Η Σοφία Α΄ (Sophia, 975 - 30 Ιανουαρίου 1039) ήταν κόρη του Όθωνα Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της βυζαντινής πριγκίπισσας Θεοφανούς, ηγουμένη του Γκάντερσχαϊμ.
Πρώτα χρόνια
Αναφέρεται για πρώτη φορά το 979, όταν ο πατέρας της ανέθεσε την εκπαίδευση της τετράχρονης Σοφίας στην ξαδέλφη του, Ηγουμένη Γερβέργη Β΄ του Γκάντερσχαϊμ. Η Σοφία ανατράφηκε με σκοπό να γίνει ηγουμένη από την παιδική ηλικία [3]. Επίσης διδάχθηκε κοινό δίκαιο και πειθαρχία.[4]
Η Σοφία έλαβε τους όρκους για να γίνει μοναχή το 989. Ως κόρη του αυτοκράτορα, επέμεινε να παραλάβει το πέπλο από τα χέρια του Αρχιεπισκόπου Willigis του Μάιντς, ενοχλώντας τον τοπικό επίσκοπο Osdag του Hildesheim. Τέλος το παρέλαβε και από τους δύο. Στις πηγές του Hildesheim, η Σοφία απεικονίζεται ως υπεροπτική και επιθετική γυναίκα, αν και αυτές οι απεικονίσεις μπορεί να είναι προκατειλημμένες.
Η Σοφία και ο μικρός αδελφός της Όθων Γ΄ πιθανότατα είχαν καλές σχέσεις. Από το 995 έως το 997, η Σοφία απουσίαζε από το μοναστήρι, συνοδεύοντας τον αδελφό της στην πρώτη ιταλική εκστρατεία και ενεργώντας ως σύζυγός του.
Πριγκίπισσα-ηγουμένη
Το 1001, η δασκάλα της ηγουμένη Γκερμπέγκα πέθανε. Ωστόσο, λόγω του θανάτου του αδελφού της, η Σοφία δεν έγινε ηγουμένη μέχρι το 1002, με την έγκριση του νέου βασιλιά Ερρίκου Β΄. Η Σοφία θα πολεμήσει αργότερα τους εκκλησιαστικούς ανωτέρους της, οι οποίοι, με την έγκριση του αυτοκράτορα Ερρίκου Β΄, έθεσαν σε κίνδυνο τα προνόμια του Γκάντερσχαϊμ και τη θέση της ως ηγουμένη.[3]
Μαζί με την αδερφή της Αδελαΐδα, η Σοφία επηρέασε σημαντικά την εκλογή του Ερρίκου Β΄ ως βασιλιά της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά και του Κορράδου Β΄.[3]
Το 1011, μετά τον θάνατο της ξαδέρφης της Ματθίλδης, η Σοφία έλαβε επίσης την Μονή του Έσσεν. Αρχικά ήταν να δωθεί στη μικρότερη αδερφή της Σοφίας, Ματθίλδη, η οποία ωστόσο παντρεύτηκε τον Κόμη Έζζο.
Θάνατος
Κυβέρνησε με επιτυχία τα μοναστήρια της μέχρι το θάνατό της το 1039. Η Αδελαΐδα ζήτησε από τον Κορράδο Β΄ να διαδεχθεί τη Σοφία ως ηγουμένη του Γκάντερσχαϊμ, εκείνος όμως αρνήθηκε, παρά τη βοήθεια που του είχαν προσφέρει. Αργότερα, ο Ερρίκος Γ΄, της επέτρεψε να διαδεχθεί την αδερφή της ως ηγουμένη του Γκάντερσχαϊμ.[3][5]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 129821780. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp01946038. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Bernhardt, John W. (2002). Itinerant Kingship and Royal Monasteries in Early Medieval Germany, C.936-1075. Cambridge University Press. ISBN 0-521-52183-1. Retrieved 2009-07-08.
- ↑ Eckenstein, Lina (1894). Women under Monasticism. Cambridge University Press. Retrieved 2009-07-11.
- ↑ Wolfram; Kaiser, Herwig; Denise Adele (2006). Conrad II, 990-1039: emperor of three kingdoms. Penn State Press. ISBN 0-271-02738-X. Retrieved 2009-07-09.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
