Οι αρχαίοι άνθρωποι ζούσαν εδώ πριν από 64-24 χιλιάδες χρόνια.[4]
Ιστορία
Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της παλαιολιθικής αρχαιολογικής αποστολής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών του Αζερμπαϊτζάν υπό την επίβλεψη του αρχαιολόγου Μ. Μ. Χουσεΐνοφ το 1960. Οι ανασκαφές στο σπήλαιο Ταγκλάρ μπορούν να χωριστούν σε δύο στάδια:[4]
1963-1967, 1973
Εντατικές έρευνες, ως αποτέλεσμα των οποίων εντοπίστηκαν μερικά αρχαιολογικά στρώματα σε βάθος εννέα μέτρων.
1972-1982, 1986
Πιο περίπλοκες έρευνες
Οι Βαλίντ Χατζίγιεφ και Μ. Μ. Χουσεΐνοφ έδωσαν τις πρώτες πληροφορίες σχετικά με τη στρωματογραφία του σπηλαίου ως αποτέλεσμα των ανασκαφών που έλαβαν χώρα στα χρόνια μεταξύ 1963-1964. Η Ε. Σουλτάνοβα δημοσίευσε ένα άρθρο με αντικείμενο τα γεωλογικά χαρακτηριστικά του σπηλαίου το 1973.[4]
Ο καθαρισμός των υπαρχόντων τμημάτων πραγματοποιήθηκε για τη μελέτη της στρωματογραφίας και της λιθολογίας των ιζημάτων καθώς και της εμφάνισης υπολειμμάτων πολιτισμού κατά το διάστημα μεταξύ 1976-1982.[4]
Οστέινα λείψανα ζώων βρέθηκαν ήδη από τον πρώτο χρόνο των ανασκαφών στο σπήλαιο και ταξινομήθηκαν προσεκτικά κατά το διάστημα μεταξύ 1977-78.[4]
Στο πλαίσιο του Διεθνούς προγράμματος INTAS-2000, Ευρωπαίοι μελετητές, μεταξύ των οποίων και ο καθηγητής Ανρί ντε Λυμλέ, διεξήγαγαν επιστημονικές έρευνες για την ανεύρεση αρχαιολογικών, παλαιοντολογικών και παλαιοανθρωπολογικών ευρημάτων του πολυστρωματικού σπηλαίου Ταγκλάρ καθώς και άλλων παλαιολιθικών σπηλαίων στο Αζερμπαϊτζάν την περίοδο μεταξύ Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου του 2002.[5]
Υλικά και πολιτισμικά αντικείμενα τα οποία βρέθηκαν στο σπήλαιο Ταγκλάρ εκτέθηκαν το 1981 στο Μουσείο του Ανθρώπου στο Παρίσι.[5]
Ευρήματα
Ξεκινώντας από το 1963, στο σπήλαιο Ταγκλάρ πραγματοποιήθηκαν αρχαιολογικές ανασκαφές και εντοπίστηκαν περισσότερα από 7.000 λίθινα εργαλεία και πάνω από 2.000 απολιθώματα ζωικής προέλευσης καθώς και έξι στρώματα ιζημάτων. Όστρακα αγγείων από την εποχή του Μεσαίωνα και την Εποχή του Χαλκού βρέθηκαν ακριβώς κάτω από το ανώτερο στρώμα.[6] Ευρήματα της μουστιαίας περιόδου εντοπίστηκαν μεταξύ του 2ου και του 6ου στρώματος. Στην απογραφή των ευρημάτων του σπηλαίου Ταγκλάρ περιλαμβάνονται επίσης πολλά αντικείμενα για την κατασκευή εργαλείων.[1]
Στο 5ο στρώμα βρέθηκαν απολιθώματα μεγάλων θηλαστικών όπως αλόγων, ελαφιών και ταύρων. Από το 5ο στρώμα, ίχνη οστών μικρών θηλαστικών (τρωκτικά) εντοπίστηκαν επίσης το 1977 από τον Μ.Β. Σουλεϊμάνοφ. Αυτή η συλλογή διερευνήθηκε από την Α.Κ. Μάρκοβα κατά τη δεκαετία του 1980 και το 2009. Η συλλογή περιλαμβάνει θραύσματα των κάτω και άνω σιαγόνων τρωκτικών με γομφίους και κοπτήρες. Τα συγκεκριμένα κατάλοιπα ανήκουν σε έξι διαφορετικά είδη: Microtus obscurus, Ellobius lutescens, Cricetulus migratorius, Arvicola terrestris, Meriones libycus και Allactaga williamsi. Με βάση τα οικολογικά χαρακτηριστικά των ευρημάτων του σπηλαίου, θεωρείται ότι γύρω από το σπήλαιο του Ταγκλάρ κυριαρχούσαν ξηρά τοπία στέπας και ημιερήμων κατά την περίοδο εκείνη. Εντοπίστηκαν επίσης κομμάτια ορισμένων ειδών τρωκτικών που δεν πιστεύεται ότι κατοικούσαν σε αυτό το σπήλαιο.[4]
Ταξινόμηση
Μόνο η μεγαλύτερη κοιλότητα του σπηλαίου Ταγκλάρ που έχει έκταση 120 τετραγωνικών μέτρων ανήκει στη γεωλογική περίοδο του Πλειστόκαινου. Άλλα τμήματα του σπηλαίου συνδέονται με τη μουστιαία περίοδο [4]
Το πρώτο στρώμα ανήκει στην ύστερη Ολοκαίνιο Εποχή, ενώ τα υπόλοιπα ανήκουν στο όψιμο Πλειστόκαινο.[4]
