Ο Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς (Γκοστίνιτσα, Σερβία, 24 Φεβρουαρίου 1879 – Ούζιτσε, Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας, 28 Νοεμβρίου 1941) ήταν Σέρβος ζωγράφος, γλύπτης και συγγραφέας. Ήταν ένας από τους ιδρυτές του Συλλόγου Ζωγράφων της Σερβίας (Udruženja likovnih umetnika Srbije). Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μιλοβάνοβιτς ήταν πολεμικός ζωγράφος της Ανώτατης Διοίκησης του Σερβικού Στρατού και, ως εκ τούτου, ζωγράφιζε πορτρέτα των Βοϊβόδων Ραντομίρ Πούτνικ, Ζιβόγιν Μίσιτς, Στέπα Στεπάνοβιτς και Πέταρ Μπόγιοβιτς, καθώς και του στρατηγού Παβλ Γιούρισιτς Στουρμ, του βασιλιά Πέτρου Α΄ της Σερβίας και του αντιβασιλέα Αλεξανδου Α΄ της Γιουγκοσλαβίας. [4]
Βιογραφία
Το 1905, ο Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς εγγράφηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, στην οποία σπούδασε αρχικά υπό τη διεύθυνση του Λούντβιχ φον Χέρτεριχ και στη συνέχεια του Χιούγκο φιν Χάμπερμαν, ενός ζωγράφου ο οποίος φημιζόταν για τα πορτρέτα του. Ο Μιλοβάνοβιτς αποφοίτησε από την Ακαδημία το 1909. [5] Στη συνέχεια, ο Μιλοβάνοβιτς πήγε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πράγας όπου συναντήθηκε με αρκετούς συμπατριώτες του. [6]
Ο Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς σκοτώθηκε στο Ούζιτσε στα τέλη Νοεμβρίου του 1941 από τους κομμουνιστές παρτιζάνους του Γιόσιπ Μπροζ Τίτο οι οποίοι υποτίθεται ότι τον μπέρδεψαν με έναν Άγγλο κατάσκοπο. [7] Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά την εποχή της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, ο Μιλοβάνοβιτς επισκιάστηκε εντελώς, ενώ το όνομά του παραλείφθηκε βολικά από τις εγκυκλοπαίδειες που ήταν αφιερωμένες σε θέματα τέχνης. Και σαν να μην ήταν αυτό αρκετό, οι αρχές του πολιτισμού στο Βελιγράδι απέδωσαν τους περισσότερους πίνακες του Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς στον Μίλαν Μιλοβάνοβιτς. [8]