Οι Φαϊδίτες (faydits ή faidits) ήταν οι ιππότες και άρχοντες της περιοχής του Λανγκντόκ των οποίων τα φέουδα και τα εδάφη κατασχέθηκαν στη διάρκεια της Σταυροφορίας των Αλβιγηνών.
Έλαβαν ενεργά μέρος στην οξιτανική αντίσταση απέναντι στην κατοχή και εγκατάσταση Σταυροφόρων ερχόμενων από τα βόρεια της Γαλλίας.
Οι άρχοντες του Λανγκντόκ που τιμωρήθηκαν με faidiment μπορούσαν να είναι για δύο διαφορετικούς λόγους.
Είτε επρόκειτο για Καθαρούς στο θρήσκευμα και, συνεπώς, άμεσα ένοχους με την κατηγορία της αίρεσης, είτε αρνούνταν να ορκιστούν πίστη στους ηγέτες της Σταυροφορίας, κάτι που τους καθιστούσε (στα μάτια των Σταυροφόρων) ως προστάτες των αιρετικών (κάτι που σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν αληθινό, με ορισμένους parfaits και parfaites να είναι μερικές φορές μέλη των ίδιων των οικογενειών τους).
Ένας άρχοντας ή ιππότης που τιμωρούνταν με faidiment έβλεπε να του αφαιρείται η κυριότητα επί των εδαφών του και ήταν, συνεπώς, δυνατό για τους Σταυροφόρους να τα κατασχέσουν. Αρκετοί faydits που ήταν κυνηγημένοι με αυτόν τον τρόπο προσχώρησαν στην αντίσταση και πήραν ενεργό ρόλο στην αντίσταση απέναντι στην κατοχή της Οξιτανίας από τους Σταυροφόρους.
Η μοίρα των ιπποτών αυτών ποίκιλλε. Πράγματι, δεν ήταν απαραίτητο για κάποιον να παραμείνει faydit δια βίου.
Ορισμένοι πέθαναν για τα εδάφη τους ή επέλεξαν να αυτοεξοριστούν στην αυλή του βασιλιά της Αραγωνίας, όπως ο Ζερώ ντε Νιόρ για ορισμένο χρονικό διάστημα.
Άλλοι επέλεξαν, πάλι, να επιχειρήσουν ειρηνική συμφωνία με την Εκκλησία ώστε να λάβουν πίσω τα εδάφη, καθώς και τα δικαιώματά τους, με αντάλλαγμα υποσχέσεις πολέμου κατά των αιρετικών ή ακόμη και την συμμετοχή σε Σταυροφορία στους Αγίους Τόπους όπως υπήρξε η περίπτωση, για παράδειγμα, του Ολιβιέ ντε Τερμ, του Μπερνάρ-Οτόν ντε Νιόρ (ο οποίος πήγε μέχρι την Ρώμη προκειμένου να πετύχει την συγχώρεσή του από τον Πάπα...).
Μεταξύ των πλέον γνωστών Φαϊδιτών συγκαταλέγονταν ο Ραϋμόνδος ΣΤ΄ της Τουλούζης και ο γιος του Ραϋμόνδος Ζ΄, ο Ραϊμόν Τρανκαβέλ, ο Πιέρ-Ροζέ ντε Μιρπουά, υπερασπιστής του Μονσεγκύρ και ο Ολιβιέ ντε Τερμ.
Κατάλογος των « faydits »
Αρκετά ονόματα ιπποτών, αλλά και αρχόντων Φαϊδιτών έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Παρακάτω ακολουθεί μια ενδεικτική λίστα :
Παραπομπές
- ↑ Gwenaëlle Moulins, " La Révolte de Narbonne ", dans Pyrénées Magazines Spécial Cathares 2007 ISSN 1252-2783, été 2007
- ↑ Mahul, Cartulaire et Archives de l'ancien diocèse de Carcassonne, tome 1, réédition 1980, page 175.
