Ο πατέρας του ήταν ο Χένρι Λίντελ , κυβερνήτης του Easington (1787-1872), νεώτερος γιος του 5ου βαρονέτου σερ Χένρι Λίντελ (1749-1791). Μητέρα του ήταν η Σαρλότ Λιόν (Charlotte Lyon, 1785-1871), κόρη του Τόμας Λιόν (1741-1796), με καταγωγή από τον ομώνυμο οίκο ευγενών της Σκωτίας.
Σπουδές και σταδιοδρομία
Ο Χένρι Λίντελ σε πορτρέτο του 1891 από τον σερ Hubert von Herkomer.
Σπούδασε στη Σχολή Τσάρτερχαους (Charterhouse School) και στο Κολέγιο Christ Church. Πήρε πτυχίο το 1833 και ξεκίνησε την διδασκαλία σε κολέγια το 1838. Το 1834 ξεκίνησε μαζί με τον Ρόμπερτ Σκοτ τη συγγραφή του λεξικού τους, το οποίο βασιζόταν στη δουλειά του Γερμανού φιλόλογου Φραντς Πασόβ (Franz Passow), το «Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας» (Handworterbuch der griechischen Sprache - πρώτη έκδοση το 1831). Η πρώτη έκδοση του δικού τους λεξικού έκανε την εμφάνισή της το 1843. Αμέσως κατατάχθηκε ως πρότυπο λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας. Μέχρι το θάνατο του Λίντελ το 1898, είχε προλάβει να φτάσει στην 8η έκδοση (το 1897).
Από το 1846 έως το 1855 ο Λίντελ διετέλεσε διευθυντής της Σχολής Γουέστμινστερ (Westminster School). Εκεί απόλαυσε μια περίοδο μεγάλης επιτυχίας, που την ακολούθησε όμως μια προβληματική περίοδος λόγω μιας επιδημίας πυρετού και χολέρας στο σχολείο. Το 1855 δέχτηκε την πρυτανεία του Κολλεγίου Christ Church της Οξφόρδης, ενός από τα μεγαλύτερα συστατικά κολέγια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Την ίδια χρονιά εξέδωσε την Ιστορία της Αρχαίας Ρώμης και απέκτησε πολύ ενεργό ρόλο στην πρώτη Επιτροπή του Πανεπιστημίου. Η φυσιογνωμία του και το αριστοκρατικό του ύφος για πολλά χρόνια συνδέονταν με όλα αυτά που θεωρούνταν χαρακτηριστικά της ζωής της Οξφόρδης. Με τη παρουσία του βοήθησε στο να περάσουν οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στη δομή του Πανεπιστημίου που συνέβησαν την περίοδο του 19ου αιώνα, με τις μικρότερες δυνατές προστριβές. Από το 1870 μέχρι το 1874 διατέλεσε μάλιστα αντιπρύτανης (Vice-Chancellor) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Το 1859 ο Λίντελ εξέφρασε την ικανοποίησή του προς τον τότε πρίγκιπα της Ουαλίας και μετέπειτα βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδο τον Έβδομο όταν αυτός εγγράφηκε στο Christ Church, όντας ο πρώτος κάτοχος του τίτλου αυτού ο οποίος θα φοιτούσε στο κολέγιο μετά τον Ερρίκο τον Πέμπτο. Επί των ημερών του ως πρύτανης, μερίμνησε για την κατασκευή διαφόρων κτηρίων του κολεγίου.
Σε συνδυασμό με τον φυσικό Χένρι Άκλαντ (Sir Henry Ackland), ο Λίντελ ασχολήθηκε αρκετά με το να ενθαρρύνει τη μελέτη της τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ενώ κέρδισε το θαυμασμό και τη φιλία του Τζον Ράσκιν. Το 1891, λόγω της προχωρημένης ηλικίας, παραιτήθηκε από την πρυτανεία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Άσκοτ, όπου και πέθανε στις 18 Ιανουαρίου 1898.
Σύζυγος και παιδιά
Στις 2 Ιούλιου του 1846 νυμφεύτηκε την Λορίνα Ρηβ (Lorina Reeve), με την οποία απέκτησαν 10 παιδιά. Από αυτά τα πιο διάσημα είναι η Άλις (Alice Pleasance Liddell) και ο Φρέντερικ Φράνσις (Sir Frederick Francis Liddell).
Η Άλις αποτέλεσε τη γνωστότερη από τις αποκαλούμενες «παιδικές φίλες» του Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον, γνωστότερου με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ, ενώ θεωρείται πως είναι το πρόσωπο από το οποίο εμπνεύστηκε τη δημιουργία του έργου Οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, αν και επίσημα ο Κάρολ είχε διαψεύσει αυτή τη φήμη.
Ο δικηγόρος Φρέντερικ Φράνσις διατέλεσε Κοινοβουλευτικός Σύμβουλος και Εκκλησιαστικός Επίτροπος Κτημάτων για την Αγγλία, ενός νομικού θεσμού σχετικά με την κατανομή των εσόδων της Εκκλησίας της Αγγλίας.
