Ο Χ.Ν. Ράσελ γεννήθηκε στο προάστιο Όυστερ Μπέυ της Νέας Υόρκης (στο Λονγκ Άιλαντ) και ήταν γιος του αιδεσιμώτατου Αλεξάντερ Γκάδερερ Ράσελ (Alexander Gatherer Russell, 1845-1911) και της συζύγου του Ελίζα Χόξι Νόρις (Eliza Hoxie Norris).[17]
Ο Ράσελ επέστρεψε στο Πρίνστον, δίδαξε αστρονομία από το 1905 έως το 1908 και έγινε επίκουρος καθηγητής (1908-1911), καθηγητής (1911-1927) και ερευνητής καθηγητής (1927–1947). Διετέλεσε επίσης διευθυντής του Πανεπιστημιακού Αστεροσκοπείου του Πρίνστον από το 1912 μέχρι το 1947.
Απεβίωσε στο Πρίνστον σε ηλικία 79 ετών[18] και είναι θαμμένος στο Κοιμητήριο του Πρίνστον.[19]
Οικογένεια
Τον Νοέμβριο του 1908 ο Χένρυ Νόρις Ράσελ νυμφεύθηκε τη Λούσυ Μέυ Κόουλ (Lucy May Cole, 1881-1968). Απέκτησαν μαζί τέσσερα τέκνα. Η μικρή τους κόρη, η Μάργκαρετ Ράσελ (1914-1999), παντρεύτηκε τον αστρονόμο Φρανκ Κ. Έντμοντσον.
Το έργο του
Ο Ράσελ ήταν εκ των συγγραφέων του με σημαντική επίδραση δίτομου έργου Astronomy: A Revision of Young’s Manual of Astronomy (Ginn & Co., Βοστώνη 1926–1927, 1938, 1945), μαζί με τους Ρέιμοντ Σμιθ Ντούγκαν και Τζων Κουίνσυ Στιούαρτ. Υπήρξε το πρότυπο αστρονομικό πανεπιστημιακό σύγγραμμα για περίπου δύο δεκαετίες. Ο πρώτος τόμος του είχε ως θέμα το Ηλιακό Σύστημα, ενώ ο δεύτερος είχε τίτλο «Αστροφυσική και αστρονομία των απλανών». Το έργο αυτό διέδωσε την ιδέα ότι τα χαρακτηριστικά ενός αστέρα (διάμετρος, θερμοκρασία, λαμπρότητα, κλπ.) καθορίζονταν σε μεγάλο βαθμό από τη μάζα και τη χημική σύσταση του αστέρα, κάτι που έγινε γνωστό ως «θεώρημα Vogt-Russell» (και προς τιμή του Χάινριχ Φοχτ, που είχε ανακαλύψει ανεξαρτήτως την ίδια αρχή). Επειδή η χημική σύσταση ενός αστέρα μεταβάλλεται αργά κατά τη διάρκεια της ζωής του (συνήθως με άνισο ρυθμό και ανομοιογενώς), προκύπτει το φαινόμενο της αστρικής εξελίξεως.
Ο Ράσελ είχε αποθαρρύνει τη Σεσίλια Πέιν-Γκαπόσκιν, κατά την εξέταση της διδακτορικής διατριβής της, από το να συμπεράνει ότι η σύσταση του Ήλιου διέφερε από αυτή της Γης, πράγμα που ερχόταν σε αντίθεση με την επικρατούσα τότε άποψη. Ωστόσο, ο ίδιος ο Ράσελ άλλαξε γνώμη 4 χρόνια αργότερα, όταν κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα με διαφορετικό τρόπο. Στην εργασία του αυτή ο Ράσελ πίστωσε στην Πέιν την ανακάλυψη ότι ο Ήλιος είχε διαφορετική σύσταση από τη Γη.[20]
Henry Norris Russell· Raymond Smith Dugan· John Quincy Stewart (1945) [1926–27, 1938]. Astronomy: A Revision of Young’s Manual of Astronomy; Vol. I: The Solar System; Vol. II: Astrophysics and Stellar Astronomy. Βοστώνη: Ginn & Co.
↑Stratton, F.J.M. (1957). «Henry Norris Russell 1877-1957». Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society3: 173–191. doi:10.1098/rsbm.1957.0012.