Η Περιφέρεια Αρούσα (αγγλικά: Arusha Region, σουαχίλι: Mkoa wa Arusha) είναι μια από τις 30 διοικητικές περιφέρειες της Τανζανίας. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη, είναι η πόλη της Αρούσα. Η περιφέρεια, προς τα βόρεια συνορεύει με τις Κομητείες Kajiado County και Narok County στην Κένυα, ανατολικά με την Περιφέρεια Κιλιμαντζάρο(Kilimanjaro Region), στα νότια με τις Περιφέρειες Μανυάρα(Manyara Region) και Σινγκίντα(Singida Region) και δυτικά με τις Περιφέρειες Μάρα(Mara Region) και Σιμίγιου(Simiyu Region).
Μεγάλες πόλεις περιλαμβάνει προς τα βόρεια τις Μοντούλι(Monduli), Ναμάνγκα (Namanga), Λονγκίντο(Longido) και Λολιόντο(Loliondo), προς τα δυτικά τις Μτο ουά Μπου (Mto wa Mbu)[Σημ. 1] και Καράτου(Karatu) και προς τα ανατολικά την Ούσα Ρίβερ(Usa River). Η περιοχή είναι συγκρίσιμη σε μέγεθος με την σε συνδυασμό χερσαίων και υδάτινων περιοχών πολιτεία Μέριλαντ των ΗΠΑ.[2]
Η Περιφέρεια Αρούσα (Arusha Region), είναι ένας παγκόσμιος τουριστικός προορισμός και αποτελεί το κέντρο του σιρκουί των σαφάρι στη βόρεια Τανζανία. Τα εθνικά πάρκα και τα προστατευόμενα σε αυτήν την περιφέρεια περιλαμβάνουν:
την Προστατευόμενη Περιοχή Νγκορονγκόρο (Ngorongoro Conservation Area)
Τα ευρήματα των 600-ετών λίθινων δομών που βρέθηκαν στην Engaruka, ακριβώς έξω από το χωματόδρομο ανάμεσα στη Μτο ουά Μπου (Mto wa Mbu) και τη Λίμνη Νάτρον(Lake Natron). Με Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (Human Development Index (HDI)) το 0,721, η Αρούσα (Arusha) είναι μία από τις πιο αναπτυγμένες περιφέρειες της Τανζανίας.[3]
Ιστορία
Μεγάλο τμήμα από την παρούσα περιφέρεια της Αρούσα, χρησιμοποιείτο ως γη των Μαασάι. Οι Μαασάι παραμένουν η κυρίαρχη κοινότητα στην περιφέρεια. Η επιρροή τους, αντικατοπτρίζεται στις παρούσες ονομασίες των πόλεων, στον πολιτισμό της περιφέρειας, στην κουζίνα και στα γεωγραφικά χαρακτηριστικά.
Η διοικητική περιφέρεια της Αρούσα υπήρχε το 1922,[4] ενώ η ηπειρωτική Τανζανία ήταν μια Βρετανική εντολή, υπό την Κοινωνία των Εθνών και γνωστή ως Τανγκανίκα. Το 1948, η περιφέρεια ήταν στη Βόρεια Επαρχία,[5] η οποία σήμερα περιλαμβάνει τις περιφέρειες της Μανυάρα(Manyara Region) και Κιλιμαντζάρο(Kilimanjaro Region). Το 1966, υπό τη νέα ανεξάρτητη κυβέρνηση της Τανζανίας, δόθηκε στην Αρούσα (Arusha) το δικό της περιφερειακό καθεστώς.[4]
Το 2002, η Περιφέρεια Αρούσα (Arusha Region) χωρίστηκε και έτσι δημιουργήθηκε η Περιφέρεια Μανυάρα(Manyara Region). Τμήματα των περιοχών του Κιτέτο(Kiteto), Μπαμπάτι(Babati), Μπούλου(Mbulu), Χάνανγκ(Hanang) και ένα μικρό τμήμα της Περιοχής Μοντούλι(Monduli), ενσωματώθηκαν στην Περιφέρεια Μανυάρα (Manyara Region).
Από το 1966 έως το 2002, η Αρούσα ήταν η μεγαλύτερη περιφέρεια στην Τανζανία.
Γεωγραφία
Το Όρος Μέρου (Mount Meru).
Η Μεγάλη Ρηξιγενής Κοιλάδα(Great Rift Valley), διαπερνά από το μέσον της περιφέρειας, με κατεύθυνση από το βορρά προς το νότο. Το όρος Ολντοΐνιο Λένγκαϊ(Oldonyo Lengai) (Βουνό του Θεού στην γλώσσα των Μαασάι), είναι ένα ενεργό ηφαίστειο στο βόρειο τμήμα της Προστατευόμενης Περιοχής Νγκορονγκόρο (Ngorongoro Conservation Area). Τα υψόμετρα σε όλη την περιφέρεια ποικίλλουν ευρέως, αλλά πολλά κυμαίνονται από τα 900 έως τα 1.600 μέτρα (3.000 - 5.200 ft).
Το Όρος Μέρου(Mount Meru), το δεύτερο υψηλότερο βουνό στην Τανζανία μετά από το Όρος Κιλιμαντζάρο, φθάνει τα 4.562,13 m (14.968 ft).[6][7] Η Περιφέρεια Αρούσα (Arusha Region), έχει το μεγαλύτερο αριθμό κρατήρων και ανενεργών ηφαιστείων στην Τανζανία. Άλλα γεωγραφικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν τα Όρη Μοντούλι (Monduli Mountains), το Όρος Λουλμαλάσιν(Mount Loolmalasin), το Όρος Λονγκίντο (Mount Longido) και το Φαράγγι Ολντουβάι (Olduvai Gorge).
Η πόλη της Αρούσα, η πρωτεύουσα της περιφέρειας, βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του Όρους Μέρου. Η πλειοψηφία των κατοίκων της Αρούσα, ζουν στην πόλη και το νοτιοανατολικό τμήμα της Περιφέρειας Αρούσα.
Εθνικά πάρκα, μνημεία εθνικής σημασίας και άλλες τοποθεσίες
Σύμφωνα με την Εθνική Απογραφή της Τανζανίας του 2012, ο πληθυσμός στην Περιφέρεια Αρούσα (Arusha Region) ήταν 1.694.310 άτομα.[8]
Η περιφέρεια κατοικείται από ποικίλες εθνογλωσσικές ομάδες και κοινότητες. Μεταξύ αυτών είναι οι: Ιράκου (Iraqw), Αρούσα (Arusha), Μαασάι(Maasai), Ουαμέρου(Wameru), Σόντζο (Sonjo), Τσάγκα (Chagga), Πάρε (Pare) και Νγκούου (Nguu).[9]
Πολιτισμός και μαγειρική
Το Nyama Choma (κυριολ. κρέας ψητό), το μπαρμπεκιού της βόρειας Τανζανίας, είναι ένα πολύ δημοφιλές πιάτο σε ορισμένες κοινότητες της Περιφέρειας Αρούσα (Arusha Region), ιδιαιτέρως στους Μαασάι. Το Nyama Choma, κανονικά προσφέρεται με σάλτσα pilipili (κυριολ. πιπέρι) και κρύα τοπική μπύρα ή αναψυκτικό.
Διοίκηση
Περιοχές (ή Επαρχίες)
Η Περιφέρεια Αρούσα (Arusha Region), διαιρείται διοικητικά σε επτά Περιοχές (ή Επαρχίες):
Οι ασχολίες κλπ. των πρώτων ξένων - Ελλήνων αποίκων
Το ενδιαφέρον είναι ότι σε άλλα μέρη του κόσμου οι περισσότεροι Έλληνες στη διασπορά, δημιούργησαν την καριέρα τους στο εμπόριο και στις επιχειρήσεις εστίασης (ξενοδοχεία και εστιατόρια).[10] Στην Τανγκανίκα όμως, η πλειοψηφία των Ελλήνων έγιναν κατασκευαστές σιδηροδρόμων και αργότερα διευθυντές φυτειών, ιδιοκτήτες φυτειών σε σχοινοκτήματα στην Τάνγκα (Tanga) και στο Μορογκόρο (Morogoro), ξεκίνησαν τις φυτείες του καφέ και τις μικτές φυτείες πέριξ του Μόσι (Moshi) και της Αρούσα (Arusha) ή την καλλιέργεια του καπνού στην Ιρίνγκα (Iringa).[10] Αυτοί οι Έλληνες διεκδικούν τη δική τους θέση στην αποικιακή κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι τη ρευστότητα και την ασάφεια των αποικιακών ιεραρχιών, οι οποίες διαδραματίζουν διαφορετικές αξιώσεις ότι είναι είτε Ευρωπαίοι, είτε Έλληνες είτε άνθρωποι που είναι ικανότεροι να κατανοήσουν και να συνεργαστούν με τους Αφρικανούς[Σημ. 2] απ' ότι οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Ινδοί, λόγω της έλλειψης των φυλετικών διακρίσεων και της κατανόησής των στην εκτεταμένη οικογενειακή ζωή.[10]
Η Περιφέρεια της Αρούσα έχει εδάφη πλούσια και παραγωγικά. Εκτός του καφέ, παράγει επίσης και σε μεγάλες ποσότητες: δημητριακά, (σιτάρι, αραβόσιτο, φασόλια, μπιζέλια) καθώς επίσης και ηλιοτρόπιο και λίγο πύρεθρο. Μέχρι το 1948, ήταν η πρώτη σε παραγωγή παπαΐνης περιοχή, σε ολόκληρη τη Χώρα, στη συνέχεια όμως, επειδή έπεσε η τιμή της, οι κτηματίες στράφηκαν προς άλλες καλλιέργειες και παρόλο που στη συνέχεια η τιμή της επανήλθε σε ικανοποιητικά επίπεδα, οι γεωργοί δίσταζαν, φοβούμενοι επανάληψη της πτώσης στη τιμή της. Θεωρείται δε και όχι αδίκως, ως η ωραιότερη πόλης της Χώρας. Η περιβάλλουσα την Αρούσα φύση, με τα πυκνόφυτα, αιωνόβια, αειθαλή της δέντρα, τα κεφεδοκτήματα, τις πολλές και πυκνές μπανανοφυτείες, το εντυπωσιακό Όρος Μέρου και τους ποιητικούς γηλόφους, δίνουν στην όλη περιοχή μια αίσθηση ρομαντική και συνάμα ποιητική.[11]
Η περιοχή εκτός των Γερμανών και όταν αυτοί εκδιώχθηκαν το 1916 από τους Άγγλους, άρχισε να εποικίζεται σταδιακά από Ευρωπαίους όλων των εθνικοτήτων.[12]:σελίδα 114
Σημαντικός άποικος ήταν ένας Αγγλοεβραίος ονόματι Bloom, του οποίου η φυτεία, αριθμούσε πάνω από 1.000.000 δέντρα καφέ, άλλος σημαντικότατος άποικος της περιοχής, ήταν ο Δρ. Τζων Τ.Ουίλλιαμσον (Dr. John Thoburn Williamson), ο "Βασιλεύς" των διαμαντιών Williamson.[13] Στην περιοχή, εισέρρευσε πέραν των Ευρωπαίων και πλήθος Ινδών· και οι οποίοι ασχολήθηκαν κυρίως με το εμπόριο.
Ο πρώτος Έλληνας που ξεκίνησε την καλλιέργεια του καφέ, ήταν κάποιος Μιχαήλ Μιχαλάκης (από την Κάτω Παναγιά, Μ. Ασίας),[14] ο οποίος εγκαταστάθηκε στην περιοχή Ντουρούμα (Duruma) όπου έκτισε και την οικία του.[15]
Παρακάτω, αναφέρονται ορισμένοι από τους Έλληνες οι οποίοι κατοικούσαν στην περιοχή κατά το 1950+:
Η οδός Α-23 Αρούσα-Χίμο, διασχίζει με κατεύθυνση ανατολικά-δυτικά και εισέρχεται στην περιοχή πλησίον του Διεθνούς Αεροδρομίου Κιλιμαντζάρο (Kilimanjaro International Airport). Συνδέει την Αρούσα με το Μόσι και εν συνεχεία με το Χίμο στα σύνορα της Κένυα. Αυτή η οδός, τελειώνει στη διασταύρωσή της με την οδό Α-104 στο κέντρο της Αρούσα.
Η οδός Α-104, κατευθύνεται βορείως, δυτικά του Όρους Μέρου (Mount Meru), από την Αρούσα προς το Λονγκίντο(Longido) και τη Ναμάνγκα (Namanga) στα σύνορα της Κένυα πριν συνεχίσει προς Ναϊρόμπι(Nairobi). Η οδός Α-104, επίσης κατευθύνεται προς τα δυτικά πέρα από το Μοντούλι(Monduli) στη διασταύρωσή της στο Μακουγιούνι(Makuyuni) με την οδό Β-144 η οποία οδηγεί προς το Mto wa Mbu και την Προστατευόμενη Περιοχή Νγκορονγκόρο(Ngorongoro Conservation Area). Κατόπιν, η οδός Α-104 στρίβει νοτίως προς τα ανατολικά της Λίμνης Μανυάρα (Lake Manyara) και συνεχίζει προς το Μπαμπάτι(Babati) και τη Ντοντόμα(Dodoma).
Τα περισσότερα χερσαία ταξίδια γίνονται με το λεωφορείο από την πόλη της Αρούσα. Εντός της πόλης και μεταξύ μικρότερων πόλεων, χρησιμοποιούνται και λειτουργούν ιδιόκτητα dala-dalas (mini-bus).
Πλωτές μεταφορές
Η περιοχή είναι περίκλειστη από την ξηρά και δεν υπάρχουν πλωτοί ποταμοί. Οι μεγαλύτερες λίμνες της Ρηξιγενής Κοιλάδας (Rift Valley), δεν χρησιμοποιούνται για μεταφορές. Στην περιφέρεια υπάρχουν οι Λίμνες: Εϋάσι (Eyasi), Νάτρον(Natron), Ντουλούτι(Duluti), Εμπακάαϊ (Empakaai) και Μομέλλα (Momella).
Αεροδρόμια
Αεροδρόμιο Αρούσα (~ 2012).
Στην Περιφέρεια Αρούσα υπάρχει το Διεθνές Αεροδρόμιο Κιλιμάντζαρο (Kilimanjaro International Airport), το οποίο εξυπηρετεί τις πόλεις Μόσι(Moshi) και Αρούσα(Arusha). Εξυπηρετείται από τους παρακάτω διεθνείς μεταφορείς: Airkenya Express, Air Uganda, Condor, Edelweiss Air, Ethiopian Airlines, Kenya Airways, KLM, Precision Air, Qatar Airways, RwandAir, Safarilink Aviation και Turkish Airlines. Επίσης, το Αεροδρόμιο Αρούσα (Αεροδρόμιο Κισόνγκο - (Kisongo Airport)), το οποίο εξυπηρετεί μικρά, μεσαία και ιδιωτικά αεροπλάνα τα περισσότερα προς ελκυστικές περιοχές όπως το Εθνικό Πάρκο Σερενγκέτι (Serengeti National Park), Σερονέρα (Seronera), Ντούτου (Ndutu), Ζανζιβάρη κλπ. Τα αεροσκάφη που χρησιμοποιούν το Αεροδρόμιο Κισόνγκο (Kisongo Airport), περιλαμβάνουν τα: Coastal Air, Flying Doctors, AMREF, Precision Air, TFC, Auric Air, Grumeti Air και άλλα προσωπικά αεροσκάφη.
Αξιοσημείωτα άτομα
Filbert Bayi ο οποίος μεγάλωσε στην Περιφέρεια Αρούσα
Edward Sokoine τον δεύτερο πρωθυπουργό της Τανζανίας
Έντουαρντ Λογουάσα(Edward Lowassa) τον δέκατο πρωθυπουργό της Τανζανίας (από το 2005-2008)
Frederick Sumaye τον ένατο πρωθυπουργό της Τανζανίας (από το 1995-2005)
Περιφερειακοί επίτροποι
Ο διοικητικός προϊστάμενος της περιφέρειας είναι ο περιφερειακός επίτροπος. Όσοι έχουν υπηρετήσει ως περιφερειακοί επίτροποι για την περιοχή αυτή είναι:[17]
Colobus guereza Mantelaffen στο Εθνικό Πάρκο Αρούσα, Περιφέρεια Αρούσα, Τανζανία.
Σημειώσεις
↑ Χάριν της μετάφρασης, προτιμήθηκε να διατηρηθούν τα τμήματα με την Αγγλική-Σουαχίλι γραφή έναντι της Ελληνικής τους γραφής. Ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι διότι ορισμένες ονομασίες δεν μπορούν να αποδοθούν 100% με την Ελληνική γραφή, π.χ. τόσο η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία Mto wa Mbu όσο και η ονομασία Mto wa Bu, στα Ελληνικά γράφονται ως «Μτο ουά Μπου». Η αναγραφή λοιπόν της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, μας βοηθά στη συγκεκριμένη περίπτωση, να δούμε ότι η Ελληνική ονομασία προφέρεται ως «Μ-το ουά μ-μπου» και όχι ως «Μ-το ουά μπου» (γιατί δεν είναι Mto wa Bu αλλά Mto wa Mbu). Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, οπότε η παράλληλη παράθεση της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, διευκολύνει στην Ελληνική ανάγνωση της ονομασίας. Επιπλέον, όπου υπάρχει ονομασία σε Ελληνική γραφή, παρατίθεται απαραιτήτως (εντός παρενθέσεως) και η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία, ώστε να διευκολυνθεί περαιτέρω, ο μη εξοικειωμένος (με τις Σουαχίλι ονομασίες) αναγνώστης.
↑Εδώ θα πρέπει να τονισθεί και η εχθρική στάση των ιθαγενών προς τους Ευρωπαίους. Κατά τα πρώτα είκοσι χρόνια της αποικιακής ιστορίας της Γερμανίας ... οι ιθαγενείς είχαν υποστεί σκληρή μεταχείριση και άγρια εκμετάλλευση. Οι αποικιακοί τους τυχοδιώκτες, οι επίσημες ή εμπορικές εταιρείες, τους έκλεψαν τα εδάφη, τις οικίες, την ελευθερία και συχνά απρόσεκτα και σκληρά ακόμη και τη ζωή τους. Οι συνεχείς και έντονες εξεγέρσεις των, ήσαν οι μοναδικοί τραγικοί μάρτυρες της αθλιότητας και της αδυναμίας των.[Παρ. Σημ. 1]
Παραπομπές σημειώσεων
↑John Iliffe (2008) [1969]. «Chapter I, THE ARGUMENT». Tanganyika Under German Rule 1905-1912 (Ψηφιακή έκδοση). Cambridge CB2 8RU, UK: Cambridge University Press. σελίδες 2& 3 (Townsend, Rise and fall of Germany's colonial empire, p. 273.). ISBN978-0-521-05371-6.
.svg)
