Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 21/12/2022.
Το ρωμαϊκό σκούδο (ιταλ.: scudo romani, πληθυντικός: scudi romani) ήταν το νόμισμα των Παπικών Κρατών μέχρι το 1866. Υποδιαιρέθηκε σε 100 μπαϊόκι (baiocchi,ενικός: baiocco), καθένα από 5 κουατρίνι (quattrini,ενικός: quattrino). Άλλες ονομαστικές αξίες περιελάμβαναν το γκρόσο (grosso) των 5 μπαϊόκι, το καρλίνο (carlino) των 7½ μπαϊόκι το τζούλιο (giulio) και το πάολι (paoli) και τα δύο 10 μπαϊόκι, το τεστόνε (testone) των 30 μπαϊόκι και τη ντόπια (doppia) των 3 σκούδων (scudi).
Το 1808 τα Παπικά κράτη προσαρτήθηκαν στη Γαλλία και το Γαλλικό φράγκο κυκλοφόρησε επίσημα. Όταν η εξουσία του Πάπα αποκαταστάθηκε το 1814, το σκούδο επανήλθε ως νόμισμα. Ωστόσο έξω από τη Ρώμη, επαναλήφθηκε μόνο στη νομισματοκοπία της Μπολόνια. Το 1849 ιδρύθηκε μία άλλη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, που εξέδιδε νομίσματα κεντρικά και στην Ανκόνα.
Το 1866 το σκούδο αντικαταστάθηκε από την παπική λίρα, ισοδύναμη με την ιταλική λίρα, επιτρέποντας τη συμμετοχή στη Λατινική Νομισματική Ένωση. Η ισοτιμία που χρησιμοποιήθηκε ήταν 5,375 λίρες = 1 σκούνδο.
Νομίσματα
Πρότυπο:Coin image box 1 doubleΠρότυπο:Coin image box 1 double
Στα τέλη του 18ου αι., εκδόθηκαν νομίσματα σε χαλκό σε ονομαστικές αξίες 1 κουατρίνο, ½, 1, 2, 2½ και 5 μπαϊόκι, μαζί με νομίσματα από κράμα (billon) για 1, 4, 8, 12, 25 και 50 μπαϊόκι, 1 και 2 καρλίνι, αργυρά νομίσματα για 1 γκρόσο, 1 και 2 τζούλιο, 1 τεστόνε και 1 σκούδο και χρυσά νομίσματα για ½ και 1 τσεκίνο (zecchino) και 1 και 2 ντόπια (doppia). Τα μεμονωμένα κράτη εξέδωσαν παρόμοια νομίσματα, με εξαίρεση τη Μπολόνια, η οποία εξέδωσε επιπλέον αργυρά12 μπαϊόκι, ½ σκούδο και 80 μπολονίνι και χρυσό 2, 5 και 10 τσεκίνι. Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία του 1798 έως το 1799 εξέδωσε χάλκινα ½, 1, 2 και 5 μπαϊόκι και αργυρό 1 σκούδο.
Μετά την αποκατάσταση του νομίσματος, τα νομίσματα δισεκατομμυρίων δεν εκδίδονταν πλέον και πολλές άλλες ονομαστικές αξίες εξαφανίστηκαν. Υπήρχαν χάλκινα 1 quattrino, ½ και 1 baiocco, ασήμι 1 grosso, 1 και 2 giulio και 1 scudo, και χρυσό 1 doppia. Το αργυρό τεστόνε επανεισήχθη το 1830, ακολουθούμενος από 50 μπαϊόκι το 1832.
Το 1835 εισήχθη ένα νέο νόμισμα, το οποίο εγκατέλειψε όλα τα ονόματα της ονομασίας εκτός από το κουατρίνο, το μπαιόκο και το σκούδο. Κυκλοφόρησαν χάλκινα νομίσματα σε ονομαστικές αξίες 1 κουατρίνo, ½ και 1 μπαϊόκo, αργυρά σε 5, 10, 20, 30 και 50 μπαϊόκι και 1 σκούδο, και χρυσά σε 2½, 5 και 10 σκούδο. Το 1849 η Ρωμαϊκή Δημοκρατία εξέδωσε νέα νομίσματα αποτελούμενα από χαλκό σε ½, 1 και 3 μπαϊόκι και αργυρά 4, 8, 16 και 40 μπαϊόκι. Μετά την αποκατάσταση των Παπικών Πολιτειών, εισήχθησαν χάλκινα 2 και 5 μπαϊόκι.
Τραπεζογραμμάτια
Από το 1785 τα χαρτονομίσματα εκδίδονταν από την Santo Monte Della Pietà di Roma σε ονομαστικές αξίες από 3 σκούδα έως 1500 σκούδα, ενώ, από το 1786, η Banco di Santo Spirito di Roma εξέδιδε χαρτονομίσματα από 3 σκούδα έως 3000 σκούδα. Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία του 1798 έως το 1799 εξέδωσε χαρτονομίσματα σε διάφορες ονομαστικές αξίες, συμπεριλαμβανομένων 3 και 40 μπαϊόκι, 8, 9 και 10 πάολι. Το θησαυροφυλάκιο των Παπικών Κρατών εξέδωσε χαρτονομίσματα κατά τον 19ο αι.