María del Pilar Peña Sánchez (Gavá, Barcelono, 14a de julio 1975), konata kiel Candela Peña, estas hispana aktorino, okfoje nomumita kaj trifoje ricevinto de la Goya-premio pro la filmoj Te doy mis ojos (2003), Princesas (2005) kaj Una pistola en cada mano (2012).
Biografio kaj kariero
Ŝi ekstudis dancon, sed poste kliniĝis al aktorado, studinte en Barcelono.
Komence de la 1990-aj jaroj ŝi translokiĝis al Madrido kie naŭ monatojn poste ŝi ekkarieris en Días contados (1994) per la rolo de Vanesa, kiu havigis al ŝi siajn unuajn premiojn: Ondas 1994 ex aequo con Ruth Gabriel kaj Elvira Mínguez kaj la Premio Ojo Crítico de Radio Nacional de España (RNE) en 1996, nome unua kinpremio individue ricevita. Ŝi estis denove nomumita al Goya-premio pro Todo sobre mi madre de Pedro Almodóvar.
Kaj finfine ŝi atingis sian unuan Goya en 2003 pro Te doy mis ojos kiel duaranga aktorino, reĝisorita de Icíar Bollaín, en rakonto pri la seksa violento.
Du jarojn poste, nome en 2005, ŝi ricevis duan Goya tiam kiel protagonista aktorino pro Princesas, reĝisorita de Fernando León de Aranoa.
En la sekva jardeko (Una pistola en cada mano, de Cesc Gay) ŝi plue ricevis premiojn kaj eĉ iĝis polemika pro protestemaj diskursoj en la dankoceremonioj.
En 2015 premieris El tiempo de los monstruos, reĝisorita de Félix Sabroso, en kiu ŝi ludis la rolon de Andrea, kaj koincidis kun la aktoro Javier Cámara, kun kiu ŝi jam estis laborinta en Ayer no termina nunca kaj en Torremolinos 73. En 2016 ŝi estis denove nomumita al Premio Goya kiel plej bona duaranga aktorino pro Kiki, el amor se hace, reĝisorita de Paco León.
Poste, ŝi revenis al televido por esti protagonisto de la serio Hierro en Movistar+, en kiu ŝi ludis la rolon de Candela Montes, esplorjuĝistino en tiu insulo de Kanarioj, dum du sezonoj, kio havigis al si premiojn kaj sukceson de publiko. En 2020 ŝi estis protagonisto de la filmo de Icíar Bollaín La boda de Rosa, en kiu ŝi ludis la rolon de Rosa, virino kiu volas edziniĝi al si mem.
Filmoj
Jaro
|
Titolo
|
Rolulo
|
Reĝisoro
|
Notoj
|
1994
|
Días contados
|
Vanesa
|
Imanol Uribe
|
|
1995
|
Hola, ¿estás sola?
|
Trini
|
Icíar Bollaín
|
|
Boca a boca
|
Tanya
|
Manuel Gómez Pereira
|
|
1996
|
La Celestina
|
Elicia
|
Gerardo Vera
|
|
1997
|
Un, dos, tres, ¡Taxi!
|
Taksiistino
|
Ricardo Aristeo
|
Kurto
|
¿De qué se ríen las mujeres?
|
Graci
|
Joaquín Oristrell
|
|
1998
|
Insomnio
|
Alba
|
Chus Gutiérrez
|
|
1999
|
Todo sobre mi madre
|
Nina
|
Pedro Almodóvar
|
|
Novios
|
Cristal
|
Joaquín Oristrell
|
|
2001
|
Desaliñada
|
María Francisca
|
Gustavo Salmerón
|
Kurto
|
Sin vergüenza
|
Cecilia
|
Joaquín Oristrell
|
|
2002
|
No somos nadie
|
Espe
|
Jordi Mollà
|
|
2003
|
Torremolinos 73
|
Carmen García
|
Pablo Berger
|
|
Descongélate!
|
Iris
|
Dunia Ayaso kaj Félix Sabroso
|
|
Te doy mis ojos
|
Ana
|
Icíar Bollaín
|
|
2004
|
¡Hay motivo!
|
Taksiistino
|
Joaquín Oristrell
|
Kurto
|
2005
|
Princesas
|
Caye
|
Fernando León de Aranoa
|
|
2006
|
Després de la pluja
|
Sekretariino de Rosa
|
Agustí Villaronga
|
|
2008
|
Los años desnudos. Clasificada S
|
Sandra Valle
|
Dunia Ayaso kaj Félix Sabroso
|
|
El patio de mi cárcel
|
Mar
|
Belén Macías
|
|
En el lado de la vida
|
Madre de Ana
|
Ignacio Bernal Redondo
|
Kurto
|
2009
|
La isla interior
|
Coral
|
Dunia Ayaso kaj Félix Sabroso
|
|
2012
|
Una pistola en cada mano
|
Mamen
|
Cesc Gay
|
|
2013
|
Ayer no termina nunca
|
C.
|
Isabel Coixet
|
|
2014
|
Schimbare
|
Elvira
|
Álex Sampayo
|
|
Las ovejas no pierden el tren
|
Sara
|
Álvaro Fernández Armero
|
|
Le dernier coup de marteau
|
Maria
|
Alix Delaporte
|
|
2015
|
Llevo cartas
|
Poŝtistino
|
Felix Sabroso
|
Kurto
|
Mi familia italiana
|
Segunda
|
Cristina Comencini
|
|
El tiempo de los monstruos
|
Andrea
|
Félix Sabroso
|
|
2016
|
Kiki, el amor se hace
|
María Candelaria Rodríguez Costa
|
Paco León
|
|
2017
|
Pieles
|
Ana
|
Eduardo Casanova
|
|
2018
|
Enterrados
|
María
|
Luis Trapiello
|
|
Sin rodeos
|
Conductora
|
Santiago Segura
|
|
2020
|
La boda de Rosa
|
Rosa
|
Iciar Bollain
|
|
Salir del ropero
|
Perla
|
Ángeles Reiné
|
|
Black Beach
|
Ale
|
Esteban Crespo
|
|
Referencoj
Eksteraj ligiloj
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Candela Peña en la hispana Vikipedio.