Πιερ Πωλ Πυζέ

Πιερ Πωλ Πυζέ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Pierre Puget (Γαλλικά)
Γέννηση	16  Οκτωβρίου 1620[1][2][3] Μασσαλία
Θάνατος	2  Δεκεμβρίου 1694[4][5][2] Μασσαλία
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία[6]
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας[7], γλύπτης[8] και ζωγράφος[8]
Τέκνα	François Puget[9]
Κίνημα	μπαρόκ
Καλλιτεχνικά ρεύματα	μπαρόκ
Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιερ Πωλ Πυζέ (Pierre Paul Puget, Μασσαλία, 16 Οκτωβρίου 1620 – 2 Δεκεμβρίου 1694) ήταν Γάλλος γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας, εκπρόσωπος του γαλλικού μπαρόκ κατά τον 17ο αιώνα. ^[10]Σε ηλικία 17 ετών έφυγε για την Ιταλία, όπου υπήρξε μαθητής του Πιέτρο ντα Κορτόνα (1596 – 1669). ^[11]Επιστρέφοντας στη Γαλλία, εγκαταστάθηκε στην Τουλόν, όπου λάξευσε για τον εξώστη του δημαρχείου της πόλης τους περίφημους « Άτλαντες » (1655), χρησιμοποιώντας ως μοντέλα αχθοφόρους του λιμανιού.

Επί μια δεκαετία ήταν εγκαταστημένος στη Γένουα, διακοσμώντας ανάκτορα και εκκλησίες σε τεχνοτροπία μπαρόκ. Το μπαρόκ ύφος των έργων του τον έκανε σχεδόν ανεπιθύμητο στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Παρισιού, όπου προτιμούνταν πιο πολύ τα κλασικίζοντα έργα. Το 1667, ο Πυζέ πρότεινε και φιλοτέχνησε για τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΔ΄ δύο περίφημα μαρμάρινα συμπλέγματα, τον « Μίλωνα τον Κροτωνιάτη » και τον « Περσέα που απελευθερώνει την Ανδρομέδα », που τοποθετήθηκαν στο πάρκο των Βερσαλλιών και σήμερα βρίσκονται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Ο Πυζέ φιλοτέχνησε επίσης τα δύο ανάγλυφα « Αλέξανδρος και Διογένης της Σινώπης » (1684, Μουσείο του Λούβρου) και τον « Άγιο Κάρολο Μπορομέο προσευχόμενο για να σταματήσει η πανώλη του Μιλάνου » (1694, Μουσείο Καλών Τεχνών της Μασσαλίας).^[12]

Ως ζωγράφος, ο Πυζέ άφησε πίνακες ζωγραφικής ^[13]: « Αυτοπροσωπογραφία » και « Ευαγγελισμός » (Αιξ-αν-Προβάνς), « Βάπτιση του Κλόβις » και « Βάπτιση του Κωνσταντίνου » (1652, Μασσαλία). Ο Πυζέ, ως αρχιτέκτονας, ανήγειρε στη Μασσαλία το παρεκκλήσιο του Νοσοκομείου της Ευσπλαχνίας (Charité).^[14]

• Επιλογή έργων
• 
  Άγιος Σεβαστιανός, 1668, Γένοβα, Santa Maria Assunta.
• 
  Αλέξανδρος και Διογένης, 1680, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
• 
  Ο Περσέας ελευθερώνει την Ανδρομέδα, 1715, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
• 
  Ο Μίλων Κροτωνιάτης κατασπαράσσεται από το λιοντάρι, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
• 
  Η ανάληψη της Παρθένου, Βερολίνο, Bode Museum
• 
  Άτλαντες, Τουλόν, Hôtel de Ville

Παραπομπές

1. (Ολλανδικά) RKDartists. 65045. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
2. «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00146815. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Pierre-Puget. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12215567v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
5. «Pierre Puget» (Ολλανδικά) 65045.
6. (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 12  Φεβρουαρίου 2016. 4b57ce08-a5f7-4043-8a9e-7953dc74e935. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
8. The Fine Art Archive. 168217. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
9. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500014694. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2023.
10. . «askart.com/artist/Pierre_Paul_Puget/9000757/Pierre_Paul_Puget». 
11. . «britannica.com/biography/Pierre-Puget». 
12. . «peoplepill.com/people/pierre-paul-puget». 
13. . «royal-painting.com/Pierre-Paul-Puget/Pierre-Paul-Puget-oil-paintings». 
14. . «visual-arts-cork.com/sculpture/pierre-puget». 

Πηγές

• Χέρμπερντ Ρηντ : «Λεξικό Εικαστικών Τεχνών», λήμμα «Πυζέ, Πιερ», σελ. 276, Εκδόσεις ΥΠΟΔΟΜΗ Ε.Π.Ε., Αθήνα, 1986.
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Πυζέ, Πιερ», τόμος 51, σελ. 129 - 130, Εκδόσεις Πάπυρος, 1996.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pierre Puget στο Wikimedia Commons