La tiel nomita Astrolabo de Chaucer datita de 1326, simila al tiu kiun Chaucer prsikrribas, Brita Muzeo.
A Treatise on the Astrolabe (Traktaĵo pri astrolabo) estas mezepoka instrukcia gvidlibro pri la funkciado de la astrolabo de Geoffrey Chaucer. Ĝi elstaras ĉar estis verkita en prozo, en angla, kaj priskribas sciencan ilon.
La Treatise estas konsiderata "la plej antikva verko en angla verkita pri ellaborita scienca ilo".[1] Ĝi estis admirita pro sia klareco por klarigi malfacilajn konceptojn — kvankam modernaj legantoj kiuj ne havas veran astrolabon povas trovi la detalojn de astrolabo malfacile kompreneblaj. Robinson kredas, ke ĝi indikas, ke se Chaucer estus verkinta pli libere komponitan prozon, ĝi estus estinta supera al liaj tradukoj de Boecio kaj de The Tale of Melibee.[2]
Gunther, R T (1929), "Chaucer and Messahalla on the Astrolabe", Early Science in Oxford, Vol 5 quoted by Robinson 1983, p. 545
Laird, Edgar (1997), Poster, Carol; Utz, Richard, eds., "Astrolabes and the Construction of Time in the Late Middle Ages", Constructions of Time in the Late Middle Ages, Evanston, IL: Northwestern University Press, pp. 51–69
North, J D (1988), Chaucer's Universe, Oxford: Clarendon Press
Robinson, F N, ed. (1983) [1st ed 1933], The Complete Works of Geoffrey Chaucer (2nd ed.), Oxford University Press, ISBN 0-19-281157-6 5th impression. Originally published by Houghton Mifflin Co, Boston, Mass.
