Φραντσέσκο Φράντσα

Φραντσέσκο Φράντσα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1447 (περίπου)[1] Μπολόνια[2]
Θάνατος	5  Ιανουαρίου 1517[3][1] Μπολόνια[4]
Χώρα πολιτογράφησης	Κυριαρχία της Μπολόνια (έως 1506) Παπικά Κράτη (από 1506)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος[5][1] σχεδιαστής γραμματοσειρών χαράκτης μεταλλίων[5][6] χρυσοχόος[5][1]
Αξιοσημείωτο έργο	Calvary with St. Job at the Foot of the Cross The Adoration of the Child Portrait of Evangelista Scappi
Οικογένεια
Τέκνα	Giacomo Raibolini[2] Giulio Raibolini[2]
Συγγενείς	Giovanni Battista Francia (παππούς)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	αυλικός ζωγράφος
Συνεργάτης	Λορέντσο Κόστα
Σχετικά πολυμέσα

Η Προσκύνηση του Βρέφους από τον Φραντσέσκο Φράντσα (1500), στην Παλαιά Πινακοθήκη του Μονάχου .

Ο Φραντσέσκο Φράντσα (ιταλ.:Francesco Francia) (1447 - 5 Ιανουαρίου 1517), το πραγματικό του όνομα ήταν Φραντσέσκο Ραϊμπολίνι (Francesco Raibolini), ήταν Ιταλός ζωγράφος, χρυσοχόος και κατασκευαστής μεταλλίων από τη Μπολόνια, ο οποίος υπήρξε και διευθυντής του νομισματοκοπείου της πόλης.^{[7] [8]}

Εκπαιδεύτηκε ενδεχομένως από τον Μάρκο Τσόππο (Marco Zoppo) και αναφέρεται για πρώτη φορά ως ζωγράφος το 1486. Η παλαιότερη γνωστή εργασία του είναι η Felicini Madonna, η οποία υπογράφεται και χρονολογείται από το 1494. Συνεργάστηκε με τον Λορέντσο Κόστα (Lorenzo Costa) και επηρεάστηκε από το στυλ του Έρκολε ντε' Ρομπέρτι (Ercole de' Roberti) και του Κόστα, μέχρι το 1506, όταν και ο Φράντσα έγινε αυλικός ζωγράφος στη Μάντοβα, επηρεαζόμενος περισσότερο από τους Περουτζίνο και Ραφαήλ. Ο ίδιος εκπαίδευσε τον Μαρκαντόνιο Ραϊμόντι, τον Λουντοβίκο Μαρμίττα (Ludovico Marmitta) ^[9] και αρκετούς άλλους καλλιτέχνες. Εφάρμοσε την τεχνική του νιέλλο στην οποία ο Ραϊμόντι, σύμφωνα με τον Βαζάρι, σύντομα ξεπέρασε τον δάσκαλό του. Η Αγία Καικιλία του Ραφαήλ υποτίθεται ότι δημιούργησε ένα τέτοιο συναίσθημα κατωτερότητας στον Φράντσα που τον οδήγησε να πεθάνει από κατάθλιψη. Ωστόσο, καθώς η φιλία του με τον Ραφαήλ είναι πλέον γνωστή, αυτή η ιστορία έχει κριθεί αναξιόπιστη.

Πέθανε στη Μπολόνια. Οι γιοι του Τζάκομο Φράντσα και Τζούλιο Φράντσα ήταν επίσης καλλιτέχνες. Μεταξύ των έργων του είναι Η Βάπτιση στη Λισαβόνα.^[10]

Η Βάπτιση (1490), Μουσείο Καλούστ Γκιουλμπενκιάν, Λισαβόνα

Πηγές και βιβλιογραφία

• Giorgio Vasari: Le vite dei più eccellenti architetti, pittori et scultori italiani, Φλωρεντία 1568
• George C. Williamson: Francesco Raibolini, called Francia, Λονδίνο 1901
• Giuseppe Piazzi: Le Opere di Francesco Raibolini, detto il Francia, orefice e pittore. Azzoguidi, Μπολόνια 1925
• Emilio Negro, Nicosetta Roio: Francesco Francia e la sua scuola. Artioli Editore, Μόντενα 1998, ISBN 8877920572
• Sally Hickson: "Giovanni Francesco Zaninello of Ferrara and the portrait of Isabella d'Este by Francesco Francia", Renaissance Studies Vol. 23 No. 3 (2009), σ. 288–310

Παραπομπές

1. «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00074991T. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2021.
2. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500115527. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2023.
3. www.britannica.com/biography/Francia-Italian-artist.
4. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1  Ιουλίου 2020. 500115527. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
5. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/134109. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
6. (Ολλανδικά) RKDartists. 28947. Ανακτήθηκε στις 18  Νοεμβρίου 2021.
7. Levinson:492.
8. Jameson (December 29, 1866). "Lives of the Early Painters: Francesco Raibolini, Called Il Francia". The American Art Journal. 6 (10): 152–153. JSTOR 25306713.
9. Dizionario biografico dei Parmigiani illustri o benemeriti nelle scienze, nelle lettere, e nelle arti, by Giovanni Battista Janelli, Genoa, 1877, pages 241.
10. Μουσείο Καλούστ Γκιουλμπενκιάν στη Λισαβόνα, Πορτογαλία.