Το Πορτ Μπλαιρ, επίσημη ονομασία Σριβιτζάγια Πουράμ είναι η πρωτεύουσα από των Νήσων Ανταμάν και Νικομπάρ, ενωσιακή επικράτεια της Ινδίας που βρίσκεται στο Κόλπο της Βεγγάλης. Είναι, επίσης, η τοπική διοικητική υποδιαίρεση (τεχσίλ) στα νησιά, η έδρα της επαρχίας του Νότιου Ανταμάν, και η μόνη αξιόλογη πόλη της περιοχής. Στεγάζει τα κεντρικά γραφεία της Εντολής και της Αστυνομίας των Νήσων Ανταμάν και Νικομπάρ, η πρώτη ολοκληρωμένη τρι-διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων της Ινδίας και της Ινδικής ακτοφυλακής.
Χρησιμεύει επίσης ως το σημείο εισόδου για την επίσκεψη των Νήσωνν Ανταμάν και Νικομπάρ. Το Πορτ Μπλαιρ είναι συνδεδεμένο με την ηπειρωτική χώρα Ινδία από αέρα και θάλασσα. Απέχει 2 ώρες με αεροπλάνο από την ηπειρωτική χώρα της Ινδίας, αλλά η θαλάσσια διαδρομή διαρκεί 3-4 ημέρες για την άφιξη στο Τσεννάι, την Καλκούτα ή το Βιζαχαπατνάμ. Η εναέρια συνδεσιμότητα στο Πορτ Μπλερ είναι διαθέσιμα από το Τσενάι, τη Καλκούτα, το Νέο Δελχί, το Χαϊντεραμπάντ, τη Βομβάη, το Μπουμπάνεσβαρ και το Βιζαχαπατνάμ. Όλες οι πτήσεις προς τα Νησιά Ανταμάν και Νικομπάρ διεξάγονται στο Διεθνές Αεροδρόμιο Βιρ Σαβαρκάρ. Η θαλάσσια συνδεσιμότητα είναι διαθέσιμη από το Τσενάι, Καλκούτα και Βιζαχαπατνάμ. Είναι η έδρα πολλών μουσείων και μια της σημαντική ναυτική βάση Τζαράβα του Ινδικού Ναυτικού, μαζί με τις θαλάσσιες και αεροπορικές βάσεις από την Ινδική Ακτοφυλακή και την Ινδική Πολεμική Αεροπορία.[3] Το Πορτ Μπλαιρ είναι επίσης γνωστό για την ιστορική Κυτταρική Φυλακή και άλλα μικρά νησιά όπως τα Κόρμπιν Κόουβ, Ουαντούρ, Ρος Άιλαντ, Νήσος Βάιπερ κλπ.,[4] τα οποία ήταν κάποτε σπίτι των Βρετανών αποίκων.
Τον Οκτώβριο του 2017, η αεροπορική σύνδεση του Πορτ Μπλαιρ με άλλες χώρες εκτός από τη Ινδία δεν είναι δυνατή. Ενώ διεθνείς συνδέσεις έχουν συζητηθεί για πολλά χρόνια, ιδιαίτερα στα κοντινά αεροδρόμια της Μπανγκόκ και του Πουκέτ στην Ταϊλάνδη, οι απευθείας πτήσεις εξωτερικού δεν είναι διαθέσιμες.
Όλα τα σημαντικά τμήματα της Τοπικής και Κεντρικής Κυβέρνησης εδρεύουν εκεί.
Το Πορτ Μπλαιρ έχει επιλεγεί ως μία από τις πόλεις για να αναπτυχθούν ως έξυπνη πόλη υπό την Αποστολή Έξυπνων Πόλεων.[5]
Σύλλογος Ανταμάν, Πορτ Μπλαιρ
Ιστορία
Έδρα της φυλακής της Νήσου Ρος, 1872
Το 1789 η Κυβέρνηση της Βεγγάλης ίδρυσε μια σωφρονιστική αποικία στη Νήσο Τσάταμ στα νοτιοανατολικά κόλπο του Μεγάλου Ανταμάν, με το όνομα Πορτ Μπλερ προς τιμήν του Άρτσιμπαλντ Μπλερ από την Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Μετά από δύο χρόνια, η αποικία μετακόμισε στο βορειοανατολικό τμήμα του Μεγάλου Ανταμάν και ονομάστηκε Λιμάνι Κορνουάλις προς τιμήν του ναύαρχου Γουίλιαμ Κορνουάλις. Ωστόσο, οι πολλές ασθένειες και θάνατοι στη σωφρονιστική αποικία, με αποτέλεσμα το κλείσιμό της από την κυβέρνηση τον Μάιο του 1796.
Το 1824 το Λιμάνι Κορνουάλις ήταν το ραντεβού του στόλου που μετέφερε το στρατό στο Πρώτο Αγγλοβιρμανικό Πόλεμο. Στη δεκαετία του 1830 και 1840, πληρώματα που ναυαγούσαν και προσγειώνονταν στα Ανταμάν συχνά δέχονταν επιθέσεις και σκοτώνονταν από τους ιθαγενείς, ανησυχώντας τη Βρετανική κυβέρνηση. Το 1855, η κυβέρνηση πρότεινε ένα άλλο οικισμό για τα νησιά, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας φυλακής, αλλά η Ινδική Εξέγερση ανάγκασε μια καθυστέρηση στην κατασκευή της.
Ωστόσο, δεδομένου ότι η εξέγερση παρείχε πολλούς νέους κρατούμενους στους Βρετανούς, η νέα φυλακή και οικισμός στο Ανταμάν ήταν επείγουσα ανάγκη. Η κατασκευή άρχισε τον Νοέμβριο του 1857 στο ανακαινισμένο Πορτ Μπλαιρ, αποφεύγοντας την περιοχή με τον αλμυρό βάλτο, η οποία φαινόταν να είναι η πηγή πολλών από τα παλιά αποικία προβλήματα. Η σωφρονιστική αποικία βρισκόταν αρχικά στη νήσο Βάιπερ. Οι κατάδικοι, κυρίως πολιτικοί κρατούμενοι, καταδικάζονταν σε ισόβια κάθειρξη σε καταναγκαστικά έργα κάτω από σκληρές και εξευτελιστικές συνθήκες. Πολλοί κρεμάστηκαν, ενώ άλλοι πέθαναν από τις ασθένειες και την πείνα. Μεταξύ του 1864 και του 1867 κατασκευάστηκε ποινική εγκατάσταση με καταναγκαστικά έργα στη βόρεια πλευρά της νήσου Ρος.[6] Αυτές οι δομές έχουν ερειπωθεί σήμερα.[7]
Καθώς το Ινδικό κίνημα ελευθερίας συνέχισε να αυξάνεται στα τέλη του 19ου Αιώνα, μια τεράστια Κυτταρική Φυλακή κατασκευάστηκε μεταξύ του 1896 και του 1906 για να στεγάσει τους Ινδούς κατάδικους, κυρίως τους πολιτικούς κρατούμενους στην απομόνωση. Η Κυτταρική Φυλακή είναι επίσης γνωστή και ως Κάλα Πανί (που μεταφράζεται ως "Μαύρα Νερά"), όνομα που δόθηκε εξαιτίας των βασανιστηρίων και της γενικής κακομεταχείρισης προς τους Ινδούς κατάδικους.
Το αεροδρόμιο στο Πορτ Μπλαιρ έχει ονομαστεί Διεθνές Αεροδρόμιο Βιρ Σαβαρκάρ. Η αναμνηστική μπλε πλάκα στον Οίκο της Ινδίας που καθορίστηκε από την Επιτροπή Ιστορικών Κτιρίων και Μνημείων για την Αγγλία γράφει "Βιναγιάκ Νταμοντάρ Σαβαρκάρ 1883-1966 Ινδός πατριώτης και φιλόσοφος που έζησε εδώ."
Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τα νησιά κατελήφθησαν από τους Ιάπωνες στις 23 Μαρτίου του 1942, χωρίς αντιδράσεις από τη φρουρά. Οι βρετανικές δυνάμεις ανακατέλαβαν τα νησιά τον Οκτώβριο του 1945.[8][9]
Από το 1943 έως το 1944 κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Πορτ Μπλαιρ ήταν η έδρα της κυβέρνησης Αζάντ Χιντ υπό τον Σουμπάς Τσάντρα Μπόσε.
Το Πορτ Μπλαιρ έχει κλίμα τροπικών μουσώνων (τύπος Am της κλιματικής ταξινόμησης Κέππεν), με μικρή διακύμανση της μέσης θερμοκρασίας και μεγάλες ποσότητες βροχοπτώσεων στη διάρκεια του έτους. Όλοι οι μήνες εκτός του Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου και Μαρτίου λαμβάνουν σημαντική βροχόπτωση.
Σύμφωνα με την Ινδική απογραφή του 2011,[12] το Πορτ Μπλαιρ είχε πληθυσμό 100.186 κατοίκων. Οι άνδρες αποτελούν το 52.92% (53.247) του πληθυσμού και οι γυναίκες το 47.07% (47.361). Το Πορτ Μπλαιρ έχει κατά μέσο όρο ποσοστό αλφαβητισμού 89.76%, υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο που είναι 74.04%. Στο Πορτ Μπλαιρ, ο αλφαβητισμός ανδρών είναι 92.79% ενώ των γυναικών είναι 86.34%. Το 9.3% του πληθυσμού είναι κάτω από την ηλικία των 6 ετών. Η πιο κοινή θρησκεία είναι ο Ινδουισμός, που ακολουθείται από το Χριστιανισμό και το Ισλάμ. Τα βεγγαλικά είναι η πιο ομιλούμενη γλώσσα της πόλης, ακολουθούμενη από τα Χίντι, Τελούγκου και Ταμίλ.
↑«Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2008. T. Ramakrishnan, "Notorious Once, It Stands Shrouded in Silence"
.jpg)
