Persone

Persone
Martin Wiese - ĉefkantisto kaj gitaristo
Bazaj informoj
Deveno	Stokholmo
Ĝenroj	rokmuziko
Aktivaj jaroj	1986 - nuntempo
Parencaj temoj	Esperanto-muziko
Retejo	bertilow.com/persone
Membroj
Martin Wiese Bertilo Wennergren Anders Grop
Antaŭaj membroj
Per Ola Axelsson Borje Lund Benedikte Weinreich

Persone estas muzika triopo, kiu venas el Stokholmo, Svedio. Ĝi ekestis en 1986 por la unua Kultura Esperanto-Festivalo. La nuna konsisto de la grupo estas de 1990. La nomo Persone daŭrigas la vortludan tradicion (per-son-e) kiun komencis Amplifiki. Ilia muzikstilo estas "gitarpopo" (gitara popmuziko).^[1]

Persone ofte koncertas en junularaj Esperanto-aranĝoj, ekz. la Internacia Junulara Kongreso kaj la Internacia Seminario. La grupo eldonis jam kvin albumojn, ekde la kasedo 62 minutoj (1987) ĝis la roka disko ...sed estas ne (1999), kaj la akustika disko Sen (2002) kiuj montras altan kvaliton kaj impone klaran registron.

Historio

Persone estis komence kreita por fari nur unu koncerton en la Kultura Esperanto-Festivalo (KEF) en 1986. La ideon naskis Borje Lund, kiu ankaŭ elpensis la nomon "Persone". La unua provludo okazis la 7an de marto, 1986. Post prova prezento antaŭ amikoj en popola domo en Stokholmo, Svedio la 9an de majo, 1986 la grupo konstatis, ke ĝi estas matura por vera koncerto. La unua koncerto okazis la 17an de majo, 1986 en Upsalo dum Kultura Esperanto-Festivalo. Estis sukceso. Ŝokita recenzinto parolis pri la plej granda kresĉendo iam ajn en Esperanta aranĝo. Li pensis pri la eksploda komenco de la kanto "Zime Zum", per kiu Persone ekigis tiun koncerton. Trafa ĵetado de bananoj fare de Per Ola, dum la kanto "La Banano", profunde impresis certan aŭskultantinon. Pro la granda sukceso la bando decidis daŭrigi. Neniu tiam suspektis, kiel longeviva fariĝos Persone.

Dum la unuaj jaroj Persone konsistis el Borje Lund (elektra gitaro, elektra basgitaro, kantado), Martin Wiese (elektra gitaro, elektra basgitaro, kantado), Bertilo Wennergren (drumo, kantado) kaj Per Ola Axelsson (saksofono, kantado). Kun tiuj membroj Persone registris kaj eldonis sian unuan albumon 62 minutoj en 1987. Dum tiu sama jaro Persone faris turneon en Pollando koncertante ok fojojn.^[2]

En 1988 okazis ŝanĝoj. Nova membro aliĝis: Benedikte Weinreich (sintezilo). Kelkajn monatojn poste Per Ola Axelsson forlasis la bandon. Tiu nova kvaropo konsistigis Persone-n proksimume unu jaron, dum kiu la grupo koncertis en la Internacia Junulara Kongreso en Zagrebo, Kroatio, kaj en la dua KEF en Lund, Svedio.

En 1989 Benedikte Weinreich forlasis la bandon, kaj dum kelka tempo Persone konsistis el nur Borje Lund, Martin Wiese kaj Bertilo Wennergren. Dum tiu tempo la bando koncertis interalie en la IJK en Kerkrade, Nederlando.

Fine de 1989 la fondinto Borje Lund, kiu jam ne plu loĝis en Stokholmo, decidis fini sian karieron en Persone. La bando tamen ne povis ne daŭrigi. Martin Wiese tiam studis rokmuzikon en kurso, kaj tie trovis la perfektan novan membron, Anders GROP (elektra basgitaro, kantado), kiu volonte eklernis Esperanton por povi en-Persone-iĝi.

La nova triopo Martin Wiese, Bertilo Wennergren kaj Anders Grop de 1990 ĝis hodiaŭ estas Persone.

En 1990 Persone registris kaj eldonis sian duan albumon, En la spegulo.

En 1994 la bando estis invitita ludi en Luĉia festo de la Stokholmaj Esperanto-kluboj. La ejo malebligis elektran rokkoncerton, kaj tial Persone aŭdacis fari eksperimenton ludante akustike sen drumo, kun du akustikaj gitaroj kaj kun kontrabaso. Estis sukcesa eksperimento, kaj per ĝi malfermiĝis nova akustika ĉapitro en la historio de Persone. De tiam la grupo estas duvizaĝa: kaj elektra rokbando kaj akustika parte roka parte kanzona grupo.

En 1996 la grupo aperigis sian trian albumon, Povus esti simple, la unuan fojon en la formo de kompaktdisko.

Komence de 1999 aperis la kvara albumo, ... sed estas ne, k-disko eldonita de Eurokka en la projekto KOLEKTO 2000.

En 2000 la grupo koncertis dum la 7-a KEF en Helsinko, Finnlando.

En 2001 Grop kaj Wennergren transloĝiĝis al Germanio, Grop al Berlino (en la nordo), kaj Wennergren al Tübingen (en la sudo), dum Wiese plu loĝas en Stokholmo en Svedio. Pro tio Persone nun malmulte aktivas. Sed tamen meze de 2002 aperis la longe atendita kvina senelektra (akustika) albumo: Sen. Ĝin eldonis Vinilkosmo.

Bertilo nun loĝas en Germanio.

En 2007 Martin Wiese eldonis (ne kiel Persone, sed kiel Martin & la talpoj) la albumon Pli ol nenio.

Anaro

Nuntempaj membroj

• Anders Grop - elektra basgitaro, kantado (akustike: kontrabaso, kantado)
• Martin Wiese - elektra gitaro, ĉefkantado (akustike: gitaro, ĉefkantado)
• Bertilo Wennergren - drumo, kantado (akustike: gitaro, kantado)

Eksanoj

• Per Ola Axelsson - saksofono
• Borje Lund - elektra gitaro
• Benedikte Weinreich - sintezilo

Diskaro^[3]

• 1987 - 62 minutoj
• 1991 - En la spegulo
• 1996 - Povus esti simple
• 1999 - ...sed estas ne
• 2002 - Sen

Eksteraj ligiloj

• Oficiala retejo
• Persone ĉe Kantaro-Vikio
• Fejsbuko-paĝo de Persone

Recenzoj

• Grigori Arosev (2000). “Sed estas JES”, La Ondo de Esperanto (eo) (5 (67)).  Recenzo pri la KD ... sed estas ne.
• Aleksej Birjulin (2003). “Ne, ne, kaj ne, sed — Jes!”, La Ondo de Esperanto (eo) (7 (105)).  Recenzo pri la KD Sen.

1. Memprezento de Persone ĉe ĝia retpaĝo
2. Historio de Persone ĉe ĝia retpaĝo
3. Albumoj de Persone ĉe ĝia retpaĝo