Győző Bruckner [djOzO brukner], laŭ hungarlingve kutima nomordo Bruckner Győző estis hungara juristo, instruisto, profesoro, membro (korespondanta en 1926) de Hungara Scienca Akademio.
Győző Bruckner [1] naskiĝis la 27-an de julio 1877 en Hungario en Felsőlövő (nuntempa Oberschützen en Aŭstrio). Li mortis la 7-an de aprilo 1962 en Budapeŝto.
Biografio
Győző Bruckner frekventis universitaton en Budapeŝto. Li komencis sian instruan karieron en Eperjes, poste en gimnazio en Igló, ekde 1910 li revenis al Eperjes al la jura altlernejo. En 1906 li edziĝis baldaŭe havanta 4 infanojn. Li batalis dum la 1-a mondmilito, poste li instruis en la jura akademio en Miskolc, kie li estis dekano inter 1923-1945. En 1941 li ricevis en universitato en Szeged instruan rangon publika eksterordinara profesoro. Li okupiĝis precipe pri la jura historio kaj Supra Hungarujo. Li strebis multe pri reentombigoj de Francisko Rákóczi la 2-a kaj Emeriko Thököly.
Elektitaj publikaĵoj
- A szepesi szász nép (1913)
- A reformáció és ellenreformáció története a Szepességben (1922)
- A középkori partikuláris jogfejlődés és a selmeci városi és bányajog (1935)
- Leitmotive der neuen ungarischen evang. Kirchengesetze 1934-37 (1940)
- A miskolci jogakadémia múltja és kultúrmunkássága 1919-1949 (1996)
Fontoj
