Μέλος των Πρασίνων από το 1989[3], σύμβουλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στη συνέχεια πολιτικός σύμβουλος της Ντομινίκ Βουανέ στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Διαχείρισης Εδαφών το 1997, δημοτικός σύμβουλος στο 20ό δημοτικό διαμέρισμα από το 1995[2], δημοτικός σύμβουλος στο Παρίσι από το 2001 όπου και ηγήθηκε της εκλογικής λίστας των Πρασίνων στο 20ό δημοτικό διαμέρισμα.
Ίδρυσε τις οικολογικές οργανώσεις Agir pour l'Environnement[4] το 1997 και Ecolosphère.net[5] το 2009.
Διετέλεσε το διάστημα μεταξύ 2001 και 2008, αναπληρωτής υπεύθυνος σε θέματα μεταφορών του Δήμου Παρισιού, με την πολιτική που ο ίδιος ακολούθησε να στοχεύει στη μείωση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στους δημόσιους χώρους προς όφελος εναλλακτικών μέσων μεταφοράς (προστασία των λεοφωρειολωρίδων, το Tramway des Maréchaux, τα Vélib', τα Noctiliens, οι πράσινες γειτονιές, επέκταση και κατά τις αργίες του κυριακάτικου κλεισίματος των διαβάσεων κατά μήκος του Σηκουάνα, το Paris Plages). Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον αποκαλούν συχνά « ο πράσινος Χμερ »[6]. Η Airparif παρατήρησε μία πτώση στις εκπομπές οξειδίων του αζώτου κατά 32 % το διάστημα μεταξύ 2002 και 2007, της οποίας ένα μέρος προήλθε από την βελτίωση όσον αφορά τη στάθμευση των αυτοκινήτων, καθώς και την θεαματική βελτίωση της αυτοκινητιστικής κυκλοφορίας intra muros η οποία μείωσε το ποσοστό αυτό κατά 20 %. Παρομοίως, τα αέρια του θερμοκηπίου που οφείλονταν στις μετακινήσεις μειώθηκαν κατά 9 % εντός της γαλλικής πρωτεύουσας κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου[7].
Με την επανεκλογή του Μπερτράν Ντελανοέ τον Μάρτιο του 2008, παρέμεινε στην θέση του αντιδημάρχου Παρισιού. Έγινε επίσης, αναπληρωτής υπεύθυνος διαρκούς ανάπτυξης, περιβάλλοντος και κλιματικού σχεδιασμού[10]. Έθεσε σε εφαρμογή τον Κλιματικό Σχεδιασμό της Πόλης του Παρισιού[11] που στόχευε σε μείωση κατά 25 % των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στη πόλη με ορίζοντα το 2020, κυρίως μέσω της συνέχισης της πολιτικής αναφορικά με τις μεταφορές, τη θερμική μόνωση των κτιρίων, την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, κτλ. Εκπροσώπησε το Παρίσι στη Σύνοδο της Κοπεγχάγης του 2009 αναφορικά με την κλιματική αλλαγή.
Είναι μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου των Πρασίνων από τον Δεκέμβριο του 2008, υπεύθυνος για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, καθώς και υπεύθυνος για την παρακολούθηση της εφαρμογή των προβλεπόμενων από τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης. Αποτελεί μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου του κομματικού συνδυασμού Ευρώπη Οικολογία - Οι Πράσινοι, υπεύθυνος σχεδιασμού και στρατηγικής για το 2012.
Από το 2009 ως τον Απρίλιο του 2013, διετέλεσε αντιπρόεδρος και ταμίας του δικτύου Énergie-Cités που περιελάμβανε περισσότερες από 1.000 ευρωπαϊκές πόλεις[12].
Εκπροσωπεί το νομό του Παρισιού στο διοικητικό συμβούλιο του Atelier Parisien d'Urbanisme (APUR), του οποίου είναι και ταμίας[13].
Προέδρευσε, ακόμη, της Agence Parisienne du Climat[14] από την ίδρυσή της το 2011 ως 2012. Η υπηρεσία αυτή ήταν μία συνεταιριστική εταιρεία που είχε ως σκοπό την εφαρμογή του κλιματικού σχεδίου για την περιοχή του Παρισιού. Η μοναδική στο είδος της αυτή προσπάθεια, της οποίας η δημιουργία είχε αποφασιστεί στα πλαίσια του Κλιματικού Σχεδίου για το Παρίσι με καθολική ψήφο τον Οκτώβριο του 2007, είχε ως σκοπό την να φέρει πιο κοντά το κλιματικό σχέδιο για το Παρίσι με τον απλό λαό, να έχει την εποπτεία των ενεργειών για την εφαρμογή του σχεδίου, καθώς και να βοηθήσει σε μόνιμη βάση στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής.
↑Le comité de rédaction d’ecolosphere.net est composé de : Denis Baupin, David Berly, Jean-Paul Besset, Marie-Christine Blandin, Frédéric Brun, Pascal Canfin, Yves Cochet, Philippe Colomb, Emmanuelle Cosse, Ben Cramer, Christophe Derenne, Mireille Ferri, Hélène Gassin, Christine Jean, Stephen Kerckhove, Benoit Lechat, Sébastien Meric, Hervé Morel, Véronique Michaud, Caroline Quazzo, Pierre Serne, Claude-Marie Vadrot «Ecolosphère.net». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2019.
↑« Denis Baupin, le Monsieur embouteillage de Paris » par Sylvia Zappi, Le Monde, 3 novembre 2006
↑Denis Baupin, président du Club des villes cyclables, adjoint au maire de Paris, a été élu président du Comité de promotion du vélo le 14 juin 2006 à l'occasion du Salon européen de la mobilité«actu-environnement.com».
↑À la suite du Congrès d'octobre 2008, Denis Baupin devient porte parole des verts avec Marie Anne Isler Béguin, Stéphane Pocrain, Martine Billard. Site Web : «france-politique.fr».
↑M. Denis Baupin, adjoint au maire de Paris, chargé du développement durable, de l'environnement et du plan climat, sur «Paris.fr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2014.
↑Avec le Plan Climat adopté par le Conseil de Paris le 1er octobre 2007, la Ville de Paris dispose d’un vaste plan d’actions dans de multiples domaines : déplacements, habitat, urbanisme, gestion des ressources et des déchets, alimentation… Sur paris.fr : «Plan climat de Paris». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2014.
↑Energy Cities est l'association européenne des autorités locales qui inventent leur futur énergétique. De 2009 à 2011, Energy Cities est sous la Présidence de la Ville d'Heidelberg (Allemagne) avec un Conseil d'administration de 11 villes européennes. «Le conseil d'administration sur www.energy-cities.eu». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2014.
