Skandinavia duoninsulo

Skandinavia duoninsulo
duoninsulo
Elgå
Deveno de nomo: Skanio
Kontinento	Eŭropo
Ŝtatoj	Finnlando  Norvegio  Svedio
Historia regiono	Karelio
Montaro	Skandinavia montaro
Parto	Sameio
Kelkaj urboj	10  - Oslo  - Helsinko  - Suomussalmi  - Tampere  - Göteborg  - Stokholmo  - Upsalo  - Malmö  - Lillehammer  - Haapajärvi
Kelkaj riveroj	Torne älv, Dalälven
Plej alta punkto
- situo	Galdhøpiggen
- alteco	2 469 m s. m.
Areo	800 000,0 km² (80 000 000 ha)
Akvoj	4  - Balta Maro  - Norda Maro  - Norvega Maro  - Barenca Maro
Plantaro	Pinofitoj
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Loko de Monda heredaĵo de UNESKO
Nomo	Bergen en Bryggen
Tipo de heredaĵo	kultura heredaĵo
Jaro	1979 (#3)
Numero	59
Regiono	Eŭropo
Kriterioj	iii
Skandinavia duoninsulo Skandinavia duoninsulo
Skandinavia duoninsulo Skandinavia duoninsulo
Vikimedia Komunejo: Scandinavia

Vido al Jotunheimen

Bryggen en Bergen en Norvegio

Skandinavia duoninsulo estas geografia regiono de norda Eŭropo, konsista el Norvegio, Svedio kaj parto de norda Finnlando. La nomo skandinavia estas devena el Skanio,^[1][2][3][4] regiono de la plej suda pinto de la duoninsulo. La Skandinavia duoninsulo estas la plej granda en Eŭropo.

Geografio

La Skandinavia duoninsulo estas la plej granda en Eŭropo. Ĝi estas proksimume 1,850 km longa kun larĝo varia proksimume inter 370–805 km.

La Skandinaviaj Montoj ĝenerale difinas la limojn inter la du najbarajn landojn. La duoninsulo estas limigita de kelkaj akvaj areoj kiuj estas la jenaj:

• La Balta Maro (kun la Golfo de Botnio) oriente, kaj la aŭtonomaj Alandaj insuloj inter Svedio^[5] kaj Finnlando, kaj Gotlando.
• la Norda Maro (kun la Kategato kaj Skagerrak) okcidente kaj sudokcidente
• la Norvega Maro okcidente
• la Barenca Maro norde

La plej alta elstaraĵo estis Glittertinden en Norvegio je 2,470 m super marnivelo, sed ekde kiam la glaĉero je ties pinto parte fandiĝis, la plej alta nuna elstaraĵo estas je 2,469 m ĉe Galdhøpiggen, ankaŭ en Norvegio. Tiuj montoj loĝigas ankaŭ la plej grandan glaĉeron en kontinenta Eŭropo nome Jostedalsbreen.

Ĉirkaŭ unu kvarono de la duoninsulo kuŝas norde de la Arkta Cirklo, kun la plej norda pinto ĉe Kabo Nordkyn.

Vidu ankaŭ

• Skandinavio
• Fenoskandio

Notoj

1. Haugen, Einar (1976). The Scandinavian Languages: An Introduction to Their History. Cambridge, Mass: Harvard University Press, 1976.
2. Helle, Knut (2003). "Introduction". The Cambridge History of Scandinavia. Ed. E. I. Kouri et al. Cambridge University Press, 2003. ISBN 0-521-47299-7. p. XXII. "La nomo Skandinavio estis uzata de klasikaj aŭtoroj en la unuaj jarcentoj de la Kristana erao por identigi Skåne kaj la kontinentan plian nordon kiun ili konsideris insulon."
3. Olwig, Kenneth R. "Introduction: The Nature of Cultural Heritage, and the Culture of Natural Heritage—Northern Perspectives on a Contested Patrimony". International Journal of Heritage Studies, Vol. 11, No. 1, March 2005, p. 3: La nomo 'Skandinavio' estas de kultura deveno, ĉar ĝi devenas el Skanianoj aŭ Skandianoj (la latinigita literumado de Skåninger), popolo kiu antaŭlonge donis sian nomon al la tuta Skandinavio, eble ĉar ili loĝis centre, ĉe la suda pinto de la duoninsulo."
4. Østergård, Uffe (1997). "The Geopolitics of Nordic Identity – From Composite States to Nation States". The Cultural Construction of Norden. Øystein Sørensen and Bo Stråth (eds.), Oslo: Scandinavian University Press 1997, 25-71.
5. Nordic FAQ Geografio de Svedio