Guillaume du Vair

Guillaume du Vair
Persona informo
Aliaj nomoj	Un Bourgeois de Paris
Naskiĝo	7-an de marto 1556 (1556-03-07) en Parizo
Morto	3-an de aŭgusto 1621 (1621-08-03) (65-jaraĝa) en Tonneins, Akvitanio
Lingvoj	meza franca
Ŝtataneco	Francio
Familio
Frat(in)o	Pierre du Vair ^(en)
Okupo
Okupo	katolika sacerdoto juristo filozofo tradukisto diplomato

Guillaume du VAIR (naskiĝinta la 17-an de marto 1556 en Parizo, mortinta la 31-an de aŭgusto 1621 en Tonneins) estis franca eseisto kaj politikisto.

Vivo

Vair farigis en 1584 parlamenta konsilisto kaj influis politikaj decidojn je la fino de la francaj religiaj militoj. En 1593 li jesis la agnoskon de Henriko la 4-a sur la reĝa trono se tiu ĉi konvertiĝus je katolikismo. Poste li diplomatis en Anglujo kaj estis guberniestro en Provenco. En 1617 Vair nomumiĝis episkopo kaj grafo de Lisieux.

Verkis li plurajn eseojn, en kiuj li volis morale akordigi la moralon de antikva stoikismo kun kristanismo. Brilis lia stilo kiun imitis Renato Kartezio kaj Blaise Pascal, grandaj filozofoj de la 17-a jarcento. De la constance et consolation des calamités publiques (1593) estis dialogo pri kredo en tempoj de malbono. Vair skribis ankaŭ fakaĵon pri la franca lingvo: De l'Éloquence françoise (Paris 1595). Amiko lia estis François de Malherbe.

Literaturo

• R. Radouant: Guillaume du Vair, l'homme et l’orateur. 1908, 1970
• Günter Abel: Stoizismus und Frühe Neuzeit. Zur Entstehungsgeschichte modernen Denkens im Felde von Ethik und Politik. Berlin / New York 1978
• "Französische Litteratur (Rechtswissenschaft, Beredsamkeit, Geographie, Philologie)". Ĉe: Meyers Konversations-Lexikon 1885–1892, volumo 6, p. 613

Eksteraj ligiloj

• Informoj pri Guillaume du Vair en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko (germane)
• informoj ĉe Encyclopædia Britannica
• etbiografio de Olivier Thill - kun interesaj citaĵoj el liaj verkoj
• Du Vair ene de la katolika hierarkio