Πλεμενιανά Χανίων

Πλεμενιανά
Πλεμενιανά Πλεμενιανά
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Κρήτης
Περιφερειακή Ενότητα	Χανίων
Δήμος	Καντάνου - Σελίνου
Δημοτική Ενότητα	Καντάνου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Κρήτη
Νομός	Χανίων
Πληθυσμός
Μόνιμος	89
Έτος απογραφής	2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας	73004
Τηλ. κωδικός	28230

Τα Πλεμενιανά είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητος του δήμου Καντάνου-Σελίνου στην περιφερειακή ενότητα Χανίων της Κρήτης. Ανήκε στην Επαρχία Σελίνου. Απέχει 60 χιλιόμετρα από τα Χανιά. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 360 μ.^[1]

Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό δεν αναφέρεται στις ενετικές απογραφές. Η παλαιότερη γραπτή μνεία του γίνεται στην απογραφή η οποία πραγματοποιήθηκε από τους Αιγυπτίους το 1834, ως τμήμα της Κανδάνου. Το χωριό αναφέρεται στο έργο Κρητικά του Μιχαήλ Χουρμούζη ως ένα από τα 13 χωριά που αποτελούσαν την Κάνδανο.^[1] Το 1881 τα Πλεμενιάνα ανήκαν στον δήμο Καμπανού και σύμφωνα με την απογραφή είχαν 58 χριστιανούς και 94 μουσουλμάνους κατοίκους. Στην απογραφή του 1900 είχαν 83 κατοίκους και υπαγόταν στον ίδιο δήμο. Στην απογραφή του 1920 αναφέρονται ως έδρα αγροτικού δήμου.^[1] Το 1925 ορίστηκαν έδρα ομώνυμης κοινότητας, μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση το 1997, όταν εντάχθηκε στον δήμο Καντάνου.^[2]

Απογραφές πληθυσμού

Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:

Απογραφή	1900	1920	1928	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011
Πληθυσμός[1]	83	132	160	195	155	180	151	145		117	104

Σημεία ενδιαφέροντος

Στο χωριό βρίσκεται ο μονόχωρος καμαρόσκεπος ναός του Αγίου Γεωργίου. Στο εσωτερικό του σώζονται τοιχογραφίες, κάποιες σε καλή κατάσταση, καθώς και η κτητορική επιγραφή, η οποία αναφέρει ως έτος κτίσεως του ναού το 1409-1410. Η μορφή της αφιερώτριας σώζεται δίπλα στην απεικόνιση του αγίου Γεωργίου στο νότιο τοίχο. Η οροφή του ναού είναι ελαφρώς οξυκόρυφη και υποστηρίζεται από οξυκόρυφο σφενδόνιο.^[3]

Έξω από το χωριό βρίσκεται ο ναός του Σωτήρα Χριστού. Ο ναός είναι κτισμένος στη θέση παλαιοχριστιανικού ναού του 5ου-6ου αιώνα μ.Χ. και έχει ενσωματωμένα στην τοιχοδομία του αρχιτεκτονικά μέλη παλαιότερων κτιρίων. Ο σημερινός ναός χρονολογείται στη μεσοβυζαντινή περίοδο (11ος με 14ος αιώνας), ενώ επεκτάθηκε προς τα δυτικά πριν το 1900. Στο εσωτερικό του σώζονται τοιχογραφίες, οι οποίες έχουν συντηρηθεί και πλέον σώζονται σε καλή κατάσταση. Οι τοιχογραφίες έχουν ζωγραφιστεί από δύο διαφορετικούς αγιογράφους, με τον πρώτο να αγιογράφησε τον ανατολικό τοίχο στα τέλη του 13ου αιώνα και τον δεύτερο τον υπόλοιπο ναό τον 14ο αιώνα.^[4][5]

Διοικητικά στοιχεία

Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1925 με το ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοιδρυθείσας κοινότητας.^[6] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και με την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με τους οικισμούς: Γρηγοριανά, Δεσποτικό, Δρύς, Κοπετοί, Μοτζιανά, Σέλλια και Ψαριανά αποτελούν την κοινότητα Πλεμενιανών^[7] που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Καντάνου του δήμου Κανδάνου-Σελίνου ενώ σύμφωνα την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 104 κατοίκους^[8].

Δείτε Κοινότητα Πλεμενιανών

Παραπομπές

1. Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 644. 
2. «Πλεμενιανά (Χανίων)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019. 
3. «Άγιος Γεώργιος». digitalcrete.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2020. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
4. «Ναός Σωτήρα». digitalcrete.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2020. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
5. «Ναός Μεταμόρφωσης Σωτήρα στα Πλεμενιανά Σελίνου». odysseus.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2020. 
6. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2022. 
7. «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2022. 
8. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10895 (σελ. 421 του pdf)