Ο Παναγιώτης Κυριακός (1835-1900) ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου και ιατρός.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1835 όπου και ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου και αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Συνέχισε τις σπουδές του στα Πανεπιστήμια το Μονάχου και του Βερολίνου και αναγορεύτηκε διδάκτωρ για δεύτερη φορά με την διατριβή του σχετικά με την διέκπριση του βραχιονίου κατά τον Langenbeck.[1][2]
Επέστρεψε στην Ελλάδα και το 1862 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής Γενικής Παθολογίας και Θεραπευτικής, της Μεθοδολογίας και της Εγκυκλοπαίδειας της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1871 διορίστηκε τακτικός καθηγητής στην έδρα της Ιστορίας της Ιατρικής και της Υγιεινής.[1] Το ακαδημαϊκό έτος 1882-1883 διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου.[3]
Απεβίωσε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1900.[1]
Επιστημονικό έργο
Συνέγραψε ιατρικές μελέτες και εργασίες. Οι σημαντικότερες από αυτές[1]:
- Συγκριτική ανατομική και φυσιολογία του εγκεφάλου, 1864.
- Περί στρατιωτικών ιατρών παρά τοις αρχαίοις, 1856.
- Περί συγγενών δυσμορφιών και ιδία περί ερμαφροδίτων, 1856.
- Περί επιρροής του Αριστοτέλους εις την εν Αλεξανδρεία Ιατρικήν Σχολήν, 1857.
- Περί του κατά τον Πελοποννησιακόν πόλεμον λοιμού, 1856.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
