|
-ind-
| Sufiksoj en Esperanto
|
| Tipo
|
Oficialaj
|
Neoficialaj
|
| Verbaj
|
-ant-, -int-, -ont-
-at-, -it-, -ot-
|
-unt-, -ut-
|
| Seksaj
|
-in-
|
-iĉ-, -ip-
|
| Aliaj
|
-aĉ-, -ad-, -aĵ-, -an-, -ar-,
-ĉj-,
-ebl-, -ec-, -eg-, -ej-, -em-, -end-, -er-, -estr-, -et-,
-id-, -ig-, -iĝ-, -il-, -ind-, -ing-, -ism-, -ist-,
-nj-,
-obl-, -on-, -op-,
-uj-, -ul-, -um-.
|
-ab-, -ac-, -al-, -ari-, -ator-,
-e-, -ed-, -el-, -en-, -enz-, -esk-, -ez-,
-i-, -if-, -ik-, -ilion-, -iliard-, -it-, -iv-, -iz-,
-j-,
-nomial-,
-ofon-, -oid-, -ol-, -olog-, -ologi-, -ometr-, -otek-, -oz-
-pj-,
-t-, -tet-, -uk-.
|
|
La esperantlingva sufikso "-ind-" aldonas al vortradikoj karakterizaĵon ke ĝi "meritas aŭ valoras esti farata". Eblas uzi la postafikson nur ĉe objektivaj verboj.
Ekzemploj
- ami → aminda = tia ke ĝi meritas esti amata
- legi → leginda = tia, ke ĝi valoras esti legata
- vidi → vidinda = tiel bela aŭ bona, ke ĝi valoras esti vidata
- fidi → fidinda = tia, ke ĝi meritas esti fidata
- miri → mirinda = tiel eksterordinara, ke oni miru ĝin (= pri ĝi)
- ridi → ridinda = tia, ke ĝi meritas, ke oni ridu ĝin (= pri ĝi)
- plori → plorinde = tiel malbone, ke oni devus plori
- bedaŭri → bedaŭrinde = tiel (malbone), ke ĝi meritas bedaŭron[1]
Notoj
- ↑ ekzemploj grandparte cititaj el PMEG
Eksteraj ligiloj
|
|
