Li naskiĝis en Varsovio (Rusia imperio) kiel filo de malaltranga oficiro. Lerteco kaj necedema ambicio helpis al li forlasi povran vivon kaj fari brilan karieron. Li estis edukita ĉe la Kieva Milita Lernejo kaj ĉe la Akademio de la Generalstabo. Li servis unue aktive en la Rusa-Japana milito.
Pro la Oktobra Revolucio, Denikin kaj Kornilov fuĝis al Novoĉerkask en suda Rusio por renkontiĝi kun aliaj caristaj oficiroj kaj oficiroj de Voluntula Armeo, komence komandita far Alekseev.
Kornilov estis murdita en aprilo de 1918 proksime al Jekaterinodar kaj la Voluntula Armeo estis ekkomandata far Denikin. Liaj trupoj retiriĝos pro la bolŝevika kontraŭ-ofensivo al la areoj de rivero Don. Li gvidis la finan atakon de la sudaj blankaj fortoj — aŭdacan atakon por okupi Moskvon somere de 1919. Pro la troa fortostreĉo de sia armeo, li suferis decidan malvenkon oktobre ĉe Orel, nur 400 km sude de Moskvo. La blankaj fortoj de suda Rusio estis en konstanta retiriĝo kaj agadis en marto de 1920 nur en Krimeo. Ekde januaro ĝis aprilo de 1920 li nominale estis Supera Reganto de Rusio.
Denikin abdikis pri sia pozicio aprile favore al Pjotr Nikolajeviĉ Vrangel kaj ekzilis al Francio kaj poste en 1945 al Usono. Li publikigis du librojn The Career of a Tsarist Officer: Memoirs, 1872-1916 kaj The Russian Turmoil.
