Ως διάδοχος του θρόνου, ο Φρειδερίκος διεύρυνε την εκπαίδευσή του ταξιδεύοντας στην Ευρώπη.[3] Είχε μάλιστα εντυπωσιαστεί από την αρχιτεκτονική στην Ιταλία και, επιστρέφοντας στη Δανία, ζήτησε από τον πατέρα του να χτίσει ένα θερινό ανάκτορο, τα μετέπειτα Ανάκτορο Φρέντερικσμπεργκ.[3] Το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1703.
Ο Φρειδερίκος είχε την επιλογή να διαλέξει τη μέλλουσα σύζυγό του, μέσα από μια σειρά από προτεσταντικές πριγκίπισσες. Το 1695 επισκέφθηκε την αυλή του Γουσταύου-Αδόλφου δούκα του Μεκλεμβούργου-Γκύστρο.[3] Όμως η επίσκεψή του εκεί διεκόπη από την είδηση, ότι ο αδελφός του είχε αρρωστήσει. Ο Φρειδερίκος αργότερα επέστρεψε στο Γκύστρο, όπου αναγκάστηκε να επιλέξει την μεγαλύτερη από τις άγαμες πριγκίπισσες. Στις 5 Δεκεμβρίου 1695 παντρεύτηκε την Λουίζα του Μεκλεμβούργου-Γκύστρο στο Κάστρο της Κοπεγχάγης.[2][3][5]
Βασιλεία
Εσωτερική πολιτική
Η πιο σημαντικό εγχώρια μεταρρύθμιση του Φρειδερίκου Δ΄ ήταν η κατάργηση του θεσμού των δουλοπαροίκων της Ζηλανδίας το 1702.[6] Οι προσπάθειές του έπεσαν σε μεγάλο βαθμό στο κενό, καθώς ο διάδοχός του θα επαναφέρει το εν λόγω σύστημα το 1733.[7]
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φρειδερίκου, η Κοπεγχάγη αρχικά χτυπήθηκε από βουβωνική πανώλη το 1711 και έπειτα από μία μεγάλη πυρκαγιά τον Οκτώβριο του 1728.[3] Αυτή η πυρκαγιά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης.[3] Παρά το γεγονός ότι ο Φρειδερίκος Δ΄ είχε πεισθεί από τον αστρονόμο Όλε Ρέμερ να εισαγάγει στη Δανία και τη Νορβηγία το Γρηγοριανό ημερολόγιο, οι παρατηρήσεις και οι υπολογισμοί του αστρονόμου χάθηκαν στην φωτιά.[8][9][10]
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι πραγματοποιούσε εβδομαδιαίες ακροάσεις, στις οποίες ο καθένας μπορούσε να παραστεί και να παραδώσει επιστολές με παράπονα ή σχέδια.[11] Προώθησε, επίσης, τον αποικισμό της Γροιλανδίας, την παιδεία με την ίδρυση 240 σχολείων και την υγεία με τη δημιουργία νοσοκομείων.[2][5]
Εξωτερική πολιτική
Κατά το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του Φρειδερίκου Δ΄, η Δανία συμμετείχε στο Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο (1700-1721) εναντίον της Σουηδίας.[2] Παρά το γεγονός ότι η Δανία βρέθηκε από την πλευρά των νικητών, απέτυχε να ανακαταλάβει τις χαμένες κτήσεις της στη νότια Σουηδία.[2][3] Όμως, το πιο σημαντικό αποτέλεσμα του πολέμου ήταν η εκ νέου επιβολή της δανικής κυριαρχίας στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν.[3][12]
Ένα μεγάλο μέρος της ζωής του Φρειδερίκου δαπανήθηκε σε συγκρούσεις με συγγενείς του.[13] Μεταξύ των ετών 1703 και 1711 έστειλε στρατιωτικές μονάδες στην Ουγγαρία, προκειμένου να βοηθήσει την Αυστρία στην κατάπνιξη της εξέγερσης του Φραγκίσκου Β΄ Ράκοτσι.[14][15][16]
Οικογένεια
Παντρεύτηκε πρώτα το 1695 τη Λουίζα (1667-1721), κόρη του Γουσταύου-Αδόλφου δούκα του Μεκλεμβούργου-Γκύστρο και είχε τέκνα:
Χριστιανός 1697-1698, Φρειδερίκος-Κάρολος 1701-1702, Γεώργιος 1703-1704, απεβίωσαν ενός έτους.
Χωρίς να χωρίσει την πρώτη, το 1703 νυμφεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του Ελισάβετ Ελένη φον Φίερεγκ (1679-1704), κόρη του Αδάμ-Όθωνα υπουργού τη Πρωσίας και είχε τέκνο:
Το 1704 απεβίωσε η Ελισάβετ-Ελένη και το 1712 έκανε μυστικά τρίτο γάμο με την Άννα Σοφία Ρέβεντλοβ (1693-1743), κόρη του μεγάλου καγκελαρίου του Κόνραντ φον Ρέβεντλοβ. Είχε τέκνα:
↑Huberty, Michel. Giraud, Alain. Magdelaine, F. και B. (1994). L'Allemagne Dynastique Tome VII Oldenbourg. Le Perreux-sur-Marne, Γαλλία. σελ. 125, 155. ISBN 2-901138-07-1