Thierry Veltman was born in Bussum. He won his first art prize at the age of 12, at an international exhibition of children's drawings in Brazil. In 1958, when he was 19, he exhibited his own interpretations of the Surinamerainforest.[2] Another Paramaribo exhibition followed in 1960.[3][4]
Veltman went on to study at the Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Spending time during his youth in South America remained a lifelong source of inspiration.[5]
Career
From the early 1960s, Veltman exhibited extensively at art galleries in the Netherlands and sometimes beyond.[6] Veltman used many drawing and painting techniques, often in mixtures. He was also active in sculpting, ceramics and art research. A 1975 major exhibition of his work in Apeldoorn was opened by Veltman's friend, the native-Dordrecht poet C. Buddingh'.[7]
Veltman taught many students painting and drawing, both in Dordrecht and at Ichthus College in Rotterdam. At Ichthus he founded the department of Art and Communication. Veltman wrote the art education book "Individuality and drawing" (1978; in Dutch).
^"Schetsen bij Huis te Merwede" [Etching at the Home on the Merwede]. Dordt Centraal. No. 214. 2010-08-13. p. 7. Onderweg maken de deelnemers kennis met de Dordtse kunstenaar Thierry Veltman die de workshop begeleidt. Hij exposeerde veelvuldig in galeries in binnen- en buitenland en op dit moment in de Grote Kerk werken op papier en schilderijen, gebaseerd op buitenschetsen van de omgeving van Dordrecht.
^Huijser, Wim (2015). Dichter bij Dordt; Biografie van C. Buddingh' [Closer/Poet to Dordrecht; Biography of C. Buddingh'] (ebook) (in Dutch). Nijgh & Van Ditmar. ISBN9789038899947. Ook de twintig jaar jongere schilder Thierry Veltman klopte in die periode af en toe bij Buddingh' aan. Eind jaren zestig was hij als tekenleraar in Dordrecht neergestreken. Toen Veltman in 1975 werd vitgenodigd voor een solo-expositie in Apeldoorn, vroeg hij Buddingh' het openingswoord uit te spreken en de catalogus van gedichten te voorzien. De dichter stelde zich onder een van de uitgestorven abstracte landschappen de vraag 'Is er nog een mens?' Het antwoord was geruststellend: "Zeker, volgens de jongste Amerikaanse gegevens is er nog altijd een mens. 'Hoewel Buddingh' het werk van Veltman moeilijk te doorgronden vond, moest hij concluderen...
^Buddingh', Cornelis (1978). Een mooie tijd om later te worden [A beautiful time to become later]. Dagboeknotities [Diary Notations] (in Dutch). Vol. 4. Amsterdam: Bezige Bij. p. 23. ISBN978-90-234-0577-1. Begonnen aan een stuk voor het cultureel supplement van NRC/Handelsblad over naslagwerken, waar Bert Poll vrijdags om gevraagd had, maar Thierry Veltman en zijn Eelke arriveerden al spoedig met een fles Grant's twaalf jaar oude whisky (nog voor de opening van zijn tentoonstelling), toen de gezelligheid maar boven de arbeid laten prevaleren.
