PROFILBARU.COM

Ούγος Ι΄ του Λουζινιάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Hugues X de Lusignan (Γαλλικά)
Γέννηση	1185 (περίπου);
Θάνατος	5 Ιουνίου 1249; Δαμιέτη
Τόπος ταφής	Abbaye de Valence
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Γαλλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Ισαβέλλα του Ανγκουλέμ
Τέκνα	Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν; Γουλιέλμος του Βαλάνς; Isabella of Lusignan; Alice de Lusignan, Countess of Surrey; Αιμάρ του Βαλάνς; Guy de Lusignan; Γοδεφρείδος Α΄ του Λουζινιάν; Margaret de Lusignan; Agatha le Brun
Γονείς	Ούγος Θ΄ του Λουζινιάν
Οικογένεια	Οίκος του Λουζινιάν
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Ούγος Ι΄ του Λουζινιάν (Γαλλική γλώσσα : Hugues X de Lusignan, 1185 - 5 Ιουνίου 1249) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν κύριος του Λουζινιάν και ως Ούγος Ε΄ κόμης του Μαρς (1219 - 1249). Από το γάμο του με την Ισαβέλλα κόμισσα του Ανγκουλέμ έγινε, ως Ούγος Α΄ κόμης του Ανγκουλέμ (1220 - 1246).

Βιογραφία

Ήταν γιος του Ούγου Θ΄ κυρίου του Λουζινιάν & ως Ούγου Δ΄ κόμη του Λα Μαρς και της Ματίλντ, κόρης του Γουλγκράν Γ΄ κόμη του Ανγκουλέμ.

Το 1200 ο πατέρας του μνηστεύθηκε την 12ετή Ισαβέλλα, μέλλουσα κληρονόμο της κομητείας του Ανγκουλέμ.^[6] Όταν ο Ιωάννης της Αγγλίας την πήρε το ίδιο έτος και τη νυμφεύτηκε, τότε όλοι οι Λουζινιάν εξεγέρθηκαν εναντίον του. Ο Ιωάννης απεβίωσε το 1216 και η Ισαβέλλα επέστρεψε στη Γαλλία, όπου παντρεύτηκε τον Ούγο Ι΄ (10 Μαΐου 1220).^[7]

Σύμφωνα με σημειώσεις στα χειρόγραφα των ποιημάτων του Γκωσέλμ Φαϊντί, ο τροβαδούρος αυτός ήταν αντίπαλος του Ούγου Ι΄ για την αγάπη της Μαργκερίτ ντ'Ωμπυσόν.

Το 1249 απεβίωσε 66 ή 54 ετών και τάφηκε στο Ανγκουλέμ· τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ούγος ΙΑ΄.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα των Ταγιφέρ, κόρη του Αϋμέρ κόμη του Ανγκουλέμ και είχε τέκνα:

Ούγος ΙΑ΄ 1221-1250, κύριος του Λουζινιάν, ΣΤ΄ κόμης του Μαρς και Β΄ κόμης του Ανγκουλέμ.
Αϋμέρ ντε Βαλένς π. 1222-1260, επίσκοπος του Γουίντσεστερ.
Αγάθη π. 1223-μετά το 1269, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Β΄ ντε Σωβινύ κύριο του Σατωρού.
Αλίκη 1224-1256, παντρεύτηκε τον Ιωάννη ντε Βαρέν 6ο κόμη του Σάρρεϋ.
Γκυ απεβ. 1264, κύριος του Κουέ, Κονιάκ, Αρσιάκ.^[8]
Γοδεφρείδος απεβ. 1974, κύριος του Ζαρνάκ. Νυμφεύτηκε την Ιωάννα υποκόμισσα του Σατελρώ και είχε κόρη την:
- Ευσταθία απεβ. 1270, παντρεύτηκε τον Ντρε Γ΄ ντε Μελλό.
Γουλιέλμος ντε Βαλένς απεβ. 1296, 1ος κόμης του Πέμμπροκ.
Μαργαρίτα π. 1226/28-1288, παντρεύτηκε πρώτα τον Ραϋμόνδο Ζ΄ κόμη της Τουλούζης, μετά τον Αιμερύ Θ΄ υποκόμη του Τουάρ και έπειτα τον Γοδεφρείδο Ε΄ κύριο ντε Σατωμπριάν.
Ισαβέλλα 1224-1299, κυρία του Μπωβουάρ-συρ-Μερ. Παντρεύτηκε πρώτα τον Μαυρίκιο Δ΄ του Κραόν και μετά τον Γοδεφρείδο ντε Ρανκόν κύριο του Ταϊλμπούρ.

Παραπομπές

↑ 9791090226210. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2018. ISBN-13 9791090226210.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 «Kindred Britain»
↑ p10681.htm#i106806. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
↑ ^5,0 ^5,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
↑ Nicholas Vincent, Isabella of Angouleme: John's Jezebel, King John: New Interpretations, ed. S.D. Church, (Woodbridge: Boydell Press, 1999), 171, 177
↑ Elizabeth M. Hallam, Capetian France: 987–1328, (Longman, 1990), 136
↑ Michael Prestwich, Edward I, (University of California Press, 1988), 46

Πηγές

Fonteneau, Tables des Manuscrits 1 (Memoires de la Societe des Antiquaires de l’Ouest 4) (1839): 195, 197, 202–205, 208, 211–213, 215, 217, 221, 224, 229, 230.
Bibliotheque de l’Ecole des Chartes 4th Ser. 2 (1856): 537–545.
Douet d’Arcq, Collection de Sceaux des Archives de l’Empire 1(1) (1863): 397–398 (seal of Hugues X de Lusignan dated 1224 — Sceau equestre. Le comte a cheval, en costume de chasse, le cor au cou et tenant a la main un petit chien pose sur la croupe du cheval. Legend: * SIGILL’ : HVGONIS : DE : LEZINIACO : COMITIS : ENGOLISME; Revers. Ecu burele. Le champ a arabesques. Legend: + SIGILL’ “ HVGONIS : DE : LEZINIACO : COMITIS : MARCHIE.).

Πηγές

Fonteneau, Tables des Manuscrits 1 (Mémoires de la Société des Antiquaires de l’Ouest 4) (1839): 195, 197, 202–205, 208, 211–213, 215, 217, 221, 224, 229, 230.
Bibliothèque de l’École des Chartes 4th Ser. 2 (1856): 537–545.
Douet d’Arcq, Collection de Sceaux des Archives de l’Empire 1(1) (1863): 397–398 (seal of Hugues X de Lusignan dated 1224 — Sceau équestre. Le comte à cheval, en costume de chasse, le cor au cou et tenant à la main un petit chien posé sur la croupe du cheval. Legend: * SIGILL’ : HVGONIS : DE : LEZINIACO : COMITIS : ENGOLISME; Revers. Écu burelé. Le champ à arabesques. Legend: + SIGILL’ “ HVGONIS : DE : LEZINIACO : COMITIS : MARCHIE.).