Alkovo estas relative granda niĉo en dormĉambra muro por lito, iufoje fermebla per kurteno aŭ pordo.
Laŭ Francisko Azorín ĝi estas Enĉambra apartaĵo por lito, foje izolebla per vitraĵpordoj aŭ kurtenoj."[1]
Alkovo aperis en romanikaj
konstruaĵoj pro malsama diko de muroj.
Mezepoke oni uzis alkovon
por interna ŝtuparo aŭ por ĉambro, kie oni metis liton
(tiuokaze alkovo estis alternativo al baldakeno).
Aparte luksan dekoracion alkovoj akiris dum la rokoko-periodo.
Iom post iom alkovoj transformiĝis en buduarojn.
La vorto devenas
de la arabaal-qubba
(la kupolo, la ĉambreto).