Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/01/2020.
Ο Φρανσουά Πασκάλ Σιμόν Ζεράρ (François Pascal Simon Gérard, 4 Μαΐου1770 – 11 Ιανουαρίου1837) ήταν Γάλλοςνεοκλασικόςζωγράφος, γνωστός για τις προσωπογραφίες και τις ιστορικές σκηνές του. Γεννήθηκε στη Ρώμη, όπου ο πατέρας του εργαζόταν δίπλα στο Γάλλο πρεσβευτή. Αρχικά σπούδασε κοντά στον γλύπτη Ωγκυστέν Παζού (Augustin Pajou), αργότερα με τον ιστορικό ζωγράφο Νικολά-Γκυ Μπρενέ (Nicolas-Guy Brenet) και τελικά με τον διάσημο ακαδημαϊκό ζωγράφο Ζακ-Λουί Νταβίντ (Jacques-Louis David).
Το 1794 έλαβε μέρος σε διαγωνισμό και κέρδισε το πρώτο βραβείο με τον πίνακά του «Η δεκάτη Αυγούστου», με θέμα την έφοδο στο Ανάκτορο του Κεραμεικού. Το 1795 φιλοτέχνησε τον περίφημο «Βελισάριο». Καθιερώθηκε, όμως, με το αριστουργηματικό έργο του «Έρως και Ψυχή» (Σαλόν του 1798, Μουσείο του Λούβρου). Μεταξύ των ετών 1805 και 1810, φιλοτέχνησε τις προσωπογραφίες διάσημων προσωπικοτήτων, όπως των Μαντάμ Ρεκαμιέ, Ταλλεϋράνδου, Λουδοβίκου ΙΗ', Καρόλου Ι΄, Λουδοβίκου Φιλίππου κ.ά. Ένα από τα καλύτερα έργα του είναι η προσωπογραφία του φίλου του «Ζ. Μπ. Ιζαμπέ και της μικρής κόρης του» (1795, Λούβρο).
Παράλληλα, στράφηκε στη ζωγραφική ιστορικών θεμάτων, όπως «Η Μάχη του Αούστερλιτς» (1810) και «Η είσοδος του Ερρίκου Δ΄ στο Παρίσι» (Μουσείο Ανακτόρου των Βερσαλλιών). Μεταξύ άλλων σημαντικών έργων του περιλαμβάνονται: «Πορτρέτο της Αυτοκράτειρας Ιωσηφίνας» (1801, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη), «Αγία Τερέζα της Άβιλα» (1827, Θεραπευτήριο Μαρί-Τερέζ, Παρίσι), «Δάφνις και Χλόη» (περ. 1824, Ινστιτούτο Καλών Τεχνών, ΝτιτρόιτΗ.Π.Α.). Το 1819, ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΗ΄ του απένειμε τον τίτλο του βαρόνου. Πέθανε μετά από τριήμερο πυρετό στις 11 Ιανουαρίου 1837, σε ηλικία 66 ετών.
Πορτρέτο του Φρανσουά Ζεράρ. Πίνακας του Σερ Τόμας Λώρενς.
Επιλογή έργων
Ο Jean Baptist Isabey με την κόρη του, 1795, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Βελισάριος, 1797, Λος Άντζελες, Μουσείο Γκέτι
Έρως και Ψυχή, 1798, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ναπολέων Βοναπάρτης, πρώτος ύπατος, 1803, Σαντιγύ, Μουσείο Κοντέ
Αούστερλιτς, 1810, Ανάκτορο των Βερσαλλιών
Η Corinne στο ακρωτήριο Miseno, 1819-21, Λυών, Musée des Beaux Arts
Ο Οσσιανός ξυπνά τα πνεύματα με τον ήχο της άρπας του, Αμβούργο, Kunsthalle
Η στέψη του Καρόλου Ι΄, 1827, Σαρτρ, Musée des beaux-arts