Ο Ορδόνιο Δ΄, ισπαν.: Ordoño IV, αποκαλούμενος Κακός (π. 926– Κόρδοβα, π. 962 ή 963) ήταν ο βασιλιάς του Λεόν από το 958 έως το 960, διακόπτοντας τη βασιλεία του Σάντσο Α΄ του Παχύ για μία περίοδο δύο ετών.
Βιογραφία
Ήταν γιος του Αλφόνσου Δ΄ του Λεόν και της βασίλισσάς του, Ονέκα Σάντσεθ της Παμπλόνα [6] και ανιψιός του Ραμίρο Β΄ της Λεόν και του Γκαρθία Σάντσεθ Α΄ της Παμπλόνας.
Το 958, δύο χρόνια μετά τη βασιλεία του Σάντσο Α΄ του Λεόν, επωφελήθηκε από μία εξέγερση των ευγενών, που θα επετύγχανε να τον τοποθετήσει για λίγο στον θρόνο. Οι Λεονέζοι ευγενείς, καθώς και οι δυσαρεστημένοι Γαλικιανοί και Καστιλιανοί, είχαν αρρωστήσει με τον παχύσαρκο Σάντσο. Έλαβε ιδιαίτερη βοήθεια σε αυτό από τον κουνιάδο του, κόμη Φερνάν Γκονθάλεθ της Καστίλης, την κόρη του οποίου νυμφεύτηκε. Ωστόσο, ο κόμης Φερνάν ηττήθηκε μέσω μίας συμμαχίας Ναβαρραίων και Ομμεϋαδών για λογαριασμό του Σάντσo το 960 και ο Oρδόνιo αναγκάστηκε να φύγει. Όταν έχασε τον θρόνο του, ο Oρδόνιo κατέφυγε πρώτα στην Αστούριας και μετά στο Μπούργος, όπου εγκατέλειψε τη γυναίκα του. Αυτό του έχασε την υποστήριξη του Φερνάν Γκονθάλεθ, ο οποίος συμμάχησε με τον Γκαρσία Σάντσεθ Α΄ της Παμπλόνα. Ο Καστιλιάνος κόμης έστειλε τον Oρδόνιo στον Γκαλίμπ αλ-Νασιρί, διοικητή των «Μεσαίων Συνόρων» στο Mεδινασέλι, από τον οποίο μεταφέρθηκε στην αυλή του χαλίφη της Κόρδοβα. Εκεί υπέβαλε και έκανε έκκληση για βοήθεια. Ο χαλίφης στην αρχή τού πρόσφερε βοήθεια, αλλά αυτό οδήγησε και τον αντίπαλό του Σάντσο να προσφέρει την υποταγή του, εξουδετερώνοντας έτσι κάθε όφελος για τον χαλίφη που βοηθούσε τον Oρδόνιo, ο οποίος απεβίωσε στην Κόρδοβα, να εκθρονιστεί ακόμα.
Οικογένεια
Κατά τη σύντομη περίοδο της βασιλείας του, νυμφεύτηκε, για πολιτικούς λόγους, την Ουρράκα, κόρη του Φερνάν Γκονθάλεθ και πρώην σύζυγο του εξαδέλφου του Oρδόνιο Γ΄ του Λεόν. Αφού την εγκατέλειψε ο Oρδόνιο Δ΄, αυτή ξαναπαντρεύτηκε, με τον Σάντσο Β΄ της Παμπλόνα. Σύμφωνα με τον χρονικογράφο Σαμπίρo, γέννησε τον Oρδόνιο Δ΄ δύο παιδιά, αλλά η ταυτότητά τους δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα. Ο χρονογράφος Ιμπν Χαγιάν του αναθέτει έναν γιο Γκαρσία, αλλά δεδομένου ότι η Ουρράκα είχε έναν γιο με αυτό το όνομα, τον μελλοντικό βασιλιά Γκαρσία Σάντσεθ Α΄ της Παμπλόνα από τον τρίτο σύζυγό της, ο Ιμπν Χαγιάν μπορεί να παρεξήγησε αυτόν τον θετό γιο, με γιο. Ομοίως, μία μειοψηφία σύγχρονων μελετητών πρότεινε ότι ο Βερμούδο Β' του Λεόν ήταν γιος του Ορδόνιο Δ' αντί του Ορδόνιο Γ' του Λεόν, αλλά ένα καταστατικό της εποχής, που ονομάζει τον πάππο τού Βερμούδο ως Ραμίρο, το διαψεύδει.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 7303/ordono-iv. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p15273.htm#i152728.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ www.rudesindus.org/12_2019_rudesindus/037_092_carriedo_gallaecia%20y%20galicia_rudesindus_2019_12.pdf#page=38&zoom=auto,-332,680.
- ↑ One modern scholar, Manuel Carriedo Tejedo ("La Version de la "Historia Silense" Sobre la Filiacion de Vermudo II", Tierras de León: Revista de la Diputación Provincial, (1981) 21(44), 38-44), has argued that Ordoño IV was instead son of Galician king Alfonso Fróilaz, a paternity for Ordoño IV also favored by Claudio Sánchez-Albornoz. García Álvarez, "Ordoño IV" refutes this view, as does Emilio Sáez Sánchez (1947), "Sobre la Filiacion de Ordoño IV", Cuadernos de Estudios Gallegos, 2, 363-75).
Βιβλιογραφικές αναφορές
- Collins, Roger (2012). Kings and Caliphs: Spain, 796-1031. Blackwell publishing.
