Το δράμα μιας αμαρτωλής (αγγλ. The Old Maid) είναι Αμερικανική δραματική ταινία του 1939 σε σκηνοθεσία Έντμουντ Γκούλντινγκ, με πρωταγωνιστές τους Μπέτι Ντέιβις, Μίριαμ Χόπκινς και Τζορτζ Μπρεντ. Το σενάριο του Κέισι Ρόμπινσον, είναι βασισμένο στο βραβευμένο με Πούλιτζερ θεατρικό έργο της Ζόι Άτκινς, το οποίο με τη σειρά του βασίστηκε στη νουβέλα της Ίντιθ Γουόρτον The Old Maid: the fifties.
Πλοκή
Κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου πολέμου, δυο εξαδέλφες διεκδικούν τον ίδιο άνδρα. Η Ντίλια Λόβελ (Μίριαμ Χόπκινς) είχε ερωτική σχέση με τον Κλεμ Σπέντερ (Τζορτζ Μπρεντ) και τον απορρίπτει, παρά το γεγονός ότι είναι ακόμα ερωτευμένη μαζί του για να παντρευτεί έναν πλουσιότερο άνδρα. Όταν ο Κλεμ ενημερώνεται για το γάμο της Ντίλια, πνίγει τον καημό του με την ξαδέλφη της Σάρλοτ (Μπέτι Ντέιβις), η οποία ήταν χρόνια ερωτευμένη μαζί του. Ο Κλεμ αναχωρεί για τον πόλεμο, αφήνοντας έγκυο τη Σάρλοτ. Μετά το θάνατο του Κλεμ στον πόλεμο, η Σάρλοτ γεννάει κρυφά το παιδί της και προσπαθώντας να ξεφύγει από την κριτική της πουριτανής κοινωνίας του αμερικανικού νότου, ανοίγει ένα ορφανοτροφείο όπου μεγαλώνει την κόρη της Κλιμεντίνα ως ορφανό. Η Ντίλια προξενεύει τη Σάρλοτ με τον αδελφό του συζύγου της και μια νύχτα πριν το γάμο της Σάρλοτ με τον Τζο Ράλστον (Τζερόμ Κόουαν), μαθαίνει ότι η Κλιμεντίνα είναι κόρη της Σάρλοτ και του πρώην εραστή της. Η Ντίλια τότε αισθάνεται ότι η ξαδέλφη της την πρόδωσε και αποκαλύπτει τα πάντα στον Τζο, ο οποίος διαλύει το γάμο. Τότε η Σάρλοτ αποφασίζει ότι πρόκειται να μείνει γεροντοκόρη και δίνει την κόρη της για υιοθεσία στην Ντίλια και στο σύζυγό της. Η Σάρλοτ παρακολουθεί την κόρη της να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα στο σπίτι της εξαδέλφης της, ενώ εκείνη υιοθετεί το ρόλο της γεροντοκόρης θείας.
Παραγωγή
Τα δικαιώματα του θεατρικού της Ζόι Άτκινς αποκτήθηκαν αρχικά από την εταιρία Paramount, με σκοπό την οπτικοποίηση του έργου από το σκηνοθέτη Ερνστ Λιούμπιτς, με πρωταγωνίστριες τις Τζούντιθ Άντερσον και Έλεν Μένκεν. Η ταινία όμως δε γυρίστηκε μέχρι και το 1939 όταν η εταιρία Warner αγόρασε τα δικαιώματα του θεατρικού από την Paramount[1].
Κάστινγκ
Πρώτη επιλογή για το ρόλο του Κλεμ Σπέντερ ήταν ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, ο οποίος απολύθηκε μετά από δυο μέρες γυρισμάτων καθώς ο Τζακ Γουόρνερ πίστευε ότι δεν έμοιαζε ούτε ηρωικός αλλά ούτε και ρομαντικός. Η Ντέιβις τότε παρακάλεσε τον Χαλ Ουόλις να προσλάβει τον Τζορτζ Μπρεντ που δέχτηκε το ρόλο παρά το γεγονός ότι ήταν μικρός[2].
Το δράμας μιας αμαρτωλής ήταν η πρώτη ταινία στην οποία η Ντέιβις μοιράστηκε τον ίδιο κινηματογραφικό χρόνο με άλλη ηθοποιό. Η Ντέιβις δήλωσε στην αυτοβιογραφία της A Lonely Life ότι δεν της άρεσε ιδιαίτερα ο ρόλος και ότι είχε προτείνει να υποδυθεί η ίδια τόσο την Ντίλια όσο και τη Σάρλοτ[3][4]. Ο ρόλος της Ντίλια που ήταν πιο ζωντανός πήγε στη Μίριαμ Χόπκινς. Οι δυο ηθοποιοί είχαν μεγάλη έχθρα και είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν όταν κι οι δυο αποτελούσαν μέλη του θιάσου του σκηνοθέτη Τζορτζ Κιούκορ, μόνο που τότε η Χόπκινς ήταν η σταρ και η Ντέιβις η ενζενί[5]. Η Χόπκινς αντιπαθούσε τη Ντέιβις γιατί είχε βραβευτεί με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου το 1938 για την ταινία Ζέζεμπελ (Jezebel), ένα ρόλο που η ίδια είχε υποδυθεί στο θέατρο χρόνια πριν χωρίς επιτυχία. Η Χόπκινς ήταν σίγουρη ότι η Ντέιβις είχε ερωτική σχέση με το σύζυγό της και σκηνοθέτη Άνατολ Λίτβακ, με τον οποίο βρισκόταν στα πρόθυρα του διαζυγίου, έτσι έκανε οτιδήποτε περνούσε από το χέρι της προκειμένου να σαμποτάρει την ερμηνεία της Ντέιβις[4]. Η Ντέιβις έγραψε στην αυτοβιογραφία της: Η Μίριαμ ήξερε όλα τα κινηματογραφικά κόλπα και εγώ έμεινα έκπληκτη να την κοιτάω να ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια μου. Κατάφερα να κρατήσω τα νεύρα μου, αλλά όταν γυρνούσα σπίτι το βράδυ φώναζα σε όλους[3] . Ο διευθυντής φωτογραφίας Τόνι Γκάουντιο παραπονέθηκε ότι η Χόπκινς άλλαζε συνεχώς το μακιγιάζ της, προκειμένου να δείχνει νεώτερη από τη Ντέιβις. Κι ενώ το σενάριο ήθελε και τις δυο γυναίκες να μεγαλώνουν με την πάροδο του χρόνου, όσο η Ντέιβις γερνούσε η Χόπκινς έδειχνε νεώτερη[5]. Και οι δυο ηθοποιοί δήλωσαν άρρωστες αρκετές φορές προκειμένου να αποφύγουν τα γυρίσματα κι η ταινία βγήκε 11 μέρες εκτός προϋπολογισμού[2].
Παραπομπές
- ↑ The Old Maid notes at Turner Classic Movies
- ↑ 2,0 2,1 Higham, Charles, The Life of Bette Davis. New York: Macmillan Publishing Company 1981. ISBN 0-025-51500-4, pp. 123-125
- ↑ 3,0 3,1 Davis, Bette, A Lonely Life. New York: G.P. Putnam's Sons 1962. ISBN 0-425-12350-2, p. 229-230
- ↑ 4,0 4,1 The Old Maid main article at Turner Classic Movies
- ↑ 5,0 5,1 Stine, Whitney, and Davis, Bette, Mother Goddam: The Story of the Career of Bette Davis. New York: Hawthorn Books 1974. ISBN 0-8015-5184-6, pp. 118-120
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
