PÓSAHÁZI János (po:ŝaha:zi) estis hungara filozofo naskita en Sárospatak en 1628 kaj mortinta en Gyulafehérvár la 3-an de majo 1686.
Biografio
Pósaházi studis en sia naskiĝurbo kiel lernanto de Comenius kaj János Tolnai Dali, pli poste je elspezoj de Suzanna Lorántffy li studis en Utrecht, kie estis lia profesoro V. Gisbert. En 1655 li ricevis magistran gradon pri filozofio. Post reveno el sia vojaĝo el Anglujo ekde 1657 li instruis en Sárospatak. Li havis akrajn diputojn kun jezuitoj Imre Kis kaj Mátyás Sámbár. En 1671, kiam Sofia Báthori transdonis al jezuitoj la kolegion, li iris kun siaj lernantoj al Debrecen, pli poste en 1672 li loksidiĝis en Gyulafehérvár.
Verkoj
- Theses philosophicae (Sárospatak 1661);
- Sámbárnak az három kérdéseire való felelet (H. n., 1666);
- A három kérdésre való summás választételeknek. . . megerősödése (H. n., 1666);
- Bensült veres kolop (H. n., 1666);
- Philosophia naturalis (Sárospatak, 1667);
- Görcsös bot (Sárospatak, 1668);
- Igazság istápja (Sárospatak, 1669).
Bibliografio
- Makkai Ernő: P. J. élete és filozófiája (Kolozsvár, 1942);
- M. Zemplén Jolán: P. J. az első magyar Philosophia Naturalis (1667) szerzője (Fiz. Szle, 1959. 2. sz.);
- Mátrai László: Régi magyar filozófusok XV – XVIII. sz. (Bp., 1961);
- Tordai Zádor: A magyar karteziánizmus történetének vázlata (Magy. Filoz. Szle, 1961. 1. sz.).
Fonto
