Το Πριγκιπάτο του Τάραντα ήταν ένα Μεσαιωνικό κράτος, που ίδρυσε ο Βοημούνδος Α΄ πρίγκιπας της Αντιόχειας (1088), μεγαλύτερος γιος του Ροβέρτου Γυισκάρδου, όταν έκλεισε ειρήνη με τον μικρότερο αδελφό του Ρογήρο Α΄ δούκα της Απουλίας. Τα δύο αδέλφια είχαν μία έντονη διαφωνία σχετικά με την διαδοχή στην Κομητεία της Απουλίας και της Καλαβρίας.[1] Ο Βοημούνδος Α΄ αναβάθμισε την παλιότερη Κομητεία του Τάραντα, που είχε ιδρύσει ο Γοδεφρείδος του Τάραντα (1063), σε Πριγκιπάτο (1088).
Πρωτεύουσα του πριγκιπάτου έγινε ο Τάραντας, που βρισκόταν στην Απουλία και περιείχε το νότιο τμήμα της περιφέρειας. Διατηρήθηκε 377 χρόνια και ήταν ένα πανίσχυρο φέουδο στο Βασίλειο της Σικελίας· μερικές φορές ο βασιλιάς έδινε τον τίτλο σαν δώρο στην σύζυγο ή στον διάδοχό του. Όταν ο Οίκος των Καπετιδών-Ανζού διαιρέθηκε, ο Τάραντας πέρασε στον κλάδο του Δυρραχίου (1394 - 1463).
Ο Φερδινάνδος Α΄ της Νεαπόλεως ένωσε το Πριγκιπάτο του Τάραντα με το Βασίλειο της Νεαπόλεως, όταν πέθανε η σύζυγός του Ισαβέλλα του Κλερμόν. Έτσι το πριγκιπάτο έληξε, αλλά ο βασιλιάς έδινε συχνά τον τίτλο στον διάδοχο· ο πρώτος που το δέχτηκε ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Αλφόνσος Β΄ της Νεαπόλεως.