Η οροσειρά Σέντινελ είναι μείζων οροσειρά βόρεια του παγετώνα Μινεζότα και σχηματίζει το βόρειο μισό των ορέων Έλσγουορθ στην Ανταρκτική. Η οροσειρά εκτείνεται Β/ΒΔ προς Ν/ΝΑ για 185 χλμ περίπου και έχει πλάτος που ποικίλει από 24 σε 48 χλμ.Πολλές κορυφές ξεπερνούν τα 4.000 μ και το όρος Βίνσεν (4.892 μ)στο νότιο τμήμα της οροσειράς είναι το υψηλότερο σημείο της ηπείρου[1][2].
Η οροσειρά Σέντινελ κόψη κυρίως έχει το Βίνσεν Μασίφ στο νοτιότερο τμήμα της και έναν αριθμό διακριτών κορυφών και βουνών στο ανατολικό τμήμα της. Η οροσειρά φωτογραφήθηκε πρώτη φορά από αέρος στις 23 Νοεμβρίου 1935, από τον Λίνκολν Έλσγουορθ, ο οποίος αναγνώρισε τη θέση της ως ορόσημο σε μια απέραντη έκταση πάγου. Την οροσειρά επισκέφθηκε και εν μέρει επιθεώρησε τον Ιανουάριο του 1958 η ομάδα διάσχισης της Μέρι Μπερντ Λαντ, που καθοδηγούσε ο Τσαρλς Ρ. Μπέντλεϊ (Charles R. Bentley). Η οροσειρά χαρτογραφήθησε από τη USGS με αέρια φωτογράφιση του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, 1958-61[1][2]