Bruno Migliorini

Bruno Migliorini
Persona informo
Naskiĝo	19-an de novembro 1896 (1896-11-19) en Rovigo
Morto	18-an de junio 1975 (1975-06-18) (78-jaraĝa) en Florenco
Tombo	Trespiano Cemetery ^(en)
Lingvoj	Esperanto • itala
Ŝtataneco	Italio (1946–1975) Reĝlando Italio (1896–1946)
Alma mater	Universitato de Romo "La Sapienza"
Memorigilo
Familio
Frat(in)o	Elio Migliorini
Okupo
Okupo	vortaristo universitata instruisto esperantisto lingvisto romanisto

Teksto el Heroldo de Esperanto.

Bruno MIGLIORINI [miljorini] (naskiĝis la 19-an de novembro 1896 en Rovigo; mortis la 18-an de junio 1975 en Florenco) estis itala konata itala lingvisto kaj eminenta figuro en la Esperanto-movado.

Biografio

Migliorini estis doktoro, lektoro, poste privata docento kaj komisiita profesoro pri itala lingvo en la universitato de Romo "La Sapienza". De 1930 ĝis 1933 li estis ĉefredaktoro de Enciclopedia Italiana, granda itala enciklopedio. De 1933 ĝis 1938 li estis profesoro en la universitato de Friburgo, de 1938 ĝis 1966 en la universitato de Florenco. De 1949 ĝis 1963 li estis prezidanto de Accademia della Crusca, akademio pri la itala lingvo.

La 10-an de aŭgusto 1935 li geedziĝis kun d-ino Lidia Pacini.^[1]

Esperanto

Migliorini fariĝis esperantisto en 1912. Samjare li fondis grupon en Rovigo. En 1914 li fondis Esperantan grupon "L.L.Zamenhof" en Venecio kaj en 1921 lanĉis grupon en Romo. Li verkis gramatikon por italoj (du eldonoj) kaj internacian Esperantan Legolibron (kunlabore kun sia frato Elio Migliorini). Li prelegis en Someraj Universitatoj de Oksfordo en la kadro de la 22-a UK 1930 kaj en 24-a UK 1932 en Parizo. En 1921 aperis lia libro Anekdotoj pri Dante, reeldonita en 1956. En pluraj periodaĵoj aperis liaj artikoloj pri ĝenerala lingvistiko, pri Esperanto-vortoj kaj kontraŭ aliaj planlingvaj projektoj. En 1955 Migliorini estis membro de la Honora Komitato de la 40-a UK en Bologna. Ĝis sia morto li estis membro de la redakta komitato de La Monda Lingvo-Problemo, ekde ties unua numero.

Verkaro

• Vojoj al interlingvistiko: de Bruno Migliorini al la nuna tempo (2006)^[2]
• Lingvaj Aspektoj de Esperanto, (1985, 2006)
• Anekdotoj pri Dante^[3] (1956)
• L' Esperanto e i Suoi Elementi (1926)
• Esperanta Legolibro (1925)
• Esperanto e Interlingua (1924)
• Kontribuaĵoj al Esperanta Etimologio (1930)
• Manuale di Esperanto (Manlibro pri Esperanto) Arkivigite je 2011-07-22 per la retarkivo Wayback Machine (1925)
• Piccolo Vocabolario (Vortareto)^[rompita ligilo] (1925)

Recenzoj

Pri Manuale di Esperanto

	„ Tiu ĉi verketo por instrui nian lingvon al italoj estas dividita en 10 lecionojn kaj ankaŭ entenas sufiĉe ampleksajn vortaretojn Esperanto-ltala kaj Itala-Esperanta. Ĝi estas tre rekomendinda kiel praktika instruilo, kaj estos utila ankaŭ por ĉiu, kiu deziras plibonigi sian scion de la itala lingvo kaj ĝia vortara rilato al Esperanto. ” — La Brita Esperantisto - Numero 225, Decembro (1923)

	„ Praktika lernolibro por italoj. Ĝi estas dividita en dek lecionoj kaj enhavas ampleksajn vortaretojn, kiuj multe helpas la lernantojn dum la unua tempo de sia praktikado. ” — Belga esperantisto n144 (feb 1927)

Tradukoj

• Emil Nestor Setälä (la patro de Vilho Setälä): Il Problema della Lingua Mondiale (1922)

Vidu ankaŭ

• Infero (La Dia Komedio)

Bibliografio

• 1982: Migliorini, Elio. Pionieri dell’Esperanto in Italia [Esperanto-Pioniroj en Italio]. Roma 1982 (en la itala)

Referencoj

1. Heroldo de Esperanto n-ro 32 (841), 11-a de aŭgusto 1935, paĝo 4.
2. (eo) Akademioj honoras Migliorini, Heroldo de Esperanto, p. 1, n-ro 11 (2092), 11-31 aŭgusto 2006.
3. Anedoktoj pri Dante. Antaŭparolo, elekto kaj traduko de B. kaj E. Migliorini. Malgranda Biblioteko de «L’Espéranto» No 8. 1921. S. Vito al Tagliamento . 24 paĝoj 15 X 10,5 cm.

Eksteraj ligiloj

• Enciklopedio de Esperanto/M en sia originala formo en la Interreto
• Enciklopedio de Esperanto en elŝutebla versio (PDF).