood Mac Future Games(1971) Bare Trees(1972) Penguin(1973) Bare Trees este al șaselea album de studio al formației rock britanice Fleetwood Mac, lansat …

  لمعانٍ أخرى، طالع برايتون (توضيح). برايتون     الإحداثيات 35°28′58″N 89°43′25″W / 35.482847°N 89.723563°W / 35.482847; -89.723563  [1] تقسيم إداري  البلد الولايات المتحدة[2][3]  التقسيم الأعلى مقاطعة تيبتون  خصائص جغرافية  المساحة 7.337174 كيلومتر مربع7.23264 كي…

此條目需要擴充。 (2018年3月20日)请協助改善这篇條目,更進一步的信息可能會在討論頁或扩充请求中找到。请在擴充條目後將此模板移除。   此條目介紹的是奥地利大公。关于大公,请见「大公」。 约瑟夫二世擔任奥地利大公時期所用的大公皇冠 歐洲贵族等级 皇帝/女皇/國王兼皇帝/女王兼女皇/凱撒/沙皇 至高王/大王(英语:Great king) 王/女王 奥地利大公…

Kembali kehalaman sebelumnya