Η ευρύτερη περιοχή των Κελιών της Μορφονούς ή Αμαλφινούς, που υπάγονται διοικητικά στην Μονή της Μεγίστης Λαύρας, όπως άλλωστε και η παλαιά ερειπωμένη αυτή μονή, οφείλει την ονομασία της στη παλαιότερη αυτή μονή των Αμαλφηνών και έχει την ονομασία Μορφονού. Σήμερα κατοικούν 5 μοναχοί της Μεγίστης Λαύρας, που απασχολούνται με διάφορες καλλιέργειες.[4]
Το μοναστήρι παρέμεινε ενεργό έως τον 13ο αιώνα, δηλαδή, αρκετό καιρό μετά το Σχίσμα του 1054. Σήμερα, είναι ερειπωμένο, ωστόσο η ονομασία του εξακολουθεί να υφίσταται στα ελληνικά υπό τον όρο Μορφονού, από την περιοχή που βρίσκεται.
↑[…] «Από τα τέλη του 10ου αιώνα η ίδρυση μοναστηριών θα λάβει εκπληκτικά γρήγορους ρυθμούς. Γύρω στα 1000 στην Αθωνική χερσόνησο μαρτυρούνται περισσότερα από σαράντα ένα μοναστήρια. μοναχούς αλλοεθνείς από διάφορα μέρη της αυτοκρατορίας συρρέουν στο ονομαστό πλέον όρος. Όσο ζούσε ακόμη ο όσιος Αθανάσιος εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι Ιταλοί μοναχοί από το Αμάλφι, οι οποίοι λίγο αργότερα ίδρυσαν την μονή των Αμαλφηνών.»[…] Πηγή: Το άρθρο του Κρίτωνα Χρυσοχοΐδη, με τίτλο «Οι απαρχές του αθωνικού μοναχισμού», περιοδικό Άρδην, τεύχος 11ο, από την ηλεκτρονική έκδοση: Οι απαρχές του αθωνικού μοναχισμού
↑ 3,03,1Αναφορά από το λήμμα με τίτλο «Αμαλφιτών, μονή», της ιστοσελίδας «Υγεία-online», με πηγή την Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Αμαλφιτών, μονή