Barasingo (Rucervus duvaucelii), nomata ankaŭ marĉocervo, estas specio de cervoj kiu loĝas en la Hinda subkontinento. Populacioj de norda kaj centra Barato estas fragmentataj, kaj krome estas du izolataj populacioj en sudokcidenta Nepalo. Ĝi formortis el Pakistano kaj Bangladeŝo.[1]
La specia nomo memorigas pri la franca naturalisto Alfred Duvaucel.[2]
Tiu marĉocervo diferencas el aliaj hindiaj cervospecioj en tio ke iliaj kornoj portas pli ol tri pintoj. Pro tiu distinga trajto ĝi estas nomita bārah-singgā, kun la signifo "dekdu-kornoj" en Hindustana lingvo.[4] Maturaj maskloj kutime havas 10 ĝis 14 kornopintojn, kaj kelkaj havis ĝis 20.[5]
En Asama lingvo, barasingo estas nomata dolhorina; el kiu dol signife marĉo, kaj de tie la nomo marĉocervo.
↑ Lydekker, R. (1888–1890). The new natural history Volume 2. Printed by order of the Trustees of the British Museum (Natural History), London.
↑ Prater, S. H. (1948). The book of Indian animals. Oxford University Press. (10a eld.)
Bibliografio
M. Acharya, M. Barad, S. Bhalani, P. Bilgi, M. Panchal, V. Shrimali, W. Solanki, D.M. Thumber. Kanha Chronicle. Centre for Environment Education, Ahmadabado, kunlabore kun la usona Nacia Parka Agentejo.
_male.jpg)
