Σύμφωνο Αντικομιντέρν

Η υπογραφή του συμφώνου

Το Σύμφωνο Αντικομιντέρν (γερμανικά: Antikominternpakt, ιαπωνικά: 防共協定, Bōkyō kyōtei), ή Σύμφωνο κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς (γερμανικά: Abkommen gegen die Kommunistische Internationale‎‎) όπως ήταν ο πλήρης τίτλος του, ήταν συμφωνία μεταξύ της ναζιστικής Γερμανίας και την Ιαπωνίας που στρεφόταν κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Υπογράφηκε στις 25 Νοεμβρίου 1936 από τον γενικό πρεσβευτή της Γερμανίας Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ και τον Ιάπωνα πρεσβευτή στη Γερμανία Kintomo Mushanokōji.^[1] Η Ιταλία προσχώρησε το 1937, ακολούθησαν η Ισπανία και η Ουγγαρία το 1939.

Οι Ιάπωνες ήλπιζαν ότι το Σύμφωνο κατά της Κομιντέρν θα αποτελούσε ουσιαστικά μια συμμαχία ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, όπως σίγουρα το αντιλαμβάνονταν οι Σοβιετικοί.  Ωστόσο, μετά την ένταξη της Ιταλίας στο σύμφωνο και μετά το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, απέκτησε μια ολοένα και πιο αντι-Δυτική και αντιβρετανική υπόσταση.^[2][3]

Μετά την υπογραφή του Γερμανοσοβετικού συμφώνου μη επιθέσεως του 1939, η Ιαπωνία αποστασιοποιήθηκε από τη Γερμανία και στην ουσία κατέστη ανενεργό. Το Σύμφωνο ανανεώθηκε στη συνέχεια τον Νοέμβριο του 1941 με την είσοδο πολλών νέων μελών, όπως της Βουλγαρίας και της Φινλανδίας.

Κείμενο^[4]

Η Κυβέρνηση του Γερμανικού Ράιχ και η Αυτοκρατορική Ιαπωνική Κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας ότι ο στόχος της Κομμουνιστικής Διεθνούς, γνωστής ως Κομιντέρν, είναι να διαλύσει και να υποτάξει τα υπάρχοντα κράτη με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της· πεπεισμένοι ότι η ανοχή της παρέμβασης της Κομμουνιστικής Διεθνούς στις εσωτερικές υποθέσεις των εθνών όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο την εσωτερική τους ειρήνη και την κοινωνική ευημερία, αλλά αποτελεί επίσης απειλή για την ειρήνη του κόσμου· επιθυμούν να συνεργαστούν ενάντια στην κομμουνιστική ανατροπή· έχουν συμφωνήσει ως εξής

Άρθρο 1: Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Κράτη συμφωνούν να ενημερώνονται μεταξύ τους για τις δραστηριότητες της Κομμουνιστικής Διεθνούς, να διαβουλεύονται μεταξύ τους για τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα και να τα φέρουν εις πέρας σε στενή συνεργασία.

Άρθρο 2: Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη θα καλέσουν από κοινού τρίτα κράτη των οποίων η εσωτερική ειρήνη απειλείται από τις ανατρεπτικές δραστηριότητες της Κομμουνιστικής Διεθνούς να λάβουν αμυντικά μέτρα στο πνεύμα αυτής της συμφωνίας ή να λάβουν μέρος στην παρούσα συμφωνία.

Άρθρο 3: Το γερμανικό καθώς και το ιαπωνικό κείμενο της παρούσας συμφωνίας θεωρείται το αρχικό κείμενο. Τίθεται σε ισχύ την ημέρα της υπογραφής και θα παραμείνει σε ισχύ για περίοδο πέντε ετών. Πριν από τη λήξη αυτής της περιόδου, τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη θα καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με τις περαιτέρω μεθόδους συνεργασίας τους.

Παραπομπές

1. Hofer, Walther, επιμ. (1982) [1977]. Der Nationalsozialismus: Dokumente 1933–1945 (στα Γερμανικά). Frankfurt/Main: Fischer Taschenbuch Verlag. ISBN 3596260841. 
2. Ciano, Galeazzo (1980). 1937–1938: Diario (στα Ιταλικά). Milan: Cappelli Editore. 
3. Michalka, Wolfgang (1980). Ribbentrop und die deutsche Weltpolitik (στα Γερμανικά). Munich: Wilhelm Fink Verlag. ISBN 3770514009. 
4. Presseisen, Ernst L. (1958). Germany and Japan: A Study in Totalitarian Diplomacy 1933–1941. Den Haag: Springer-Science + Business Media. doi:10.1007/978-94-017-6590-9. ISBN 9789401765909σελ 327.