Ο ποταμός πηγάζει από τη λίμνη Τσακμακτίν του Μικρού Παμίρ στο Ουακχάν, όπου είναι γνωστός ως Ακσού («λευκό νερό»). Έπειτα κυλά ανατολικά και εισέρχεται στο Τατζικιστάν, και αργότερα στρέφεται βόρεια προς την πόλη Μουργκάμπ, περνώντας από τον οικισμό Σαϊμάκ.[1]
Μετά την πόλη Μουργκάμπ, λαμβάνει το όνομά της (τατζικικά: Мурғоб, που μεταφράζεται ως Ποταμός των Πουλιών. Εμφανίζεται και ως Μουργκόμπ). Λίγα χιλιόμετρα κοντά στο Μουργκάμπ βρίσκεται η λίμνη Σαρέζ, η οποία σχηματίστηκε λόγω κατολισθήσεων μετά τον σεισμό του Σαρέζ το 1911, μέσω του οποίου δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο φυσικό φράγμα του κόσμο, το φράγμα Ουσόι.[1]
Ο ποταμός συμβάλει με τον Γκουντάρα λίγο μετά τη λίμνη Σαρέζ. Μετά τη συμβολή αυτή ο ποταμός είναι γνωστός ως Μπαρτάνγκ. Ο Μπαρτάνγκ κυλά στο δυτικό τμήμα της οροσειράς Παμίρ, για 132 χιλιόμετρα, προτού εκβάλει στον ποταμό Παντζ στα σύνορα μεταξύ Τατζικιστάν και Αφγανιστάν. Μεγάλο τμήμα του ποταμού βρίσκεται εντός του Εθνικού Πάρκου του Τατζικιστάν. Ο Μπαρτάνγκ τροφοδοτείται κυρίως από χιόνια και πάγους που λιώνουν. Είναι ο μοναδικός ποταμός που διατρέχει το Γκόρνο-Μπανταχσάν από ανατολάς προς δυσμάς.[2]
Ο Μπαρτάνγκ διασχίζοντας την επαρχία Γκόρνο-Μπανταχσάν από ανατολάς προς δυσμάςΟ Μπαρτάνγκ από το διάστημα
Ο Μπαρτάνγκ συμβάλει με τον Παντζ ελάχιστα ανάντη της πόλης Ρουσόν.[1]
Πρόσβαση
Η λέξη «Μπαρτάνγκ» σημαίνει «στενό πέρασμα». Πριν τον 20ό αιώνα το ταξίδι απαιτούσε διαβάσεις μέσα από τον ποταμό, σκάλες και πλατφόρμες για στήριξη στις πλαγιές. Υπήρχαν τρία μονοπάτια, ένα κατά μήκος του ποταμού, χρησιμοποιούμενο μόνο το φθινόπωρο όταν το νερό ήταν σε χαμηλά επίπεδα, το δεύτερο παράλληλα με τις πλαγιές, και το τρίτο, κατά πολύ μεγαλύτερο, για τη διέλευση ζώων. Ο σύγχρονος δρόμος ενδέχεται να είναι αδιάβατος λόγω κατολισθήσεων κοντά στην περιοχή Μπασίντ.
