Ο Παναγιώτης Οικονόμος (1851-1931) ήταν Έλληναςπαιδαγωγός. Ήταν από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές των εκπαιδευτικών μεθόδων του Έρμπαρτ στην Ελλάδα.[1]
Επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε Διευθυντής του πρότυπου σχολείου της Θεσσαλονίκης, διευθυντής των Διδασκαλείων Θεσσαλίας, Πειραιώς και Αθηνών. Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής της δημοτικής εκπαίδευσης στο Υπουργείο της Παιδείας και Γενικός Διευθυντής της Εκπαίδευσης στην Κρήτη. Υποστήριζε το συνδιδακτικό σύστημα ενώ εξέφρασε την αντίθεση του στον περιορισμό των ωρών διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα σχολεία. Από το 1911 έως το 1917 αποτέλεσε σύμβουλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.[2][3] Για τη συνεισφορά του στον παιδαγωγικό τομέα, του απονεμήθηκε το 1883 από τον Χαρίλαο Τρικούπη ο Αργυρός Σταυρός του Τάγματος του Σωτήρος.[4]
Δημοσίευσε πολλά άρθρα σε περιοδικά της εποχής του (Αθηνά, Πλάτων), ενώ εξέδιδε το περιοδικό Εκπαίδευσις. Μεταξύ άλλων εξέδωσε τις εξής μελέτες και συγγράμματα[2]:
Οι όροι της επιτυχίας των Διδασκαλείων, 1883.
Αναγνώσματα καθ’ Ηρόδοτον, 1893.
Μεθοδική αριθμητική διά τους μαθητάς των δημοτικών σχολείων, 1893.
