Συντεταγμένες: 37°54′39″N 40°14′12″E / 37.91083°N 40.23667°E / 37.91083; 40.23667
Το Σουρ (τουρκ. Sur) είναι δήμος και (από το 2008) διαμέρισμα της Επαρχίας Ντιγιάρμπακιρ της Τουρκίας.[2] Σε αυτόν ανήκει το ανατολικό μέρος της πόλεως Ντιγιάρμπακιρ και εκτείνεται στις όχθες του ποταμού Τίγρη. Η έκτασή του ανέρχεται σε 1.227 τετραγωνικά χιλιόμετρα.[3], ενώ ο πληθυσμός του στην απογραφή του 2022 ήταν 100.613 κάτοικοι.[4] Το ιστορικό Φρούριο του Ντιγιαρμπακίρ βρίσκεται εντός των ορίων του, όπως υποδηλώνει και η ίδια η ονομασία του δήμου (στην τουρκική sur = τείχη).[5]
Υπόβαθρο
Το έδαφος του διαμερίσματος καλύπτεται από τις στερεοποιημένες λάβες του ανενεργού σήμερα ασπιδοειδούς ηφαιστείου Καρατσά Νταγ, με υψόμετρο 600 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Πολλά ιστορικά κτίσματα αποτελούν μαρτυρίες των πολλών πολιτισμών που διαδέχθηκαν ο ένας τον άλλο στην περιοχή στον διάβα της ιστορίας.[5] Αρχαιολογικές ανασκαφές απεκάλυψαν έναν από τους αρχαιότερους μόνιμους προϊστορικούς οικισμούς της ανθρωπότητας, χρονολογούμενο στο 7500 π.Χ. περίπου. Ακολούθησαν οι Χουρρίτες (Εποχή του Χαλκού), οι Μιτάννι (περ. 1500-1300 π.Χ.), οι Χετταίοι (έως το 1178 π.Χ.), οι Ασσύριοι, οι Πέρσες (αρχές 10ου αι. π.Χ.), ο Μέγας Αλέξανδρος, η Ρωμαϊκή και κατόπιν η Ανατολική Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Αυτοκρατορία.[5] Μετά, για σύντομο χρονικό διάστημα, επεκράτησε η κουρδική δυναστεία των Μαρουανιδών, τους οποίους διαδέχθηκαν οι Αγιουβίδες και στη συνέχεια η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η μακρά αυτή διαδοχή είχε ως αποτέλεσμα τα πολλά αξιοθέατα του Σουρ, όπως: το Αρχαιολογικό Μουσείο του Ντιγιάρμπακιρ, το Μουσείο Cahit Sıtkı Tarancı, τον καθεδρικό Ναό της Αγίας Μαρίας του ασσυριοχαλδαϊκού δόγματος (Νεστοριανών) και την Εκκλησία της Παναγίας της Συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Σήμερα ο Δήμος Σουρ υποδιαιρείται σε ακριβώς 100 συνοικίες (τουρκ. mahalle, «μαχαλάδες»)[6]
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
