Lustro estas plurbranĉa pendlumigilo, plej ofte el vitro.
Laŭ Francisko AzorínLustro estas Multbranĉa pendanta kandelingo el metalo aŭ kristalo; ofte luksa verko.[1] Li indikas etimologion el la latina lustrare (briligi), el lux (lumo). Kaj li aldonas la terminon polikliniko.[2]
Historio
En la epokoj antaŭ la invento de elektra lumo, oni per lustroj plenaj je kandeloj lumigis grandajn halojn, kaj pro la reprezenta karaktero de multaj el tiaj grandaj haloj ankaŭ la lustroj fariĝis imponaj kaj valoraj dekoraĵoj - ofte el oro aŭ arĝento, foje pendigataj per vitraj kristaloj, kiuj aldone refraktis la kandelan lumon kaj ankoraŭ plialtigis la lustran brilon.
lustro el la epoko de Rokoko kun koloraj vitraĵoj el Murano
Pro tiu pompa, monumenta efiko de grandaj lustroj oni ankaŭ post la invento de elektra lumo uzas ilin ankaŭ kun elektraj ampoloj en reprezentaj haloj - grandparte de historiaj konstruaĵoj kiel kasteloj, parlamentaĵoj, urbodomoj, kortumoj ktp. Ekzemplo de moderna konstruaĵo, kies arkitekturo malavare uzas la reprezentan efikon de grandaj lustroj, estas la Palaco de Paco en Hago - la sidejo de la Internacia Kortumo.
