Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ

Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Miguel Díaz-Canel (Ισπανικά)
Γέννηση20  Απριλίου 1960[1]
Σάντα Κλάρα
Χώρα πολιτογράφησηςΚούβα
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο «Μάρτα Αμπρέου» της Λας Βίγιας (έως 1982)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμηχανικός
λέκτορας
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Κούβας
Πολιτική ιδεολογίακομμουνισμός
Οικογένεια
ΤέκναMiguel Mario Díaz-Canel Villanueva
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας (από 2021)
ΒραβεύσειςΤάγμα του Ελευθερωτή
Τάγμα του Χο Τσι Μινχ
Τάγμα του Αετού των Αζτέκων
Τάγμα του Πρίγκιπα Ερρίκου
Order of the Most Ancient Welwitchia Mirabilis
Τάγμα του Αγκοστίνιο Νέτο
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ (ισπαν. Miguel Mario Díaz-Canel Bermúdez , προφέρεται: [ miˈɣel ˈdi.as kaˈnel ]) ,20 Απριλίου 1960) είναι Κουβανός πολιτικός και ο 19ος σημερινός Πρόεδρος της Κούβας από τον Απρίλιο του 2018, Πρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας από τον Απρίλιο του 2021.[2][3] Είναι ο πρώτος ηγέτης της Κούβας, ο οποίος δεν είχε γεννηθεί πριν την Κουβανική Επανάσταση του 1959.[4] Είναι επίσης ο πρώτος πρόεδρος από το 1976 που δεν ανήκει στην οικογένεια Κάστρο.[5]

Υπηρέτησε προηγουμένως ως Πρώτος Αντιπρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου και του Συμβουλίου των Υπουργών από το 2013 ως το 2018. Είναι μέλος του Πολιτμπιρό του Κομουνιστικού Κόμματος της Κούβας από το 2003 και υπηρέτησε ως υπουργός Ανωτέρας Εκπαίδευσης από το 2009 ως το 2012. Προήχθη στο αξίωμα του αντιπροέδρου του συμβουλίου υπουργών (αναπληρωτής πρωθυπουργός) το 2012. Έπειτα από έναν χρόνο, στις 24 Φεβρουαρίου 2013, εξελέγη Πρώτος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.[6]

Εξελέγη για να διαδεχθεί τον Ραούλ Κάστρο ως Πρόεδρος της Κούβας στις 18 Απριλίου 2018 και ανέλαβε καθήκοντα την επομένη.[7][2][8][9]

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

Γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1960 στην πόλη Πλασέτας της Βίγια Κλάρα.[8]

Αποφοίτησε από το Κεντρικό Πανεπιστήμιο Λας Βίγιας το 1982 ως ηλεκτρονικός-μηχανικός και στη συνέχεια κατατάχθηκε στις Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κούβας.[2] Το 1987 ολοκλήρωσε μια διεθνή αποστολή στη Νικαράγουα ως Πρώτος Γραμματέας της Κομμουνιστικής Λίγκας της Νεολαίας στην επαρχία Βίγια Κλάρα.

Πολιτική σταδιοδρομία

Το 1993 άρχισε να εργάζεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας και έπειτα από έναν χρόνο εξελέγη Πρώτος Γραμματέας της Επαρχιακής Επιτροπής του Κόμματος στην επαρχία Βίγια Κλάρα (αξίωμα αντίστοιχο με περιφερειακό διοικητή).[2][9] Απέκτησε φήμη για το πόσο πιστά άσκησε τα καθήκοντά του και την υποστήριξη των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ ατόμων στην Κούβα, σε μία χώρα με αρνητική στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλία.[5] Το 2003 εξελέγη στην ίδια θέση στην επαρχία Ολγίν.[2][10] Την ίδια χρονιά συνεπιλέχθηκε για μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας.[11]

Διορίστηκε υπουργός Ανωτέρας Εκπαίδευσης τον Μάιο του 2009, υπηρετώντας ως τις 22 Μαρτίου 2012 οπότε έγινε Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών (αναπληρωτής πρωθυπουργός).[2][12] Έγινε το πρώτο πρόσωπο που γεννήθηκε μετά την επανάσταση του 1959 που ανέλαβε καθήκοντα στο αξίωμα αυτό.[13] Επιπρόσθετα, το 2013 έγινε Πρώτος Αντιπρόεδρος της Κούβας.[2]

Πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου

Miguel Diaz-Canel and Ilham Aliyev

Ως πρώτος αντιπρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου, ο Ντίας-Κανέλ υπηρέτησε ως αναπληρωτής του προέδρου της χώρας, Ραούλ Κάστρο. Το 2018, ο 86χρονος Ραούλ αποφάσισε να παραιτηθεί από την προεδρία, αν και παρέμεινε Πρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος. Στις 18 Απριλίου 2018 ο Ντίας-Κανέλ επιλέχθηκε ως ο μοναδικός υποψήφιος για τη διαδοχή του Κάστρο στην προεδρία.[9] Επιβεβαιώθηκε με ψήφο της Εθνικής Συνέλευσης στις 19 Απριλίου.[9] Ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα την ίδια ημέρα.[14]

Τεχνοκράτης του κόμματος και λιγότερο γνωστός στο ευρύ κοινό, ο Ντίας-Κανέλ θεωρείται ότι θα επιδιώξει προσεκτικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομική πολιτική του προκατόχου του, διατηρώντας παράλληλα τις κοινωνικές δομές της χώρας.[5]

Στις 19 Απριλίου 2021 ο Ραούλ Κάστρο παραιτήθηκε από Πρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας όπως είχε ανακοινώσει προηγουμένως, αφήνοντας τον Ντίας-Κανέλ στη θέση του, τερματίζοντας τα 62 χρόνια διακυβέρνησης των αδερφών Κάστρο στη χώρα.[15]

Επανεκλογή 2023

Ο Κανέλ επανεξελέγη πρόεδρος για δεύτερη πενταετή θητεία με 459 ψήφους επί συνόλου 470 βουλευτών στις 19 Απριλίου 2023.[16][17]

Προσωπική ζωή

Έχει δύο παιδιά από την πρώτη του σύζυγο, τη Μάρθα, και σήμερα ζει με την δεύτερή του σύζυγο Λις Κουέστα.[13]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000029515. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Damien Cave, Raúl Castro Says His Current Term as President of Cuba Will Be His Last, The New York Times, 24 Φεβρουαρίου 2013
  3. ↑ Jimenez, Marguerite (28 Μαρτίου 2018). «Cuba After the Castros» – μέσω www.foreignaffairs.com. 
  4. ↑ Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ: Το προφίλ του νέου προέδρου της Κούβας Αρχειοθετήθηκε 2018-04-19 στο Wayback Machine., news247.gr, 19 Απριλίου 2018.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Augustin, Ed (18 Απριλίου 2018). «After six decades of Castro rule, Cubans greet end of era with a shrug» (στα αγγλικά). The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2018/apr/18/raul-castro-cuba-step-down-leader-miguel-diaz-canel. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2018. 
  6. ↑ «Ratificado Raúl como presidente del Consejo de Estado y del Consejo de Ministros (+ Fotos)». Cubadebate. 
  7. ↑ «End of the Castro era: Who's the man likely to be Cuba's next president?». 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Díaz-Canel no es un relevo histórico». Martinoticias. 25 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-03-01. https://web.archive.org/web/20130301014406/http://www.martinoticias.com/content/article/19844.html. Ανακτήθηκε στις 10-1-2016. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Press, Associated (19 Απριλίου 2018). «Miguel Díaz-Canel: Cuba selects first non-Castro president since Fidel» (στα αγγλικά). The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2018/apr/19/miguel-diaz-canel-cuba-selects-first-non-castro-president-in-60-years. Ανακτήθηκε στις 19- Απριλίου 2018. 
  10. ↑ «En sustitución de Juan Vela es designado Miguel Díaz Canel ministro de Educación Superior». cubaheadlines.com. 
  11. ↑ Ryan Villarreal (26 Φεβρουαρίου 2013). «Sustaining The System: Cuba's New VP Diaz-Canel Marks Ascent Of Younger Generation». International Business Times. http://www.ibtimes.com/sustaining-system-cubas-new-vp-diaz-canel-marks-ascent-younger-generation-1104628. 
  12. ↑ «Nota oficial». www.granma.cubasi.cu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2018. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Quién es Miguel Díaz-Canel, el sucesor de Fidel y Raúl Castro». 25 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2015. 
  14. ↑ «Cuba's Raúl Castro hands over power to Miguel Díaz-Canel». BBC News. 19 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2018. 
  15. ↑ «Raul Castro expected to step down». Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020. 
  16. ↑ «Reelecto Miguel Díaz-Canel presidente de la República de Cuba - Prensa Latina» (στα Ισπανικά). 19 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2023. 
  17. ↑ Oppmann, Patrick (19 Απριλίου 2023). «Cuba's President Miguel Diaz-Canel wins a second term». CNN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2023. 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!