Ο Τζάιλς Γκίλμπερτ Σκοτ (Giles Gilbert Scott, 9 Νοεμβρίου1880 - 8 Φεβρουαρίου1960) ήταν Άγγλοςαρχιτέκτονας. Προερχόμενος από οικογένεια αρχιτεκτόνων[6] άρχισε από πολύ μικρός να έρχεται σε επαφή με το αντικείμενο. Η μητέρα του Έλεν Κινγκ Σάμσον (Ellen King Samson) τον πήγαινε εκδρομές με ποδήλατο μαζί με τα αδέλφια του στο Σάσεξ και του έμαθε να σχεδιάζει και να παρατηρεί, παροτρύνοντας τον έτσι να ασχοληθεί με την αρχιτεκτονική[7]. Παρακολούθησε το Δημόσιο σχολείο του Μπόντμοντ, καθ' υπόδειξη του πατέρα του[8], το οποίο στεγαζόταν σε κτήρια υψηλής αρχιτεκτονικής αξίας. Το 1899 έγινε δεκτός στο Αρχιτεκτονικό γραφείο Τέμπλ Μουρ (Temple Moore), παλιού συμφοιτητή του πατέρα του, κάτι που επηρέασε έντονα το αρχιτεκτονικό του στυλ.
Χαρακτηριστικό του είναι το πως κατάφερε να συνδυάσει το παραδοσιακό γοτθικό με στοιχεία του μοντερνισμού.
Έργα
Ορισμένα μόνο από τα σημαντικότερα έργα του παρατίθενται πιο κάτω:
Ο Αγγλικανικός Καθεδρικός του Λίβερπουλ (Liverpool Anglican Cathedral) (1903-198)
Αγγλικανικός Καθεδρικός του Λίβερπουλ
Ο Scott σε ηλικία μόλις 22 χρονών κέρδισε τον πιο αξιοσέβαστο διαγωνισμό του 20ού αιώνα στην Αγγλία. Τον διαγωνισμό για τον σχεδιασμό της νέας καθεδρικής εκκλησίας[9]. Το 1910, όταν γίνεται ο μόνος υπεύθυνος για το έργο μετά το θάνατο του μεγαλύτερου συνεργάτη του, αποφασίζει να αλλάξει τα σχέδια του κύριου κτηρίου , θέλοντας να αλλάξει το γοτθικό του στυλ του πρωτοτύπου με κάτι πιο απλό και συμμετρικό, έχοντας έναν μνημειώδες πύργο στο κέντρο του. Η κατασκευή διακόπηκε κατά την διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και παρά την προσπάθεια της καθολικής εκκλησίας το κτίσμα αυτό, από κόκκινη αμπερόμετρα, ολοκληρώθηκε 20 χρόνια μετά τον θάνατο του, το 1980[10].
Ο Κήπος του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ (1923) βιβλιοθήκη (1931-1934)
Το 1931 ο Scott καλείται να σχεδιάσει δίπλα στην αυλή τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Το κτήριο αποτελείται από 12 ορόφους με τ παράθυρα να είναι κάθετα στα ράφια των βιβλίων. Το κεντρικό αναγνωστήριο ήταν κάτι παραπάνω από 600 τετραγωνικά ενώ η οροφή σε μερικά σημεία ξεπερνούσε τα 10 μέτρα ύψος. Ο χώρος φωτιζόταν με 25 στρογγυλούς φεγγίτες από κάθε πλευρά[11]. Το κτήριο ολοκληρώθηκε το 1934 και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από τον τύπο της εποχής.
K2 τηλεφωνικός θάλαμος (1924)
Κ2 τηλεφωνικός θάλαμος
Το πιο διάσημο έργο του έγινε για τα Αγγλικά Ταχυδρομεία. Ήταν ένας εκ των τριων αρχιτεκτόνων που κάλεσε η Βασιλική Επιτροπή Καλών Τεχνών της Αγγλίας για τον
σχεδιασμό του τηλεφωνικού θαλάμου. Η λύση του, αυτή που επιλέχθηκε τελικά, είχε κλασικό στυλ και κορυφώθηκε με έναν τρούλο που θυμίζει το μαυσωλείο που έφτιαξε ο Σόουν για τον εαυτό του στον παλιό περίβολο του Ναού του αγ. Πάνκρας (St Pancras Old Churchyard)[12]. Η κατασκευή του έγινε από χυτοσίδηρο και σύντομα εγκαταστάθηκε σε κάθε πόλη και χωριό της Αγγλίας[13].
