La blanka urso havas multajn esprimojn de adaptiĝo al sia malvarma ĉirkaŭaĵo: ĝia malpeza felo kaŝvestas ĝin, ĝiaj kavaj felaj haroj kaptas aeron kaj formas izolan tavolon, kiu varmigas ĝian korpon, ĝiaj piedoj ankaŭ estas kovritaj de felo, do ili ne frostiĝas dum marŝado sur neĝo, kaj ĝia agado varias laŭ sezonoj kaj manĝebleco.
Adaptado estas procezo, agado, dum kiu oni prilaboras kaj ŝanĝas iun teĥnikan aŭ programanobjekton tiel, ke ĝi estu taŭga por iu celo, por kiu ĝi ne estis taŭga antaŭ la procezo.
Kompare kun aliaj mamuloj, kameloj havas elstarajn adaptiĝojn al netradiciaj vivaj medioj: la unu-ĝiba kamelo havas serion da adaptaj trajtoj por varmaj dezertojn; Por la du-ĝiba kamelo - por malvarmaj dezertoj; Kaj lamo kaj alpako - al montaj areoj kun maldika aero.
Ĉi tiuj adaptiĝoj estas plejparte adaptiĝoj de anatomiaj strukturoj (palpebroj, kiuj bone protektas sin kontraŭ la sablo), mikro-anatomiaj (ruĝa globula strukturo) kaj fiziologiaj (fleksebla korpa temperaturo). Tamen estas ankaŭ kondutaj ŝanĝoj kadre de ĉi tiuj adaptiĝoj - anstataŭ rifuĝi sub ombro, la simpla kamelo preferos kuŝi kun la dorso turnita al la suno.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon.
