Q3344421 ❦ formuloj de Viète ❦ Viète's formula ❦ Q21042957 ❦ Q3149603 ❦ Apollonius Gallus ❦ Supplementum Apollonii Galli ❦ Animadversionis in Franciscum Vietam, a Clemente Cyriaco nuper editae brevis diakrisis ❦ Supplementum geometriae ❦ Canon mathématique ❦ Deschiffrement d'une lettre escripte par le Commandeur Moreo au Roy d'Espaigne son maître ❦ Francisci Vietae Fontenaeensis, De æquationum — recognitione et emendatione tractatus duo per Alexandrum Andersonum ❦ Variorum de rebus mathematicis responsorum liber VIII ❦ De numerosa potestatum ad exegesim resolutione ❦ Effectionum geometricarum canonica recensio ❦ Exercitationum Mathematicarum Decas Prima ❦ Ad Angularum Sectionem Analytica Theoremata F. Vieta primum excogitata at absque ulla demonstratione ad nos transmissa, iam tandem demonstrationibus confirmata ❦ Pro Zetetico Apolloniani problematis a se jam pridem edito in supplemento Apollonii Redivivi Zetetico Apolloniani problematis a se jam pridem edito; in qua ad ea quae obiter inibi perstrinxit Ghetaldus respondetur ❦ Fontenaeensis libellorum supplicum in Regia magistri relatio Kalendarii vere Gregoriani ad ecclesiasticos doctores exhibita Pontifici Maximi Clementi VIII ❦ Zeteticorum libri quinque ❦ Ad problema quod omnibus mathematicis totius orbis construendum proposuit Adrianus Romanus, Francisci Vietae responsum ❦ Supplementum Apollonii Redivivi sive analysis problematis bactenus desiderati ad Apollonii Pergaei doctrinam a Marino Ghetaldo Patritio Regusino hujusque non ita pridem institutam vd
Oni konsideras lin kiel unu el ĉefaj prekursoroj de algebro. Li estis la unua kiu reprezentis la ekvaciparametroj per literoj.
François Viète estis konata ankaŭ dum lia epoko kiel fidela kaj kompetenta reĝa servisto. Li estis privata konsilanto de Henriko la 3-a kaj Henriko la 4-a.[1]
En 1571 li estis advokato en Pariza parlamento, poste en 1573 li estis nomita konsilanto al tribunalo de Rennes. En 1576 Henriko la 3-a prenis lin per speciala komiso. En 1580 li estis rekvizito-mastro je Pariza parlamento, ligita al ekskluziva servico de reĝo.
Ankaŭ en 1580 Viète obtenis gajnon de disputo de Françoise de Rohan kontraŭ la duko de Nemours. Tio kaŭzis kontraŭ li tenacan rankoron kaj lia eksigo de posteno en 1584. Henriko de Navaro skribis multajn leterojn en favoro di Viète, pro obteni lian revenon al reĝa servico, sed sensukcese. Viète, sekve, uzis siajn retirajn jaroj por studo de matematiko.
Post la morto de Henriko la 3-a, Viète eniris en privata konsilantaro de Henriko la 4-a. Li estos tre intima de la reĝo, kiu miris lian matematikajn talentojn. En 1594 li estis komisiita speciale por malĉifrado de malamikaj sekretaj kodoj, tasko kiun li igis ja de 1580.
En 1590 Henriko la 4-a publikigis leteron di komodoro Moreo al Hispana reĝo. La enteno de tiu letero, descifrita per Viète, revelis ke la duko de Mayenne projektis iĝis reĝo je placo de Henriko la 4-a.
En 1579 li eldonas verkon de trigonometrio, Canon mathematicus[2], en kio li prezentis multajn formulojn pri sinuso kaj kosinuso. Li faris nekutima uzon por l' epoko de decimalajn nombrojn.
En Renesanco, matematiko kuŝis sur heredo de antikva grekio, kiu estas fondamente geometrio. En la epoko di Viète l' algebro kaj la aritmetiko, estas rigarditaj nur kiel helpiloj. Multaj matematikistoj, kiel Gerolamo Cardano en 1545, uzis geometriaj rezonoj por ĵustifiki algebrajn metodojn. Tiel geometrio ŝajnis ilo fidinda kaj potenta por solvo de algebraj problemoj, sed la uzo de algebro por solvo de geometriaj problemoj ŝajnis multe pli malfacila. Tio estas tamen tio kio proponis Viète.
Ekde 1591, Viète, kiu estis tre riĉa, komencis eldoni per sia poŝo la sistema elmontro de sia matematika teorio, kiu li nomis verŝajna logistiko aŭ arto de kalkulo per simboloj.
