Henry Corbin (1903-1978) estis franca orientalisto. Li intime alpropriĝis kaj plej detale studis iranan islamon (kaj ties zaratuŝtraj antaŭirantoj, precipe la ideo pri anĝeloj).
Henry Corbin referencis al diverĝoj inter Irana Avicenismo kaj Latina Avicenismo.[1] Tiele oni povus konsideri tri diferencajn skolojn de Avicenismo. Li parolis pri Avicenismo Aŭgustena, Latina Avicenismo kaj Irana Avicenismo.[2] Ŝajne antaŭ Henry Corbin, kelkaj orientalistoj havis iom de tiu rigardo al Avicenismo.
Kelkaj verkoj liaj
- 1976 - L'Archange empourpré (la purpura ĉefanĝelo), traduko de libro de Sohraŭardi
- 1977 - Philosophie iranienne et philisophie comparée (Irana filozofio kaj komparata filozofio)
- 1979 - L'Imagination créatrice dans le soufisme d'Ibn-Arabi (La kreiva fantazio en Ibn-Arabi-a sufiismo)
- 1981 - Temple et contemplation, essai sur l'Islam iranien (Templo kaj kontemplo, eseo pri la irana islamo)
- 1982 - Temps cyclique et gnose ismaïlienne (cirkla tempo kaj ismail-a gnozo)
- 1989 - Histoire de la philosophie islamique (Historio de la islama filozofio)
Notoj
Referencoj
Eksteraj ligiloj