La Lernejo de la Amerikoj en Panamo, centro de milita tutamerika centro ekde kie oni disvastigis la Doktrinon de nacia sekureco. En tiu konstruaĵo ĝi funkciis ĝis 1994, kiam ĝi estis translokigita al Fort Benning, Usono.
Doktrino de nacia sekureco estas koncepto uzita de latinamerikaj historiistoj por difini kelkajn agojn de ekstera politiko de Usono tendencaj al modifado fare de la armeoj de la latinamerikaj landoj de ties misioj por dediĉi sin ekskluzive al garantiado de la interna ordo, cele lukti kontraŭ tiuj ideologioj, organizoj aŭ movadoj kiuj, ene de ĉiu lando, povus favori aŭ apogi ĉu la komunismon ĉu ne obeajn reĝimojn en la kunteksto de la Malvarma Milito, legitimante la prenon de la civila povo fare de la armeoj (puĉoj) kaj la sisteman perfortadon kontraŭ la homaj rajtoj.[1][2][3] Tiuj doktrinoj ekzemple havis terurajn konsekvencojn en Urugvajo, Argentino kaj Ĉilio el 1973.
Bibliografio
Comblin, Joseph. Le pouvoir militaire en Amerique latine : l'ideologie de la securite nationale. París: J.-P. Delarge. ISBN 2711300625.
Comblin, Joseph. The church and the national security state. Maryknoll, N.Y.: Orbis Books. ISBN 978-0883440827.
García, Alicia. La doctrina de la seguridad nacional. 1 y 2. Buenos Aires: Centro Editor de América Latina.
Tapia Valdéz, Jorge A.. El terrorismo de Estado. La doctrina de la seguridad nacional en el Cono Sur. México: Nueva Sociedad. ISBN 968-429-121-3.
Notoj
↑Comblin, Joseph. Le pouvoir militaire en Amerique latine : l'ideologie de la securite nationale. París: J.-P. Delarge. ISBN 2711300625.
↑Onganía, Juan Carlos (1964). «Discurso en West Point». Argentina: citado en Historia de las Relaciones Exteriores de la República Argentina, de Carlos Escudé y Andrés Cisneros bajo los auspicios del Consejo Argentino para las Relaciones Internacionales (CARI), 2000. http://www.argentina-rree.com/13/13-041.htmArkivigite je 2013-09-17 per la retarkivo Wayback Machine Konsultita la 9an de majo de 2009.
